VLAAMS KAMPIOENSCHAP : 30-05-2019 te HEUSDEN-ZOLDER : 6e
We zijn er dus terug bij en dat was al een eerste overwinning op dit kampioenschap.
Doel was de finale halen, maar een blik op de deelnemerslijst leerde ons dat het geen walk in the park ging worden. Favoriet Eline Berings zegde op het laatste moment af, Sarah Missine werd zo naar titelkandidaat één geschoven en na haar met Angel Akwazie en Noor Vidts, kon het eigenlijk alle kanten uit...volgens de tabellen toch.
Want ja, er was al snel gelopen dit jaar en ze waren met een 6 à 8-tal die rijp waren om de finale te vervoegen. En het is en blijft een kampioenschap....er gebeurt altijd wel iets.
Maar wonder boven wonder bleef dit laatste weg, het enige wat een spelbreker kon zijn was de wind, meewind in dit geval, want als er iets is waar Shari een hekel aan heeft (omdat ze al vrij dicht op haar horden loopt) dan is het wel meewind.
Soit, de reeksindeling zat wat tegen, Shari in baan 2 en door een aantal afzeggingen niemand naast haar in baan 1. Van eigen sterkte uitgaan dan maar en ze was prima weg. Ging vlotje mee in het zog van Sarah Missine en Noor Vidts, stand houden was de boodschap en als er dan nog een paar komen piepen dan schakelde Shari een tandje bij. Hier en daar wat corrigeren door de wind, maar eigenlijk werd het een ferme race en al was het dan met teveel rugwind, de 14"33 mocht er best wezen om al bij al makkelijk naar de finale door te stoten.
De finale dan en opnieuw vanuit baan 2. Nu wel een volledige bezetting van acht atletes en het kan niet altijd mee zitten want de start was dit keer niet bijster goed.
Achtervolgen dan maar en op de tanden bijten en het werd uiteindelijk een strijd om de 5e pl. Een verrassende Caitlin De Meyer snoepte Shari nog die 5e pl af, met 14"54 werd ze dus 6e, met lichte tegenwind dit keer.
Al bij al konden we dus best tevreden huiswaarts, de belangrijkste doelen waren gehaald, finale lopen en vooral...geen last hebben. Die tijden komen wel terug, hopelijk toch en het wordt nu al uitkijken naar de Flanders Cup in Oordegem van komende zaterdag.
Voor de statistieken...Sarah Missine kroonde zich tot nieuwe Vlaamse Kampioene.
Doel was de finale halen, maar een blik op de deelnemerslijst leerde ons dat het geen walk in the park ging worden. Favoriet Eline Berings zegde op het laatste moment af, Sarah Missine werd zo naar titelkandidaat één geschoven en na haar met Angel Akwazie en Noor Vidts, kon het eigenlijk alle kanten uit...volgens de tabellen toch.
Want ja, er was al snel gelopen dit jaar en ze waren met een 6 à 8-tal die rijp waren om de finale te vervoegen. En het is en blijft een kampioenschap....er gebeurt altijd wel iets.
Maar wonder boven wonder bleef dit laatste weg, het enige wat een spelbreker kon zijn was de wind, meewind in dit geval, want als er iets is waar Shari een hekel aan heeft (omdat ze al vrij dicht op haar horden loopt) dan is het wel meewind.
Soit, de reeksindeling zat wat tegen, Shari in baan 2 en door een aantal afzeggingen niemand naast haar in baan 1. Van eigen sterkte uitgaan dan maar en ze was prima weg. Ging vlotje mee in het zog van Sarah Missine en Noor Vidts, stand houden was de boodschap en als er dan nog een paar komen piepen dan schakelde Shari een tandje bij. Hier en daar wat corrigeren door de wind, maar eigenlijk werd het een ferme race en al was het dan met teveel rugwind, de 14"33 mocht er best wezen om al bij al makkelijk naar de finale door te stoten.
De finale dan en opnieuw vanuit baan 2. Nu wel een volledige bezetting van acht atletes en het kan niet altijd mee zitten want de start was dit keer niet bijster goed.
Achtervolgen dan maar en op de tanden bijten en het werd uiteindelijk een strijd om de 5e pl. Een verrassende Caitlin De Meyer snoepte Shari nog die 5e pl af, met 14"54 werd ze dus 6e, met lichte tegenwind dit keer.
Al bij al konden we dus best tevreden huiswaarts, de belangrijkste doelen waren gehaald, finale lopen en vooral...geen last hebben. Die tijden komen wel terug, hopelijk toch en het wordt nu al uitkijken naar de Flanders Cup in Oordegem van komende zaterdag.
Voor de statistieken...Sarah Missine kroonde zich tot nieuwe Vlaamse Kampioene.
INTERCLUB DAMES 12-05-2018 : STERKE 400mH
Een verplaatsing naar Dampicourt, dat betekent zo'n 255 km in de auto zitten. Niet ideaal om dan een wedstrijd aan te vatten maar tijdig vertrekken, een tussenstop in een tankstation met de nodige animo en een stralend zonnetje maakten het al wat draaglijker. Ruim op tijd in Dampicourt dus, net toen het hamerslingeren begon als eerste onderdeel van de competitie en Shari zag meteen dat haar clubgenote Loes het prima deed door meteen 6 pt in de wacht te slepen.
Om 14u00 werd dan de rest van de de competitie op gang geschoten en Shari offerde zich dit jaar op om voor de club de 400mH te lopen. Het was dit of het hoogspringen, er moest keuze gemaakt worden omdat beide nummers op hetzelfde uur begonnen. "Laat de opkomende jeugd dan maar springen, ik neem wel die horden voor mij", al was dat al een hele tijd geleden. Vorige week er toch maar even op getraind, het ging vrij goed maar 400m....da's toch wat anders dan 100m. De 100mH die trouwens gewonnen werd voor Shari's club door Eline Berings, dit even ter zijde.
Goed, 400mH en Shari ingedeeld in de op papier "zwakste" reeks en dan nog in de binnenbaan. Toch enkele "routiniers" als tegenstand, met name een Maya Top (AVLO) bijvoorbeeld.
Prima start voor Shari die op de eerste horde meteen de toon zette. Was té snel weg maar had het gelukkig zelf snel in de mot. Beetje gas terugnemen en op weg naar hindernis twee mooi in het ritme komen.
De wind stond in het voordeel aan de overkant van de piste, het ergste moest dus komen bij het uitkomen van de laatste bocht, tegen de wind in dus naar de aankomst. Het ergste werd gevreesd, maar dan...
In de bocht hield Shari prima stand en zo begon ze aan de laatste rechte lijn op gelijke hoogte van de beteren in haar reeks. Nu wordt het sterven denk je dan, maar de rest zat ook aan het einde van hun Latijn. En zo'n kans laat je niet liggen.
Voortgestuwd door haar clubgenotes en supporters nam Shari zelfs de bovenhand en liep ze weg van de tegenstand. De laatste horde ging al wat minder vlot, maar wie zal daar om malen ?
Reekswinst binnen en opnieuw 6 pt op het clubtotaal. Haar tijd van 65"21 mocht er ook best wezen, coach Pol had gerekend naar een chrono van om en bij de 68"00. Nadat de snelste reeks gelopen was werd pas duidelijk wat Shari had neergezet. Amper 4/10e komt ze tekort om zich een plaats hoger te klasseren en als je maar 3 sec. verliest op een gevestigde waarde als Katrijn Boone op plaats vier, dan weet je dat je verdomd iets sterk hebt neergezet!
Afspraak volgend seizoen....op de interclub voor de 400mH, tenzij coach Pol.......
Om 14u00 werd dan de rest van de de competitie op gang geschoten en Shari offerde zich dit jaar op om voor de club de 400mH te lopen. Het was dit of het hoogspringen, er moest keuze gemaakt worden omdat beide nummers op hetzelfde uur begonnen. "Laat de opkomende jeugd dan maar springen, ik neem wel die horden voor mij", al was dat al een hele tijd geleden. Vorige week er toch maar even op getraind, het ging vrij goed maar 400m....da's toch wat anders dan 100m. De 100mH die trouwens gewonnen werd voor Shari's club door Eline Berings, dit even ter zijde.
Goed, 400mH en Shari ingedeeld in de op papier "zwakste" reeks en dan nog in de binnenbaan. Toch enkele "routiniers" als tegenstand, met name een Maya Top (AVLO) bijvoorbeeld.
Prima start voor Shari die op de eerste horde meteen de toon zette. Was té snel weg maar had het gelukkig zelf snel in de mot. Beetje gas terugnemen en op weg naar hindernis twee mooi in het ritme komen.
De wind stond in het voordeel aan de overkant van de piste, het ergste moest dus komen bij het uitkomen van de laatste bocht, tegen de wind in dus naar de aankomst. Het ergste werd gevreesd, maar dan...
In de bocht hield Shari prima stand en zo begon ze aan de laatste rechte lijn op gelijke hoogte van de beteren in haar reeks. Nu wordt het sterven denk je dan, maar de rest zat ook aan het einde van hun Latijn. En zo'n kans laat je niet liggen.
Voortgestuwd door haar clubgenotes en supporters nam Shari zelfs de bovenhand en liep ze weg van de tegenstand. De laatste horde ging al wat minder vlot, maar wie zal daar om malen ?
Reekswinst binnen en opnieuw 6 pt op het clubtotaal. Haar tijd van 65"21 mocht er ook best wezen, coach Pol had gerekend naar een chrono van om en bij de 68"00. Nadat de snelste reeks gelopen was werd pas duidelijk wat Shari had neergezet. Amper 4/10e komt ze tekort om zich een plaats hoger te klasseren en als je maar 3 sec. verliest op een gevestigde waarde als Katrijn Boone op plaats vier, dan weet je dat je verdomd iets sterk hebt neergezet!
Afspraak volgend seizoen....op de interclub voor de 400mH, tenzij coach Pol.......
HARRY SCHULTING GAMES 10-05-2018
Drie reeksen stonden er op het programma en de acht snelste tijden uit deze reeksen zouden later op de avond in de finale mogen aantreden. De reeksen waren opgesteld van "traagste" naar "snelste" deelnemers, wat logischer wijs zou betekenen dat de 3e reeks, met Shari, zich zou plaatsen voor de finale, ware het niet dat de verschillen niet bijster groot waren met de andere reeksen.
In de tweede reeks vielen dan ook enkele verrassingen, twee dames kwamen met 14"08 en 14"11 aankloppen voor een plaats in de finale. Alle hens aan dek dus in reeks drie, Shari vertrok vanuit baan 8 met Sarah Missine, Chloë Beaucarne, Maaike Tjin A-Lim, Eva Meisolle, Anne Van De Wiel, Eefke Boons en Anouk Vetter naast haar.
Missine nam een kanonsstart, Boons en Vetter waren ook goed mee en Shari kwam niet al te best weg uit de startblokken. Achtervolgen dan maar en proberen te redden wat er te redden valt. Halfweg kwam ze in haar ritme, maar toch werd het alle zeilen bijzetten om een finaleplaats te halen. Tjin A-Lim hielp een handje door zwaar de laatste horde te raken en zij schakelde zo zichzelf uit. Uiteindelijk hield Shari ook nog de Duitse Meisolle achter zich en plaatste zich zo met 14"19 (wind +1.6) en de 7e chrono alsnog voor de finale. Doel bereikt maar het gevoel was niet goed, iets wat tevens bij het gros van de tegenstanders ook zo was want niemand klonk echt tevreden. Begin van het seizoen zeker ?
De finale dan met Shari in baan 2, tussen Beaucarne en Meisolle, dus hier lagen kansen op een mooie tijd. Nadeel, voor Shari toch, was dat de wind nu +2.3 in het voordeel stond en dat begint voor Shari, die sowieso al vrij dicht op haar horden uitkomt, toch nipt te worden. Op de koop toe liep de organisatie net dan eventjes mank met een kwartier vertraging en ook dat is nooit een cadeau natuurlijk.
Soit, Shari kwam dit keer beter weg dan in de reeksen en deed het op de eerste horden prima. Boons, Vetter en Missine, de logische top drie, hield het dan voor welletjes en trok ferm door. Meisolle, terug van een zware knieblessure, vond nu ook een betere tred en halfweg streed Shari nog met Beaucarne en Esselinck voor de 5e plaats. Toen kraakte het bij Shari, evenwicht wat kwijt en Beaucarne pakte plaats vijf, Shari werd 7e in 14"20.
Vooraan trok Eefje Boons in 13"35 de zege naar zich toe, voor Sarah Missine (13"43) en Anouk Vetter (13"53).
Een logische uitslag dus al was...alweer niemand bijster tevreden over haar wedstrijd.
Uitslagen : REEKSEN / FINALE / FOTO'S
In de tweede reeks vielen dan ook enkele verrassingen, twee dames kwamen met 14"08 en 14"11 aankloppen voor een plaats in de finale. Alle hens aan dek dus in reeks drie, Shari vertrok vanuit baan 8 met Sarah Missine, Chloë Beaucarne, Maaike Tjin A-Lim, Eva Meisolle, Anne Van De Wiel, Eefke Boons en Anouk Vetter naast haar.
Missine nam een kanonsstart, Boons en Vetter waren ook goed mee en Shari kwam niet al te best weg uit de startblokken. Achtervolgen dan maar en proberen te redden wat er te redden valt. Halfweg kwam ze in haar ritme, maar toch werd het alle zeilen bijzetten om een finaleplaats te halen. Tjin A-Lim hielp een handje door zwaar de laatste horde te raken en zij schakelde zo zichzelf uit. Uiteindelijk hield Shari ook nog de Duitse Meisolle achter zich en plaatste zich zo met 14"19 (wind +1.6) en de 7e chrono alsnog voor de finale. Doel bereikt maar het gevoel was niet goed, iets wat tevens bij het gros van de tegenstanders ook zo was want niemand klonk echt tevreden. Begin van het seizoen zeker ?
De finale dan met Shari in baan 2, tussen Beaucarne en Meisolle, dus hier lagen kansen op een mooie tijd. Nadeel, voor Shari toch, was dat de wind nu +2.3 in het voordeel stond en dat begint voor Shari, die sowieso al vrij dicht op haar horden uitkomt, toch nipt te worden. Op de koop toe liep de organisatie net dan eventjes mank met een kwartier vertraging en ook dat is nooit een cadeau natuurlijk.
Soit, Shari kwam dit keer beter weg dan in de reeksen en deed het op de eerste horden prima. Boons, Vetter en Missine, de logische top drie, hield het dan voor welletjes en trok ferm door. Meisolle, terug van een zware knieblessure, vond nu ook een betere tred en halfweg streed Shari nog met Beaucarne en Esselinck voor de 5e plaats. Toen kraakte het bij Shari, evenwicht wat kwijt en Beaucarne pakte plaats vijf, Shari werd 7e in 14"20.
Vooraan trok Eefje Boons in 13"35 de zege naar zich toe, voor Sarah Missine (13"43) en Anouk Vetter (13"53).
Een logische uitslag dus al was...alweer niemand bijster tevreden over haar wedstrijd.
Uitslagen : REEKSEN / FINALE / FOTO'S
BK INDOOR BELOFTEN : BRONS.....DAT GOUD HAD KUNNEN ZIJN (03-03-2018)
Hoe dicht kan je bij goud komen op een Belgisch Kampioenschap ?
Misschien een gemakkelijke quiz-vraag als we enkele jaren terug kijken naar het duel tussen Shari en Noor Vidts. Het antwoord : 1/1000 van een seconde, kleiner kan niet.
Maar dan krijg je een MAAR......
Zoals in de inleiding genoteerd werd de finale op de 60mH bij de beloften gelopen met 3 grote favorieten en een beetje eerlijkheid gebied ons te zeggen dat eigenlijk de plaatsen ook vast lagen, of toch niet. Met Noor(tje) en Shari weet je nooit, die konden nog wel wisselen, Chloë Beaucarne mocht in principe de titel niet mis lopen.
Maar een "Pol" Van Hamme, trainer van Shari, dacht er anders over en deed Shari geloven dat het kon.
Om 13u20 klonk het startschot in de Gentse Topsporthal en met een reactiesnelheid van 1/104 was Shari als snelste weg, de perfectie benaderen noemen ze dat in vaktermen. Op de eerste horde op voorsprong, nog steeds de perfectie en op horde twee, dan ben je pakweg 40m van de titel, lag Shari nog steeds voorop. Horde 3 aanvallen dan maar, het geroezemoes in de zaal werd luider, hier was een verrassing in de maak, Shari pakte de bovenhand tot....die horde zwaar geraakt werd.
Op dit moment is het nog steeds een raadsel hoe het komt dat ze niet ten val kwam, maar zigzaggend - zie alweer de foto's - pikte ze terug de draad op. Ritme weg natuurlijk en het hoogst haalbare was de 3e plaats en bijhorend brons. Chloë pakte de titel in 8"45, Noor Vidts werd knap 2e in 8"59. Shari's tijd...8"72, na de halve tuimelperte! Waar ging die uitkomen had het nog 30m perfect gelopen....we zullen het helaas nooit weten.
Dikke proficiat aan Chloë en Noor en het is voor Shari geen drama om door deze twee dames geklopt te worden, verre van, maar vandaag.....
FOTOREPORTAGE
Misschien een gemakkelijke quiz-vraag als we enkele jaren terug kijken naar het duel tussen Shari en Noor Vidts. Het antwoord : 1/1000 van een seconde, kleiner kan niet.
Maar dan krijg je een MAAR......
Zoals in de inleiding genoteerd werd de finale op de 60mH bij de beloften gelopen met 3 grote favorieten en een beetje eerlijkheid gebied ons te zeggen dat eigenlijk de plaatsen ook vast lagen, of toch niet. Met Noor(tje) en Shari weet je nooit, die konden nog wel wisselen, Chloë Beaucarne mocht in principe de titel niet mis lopen.
Maar een "Pol" Van Hamme, trainer van Shari, dacht er anders over en deed Shari geloven dat het kon.
Om 13u20 klonk het startschot in de Gentse Topsporthal en met een reactiesnelheid van 1/104 was Shari als snelste weg, de perfectie benaderen noemen ze dat in vaktermen. Op de eerste horde op voorsprong, nog steeds de perfectie en op horde twee, dan ben je pakweg 40m van de titel, lag Shari nog steeds voorop. Horde 3 aanvallen dan maar, het geroezemoes in de zaal werd luider, hier was een verrassing in de maak, Shari pakte de bovenhand tot....die horde zwaar geraakt werd.
Op dit moment is het nog steeds een raadsel hoe het komt dat ze niet ten val kwam, maar zigzaggend - zie alweer de foto's - pikte ze terug de draad op. Ritme weg natuurlijk en het hoogst haalbare was de 3e plaats en bijhorend brons. Chloë pakte de titel in 8"45, Noor Vidts werd knap 2e in 8"59. Shari's tijd...8"72, na de halve tuimelperte! Waar ging die uitkomen had het nog 30m perfect gelopen....we zullen het helaas nooit weten.
Dikke proficiat aan Chloë en Noor en het is voor Shari geen drama om door deze twee dames geklopt te worden, verre van, maar vandaag.....
FOTOREPORTAGE
BK INDOOR ALLE CATEGORIEEN : 6e PLAATS - 17-02-2018
We pikken in bij de laatste regel van de vorige pagina en er kan inderdaad wel altijd iets gebeuren op een kampioenschap. Twee dingen dit keer, outsider voor de finale Mathilde Degand viel geblesseerd uit in de reeksen en voor de rest wisten we het wel....er wel (zeer) snel gelopen.
Shari zal wel in haar vuistje gelachen hebben bij de reeksindeling want ze kreeg in reeks 1 een plaatsje naast niemand minder dan Eline Berings, haar clubgenote notabene. Mee doen met Eline is twee boterhammen teveel, dat weet Shari ook wel maar gewoon focussen op haar in de start is al half gewonnen spel en het lukte ook. Prima start van Berings en Shari volgde. Na twee hordes was het nog enkel uitkijken naar de chrono van Eline, maar wat meer was, Shari liep freewheelend op de tweede plaats. Eigenlijk zonder moeite (zo leek het toch) en de rest moest passen. Eén Eline (8"13) en Shari op twee met een evenaring van haar PR in 8"56.
Vier tienden is op dit nummer natuurlijk een wereld van verschil, maar who cares, Shari bevestigde haar kunnen en in de twee volgende reeksen zou men al serieus moeten verrassen om haar uit de finale te houden.
Sarah Missine, Choë Beaucarne, Justien Grillet en Nafi Thiam deden in de volgende reeksen beter dan Shari, 6e chrono voor haar dus en gewoon op logische waarde naar de finale, een dikke smile inbegrepen.
De finale dan :
Eline liet weten dat ze "het gas ging opendraaien", neem daarachter de vier hoger vermelde dames en daarna...de logica respecteren ?
Jawel, want Shari zit - in afwezigheid van "Noortje" - een beetje op een eilandje en het zou vandaag in de finale niet anders zijn. Naast Nafi Thiam in baan 7 kwam ze goed weg, doch ergens stokte het toch een beetje. Waar, da's voer voor coach Leopold, al kunnen we moeilijk zeggen dat het eindresultaat niet prima is.
Eline Berings knalde twee maal tegen een horde en liet toch nog 8"10 optekenen bij haar 25e Belgische titel. Sarah Missine en Nafi Thiam mochten mee op het podium, de logica zelve dus.
Shari liet toch nog 8"62 noteren en werd logisch .... 6e. Was daar dik tevreden mee want dit was wel tegen de crème de la crème van het nationale hordelopen, op de geblesseerde Ann Zagré en Siliane Van Cauwenberghe na.
Nu rest er enkel nog het BK voor beloften over twee weken. Vrijdag a.s. neemt Shari nog deel aan het BSK (als top 10 atleet) maar da's als "training".
Bekijk hieronder het filmpje van de finale 60mH.
Shari zal wel in haar vuistje gelachen hebben bij de reeksindeling want ze kreeg in reeks 1 een plaatsje naast niemand minder dan Eline Berings, haar clubgenote notabene. Mee doen met Eline is twee boterhammen teveel, dat weet Shari ook wel maar gewoon focussen op haar in de start is al half gewonnen spel en het lukte ook. Prima start van Berings en Shari volgde. Na twee hordes was het nog enkel uitkijken naar de chrono van Eline, maar wat meer was, Shari liep freewheelend op de tweede plaats. Eigenlijk zonder moeite (zo leek het toch) en de rest moest passen. Eén Eline (8"13) en Shari op twee met een evenaring van haar PR in 8"56.
Vier tienden is op dit nummer natuurlijk een wereld van verschil, maar who cares, Shari bevestigde haar kunnen en in de twee volgende reeksen zou men al serieus moeten verrassen om haar uit de finale te houden.
Sarah Missine, Choë Beaucarne, Justien Grillet en Nafi Thiam deden in de volgende reeksen beter dan Shari, 6e chrono voor haar dus en gewoon op logische waarde naar de finale, een dikke smile inbegrepen.
De finale dan :
Eline liet weten dat ze "het gas ging opendraaien", neem daarachter de vier hoger vermelde dames en daarna...de logica respecteren ?
Jawel, want Shari zit - in afwezigheid van "Noortje" - een beetje op een eilandje en het zou vandaag in de finale niet anders zijn. Naast Nafi Thiam in baan 7 kwam ze goed weg, doch ergens stokte het toch een beetje. Waar, da's voer voor coach Leopold, al kunnen we moeilijk zeggen dat het eindresultaat niet prima is.
Eline Berings knalde twee maal tegen een horde en liet toch nog 8"10 optekenen bij haar 25e Belgische titel. Sarah Missine en Nafi Thiam mochten mee op het podium, de logica zelve dus.
Shari liet toch nog 8"62 noteren en werd logisch .... 6e. Was daar dik tevreden mee want dit was wel tegen de crème de la crème van het nationale hordelopen, op de geblesseerde Ann Zagré en Siliane Van Cauwenberghe na.
Nu rest er enkel nog het BK voor beloften over twee weken. Vrijdag a.s. neemt Shari nog deel aan het BSK (als top 10 atleet) maar da's als "training".
Bekijk hieronder het filmpje van de finale 60mH.
MET 8"56 EN EEN 4e PLAATS ONDER DE MENSEN : KvV 28-01-2018
Finale Vlaams Kampioenschap 60mH 2018 :
Eline Berings plaatste zich al voor het WK, het leek of ze nog sneller kon maar dat nam zij iets te letterlijk en het ging dan ook fout bij de start van de finale. Te vroeg weg, valse start dus en Eline eruit. Doodjammer, maar het was niet anders.
Anderzijds zou achteraf blijken dat dit Shari's geluk was want zij miste haar start compleet. Herdoen dus en bij de herstart kwam ze wel zeer goed weg en legde zo de basis voor een fantastische finalerace.
Missine, Beaucarne en Grillet lagen meteen iets voor, Shari klampte lang aan. Iets over halfweg moest ze de drie definitief laten gaan maar de toon was gezet. Juniore Hanne Vancamp leek nog even terug te komen maar Shari hield haar netjes af, zij en zij alleen zou de beste worden na de tenoren.
Met 8"23 snelde Missine naar de Vlaamse titel en Beaucarne pakte in 8"34 het zilver net voor Grillet. Shari hield knap stand en werd 4e maar wat ons meer interesseerde was de chrono.
De vreugdedans volgde al snel : 8"56 verscheen op het bord en na de toppers scherpte ook Shari dus haar PR aan.
Belooft voor de komende wedstrijden, met name het BK over enkele weken want daar zal serieus gebikkeld worden voro de finaleplaatsen en zal er (zeer) snel moeten gelopen worden !
Eline Berings plaatste zich al voor het WK, het leek of ze nog sneller kon maar dat nam zij iets te letterlijk en het ging dan ook fout bij de start van de finale. Te vroeg weg, valse start dus en Eline eruit. Doodjammer, maar het was niet anders.
Anderzijds zou achteraf blijken dat dit Shari's geluk was want zij miste haar start compleet. Herdoen dus en bij de herstart kwam ze wel zeer goed weg en legde zo de basis voor een fantastische finalerace.
Missine, Beaucarne en Grillet lagen meteen iets voor, Shari klampte lang aan. Iets over halfweg moest ze de drie definitief laten gaan maar de toon was gezet. Juniore Hanne Vancamp leek nog even terug te komen maar Shari hield haar netjes af, zij en zij alleen zou de beste worden na de tenoren.
Met 8"23 snelde Missine naar de Vlaamse titel en Beaucarne pakte in 8"34 het zilver net voor Grillet. Shari hield knap stand en werd 4e maar wat ons meer interesseerde was de chrono.
De vreugdedans volgde al snel : 8"56 verscheen op het bord en na de toppers scherpte ook Shari dus haar PR aan.
Belooft voor de komende wedstrijden, met name het BK over enkele weken want daar zal serieus gebikkeld worden voro de finaleplaatsen en zal er (zeer) snel moeten gelopen worden !
GENTSE FEESTENMEETING : 3e MET GEMENGDE GEVOELENS
Shari werd ingedeeld in de eerste van de twee reeksen met aan haar zijde Eline Berings. Die stuift er zo meteen vanonder, doel voor Shari was dan maar zo dicht mogelijk in de buurt blijven van Chloë Beaucarne.
Met een lichte meewind van 0.5 kwam Shari goed weg en tot halverwege kon ze gelijke tred houden met Beaucarne. Daarna werd een beetje terrein prijs gegeven, Shari werd zo 3e (14"23) in de reeks na Berings en Beaucarne en voor Lisa Lammens (geen familie) en de Française Quintin.
Finale binnen dus en het was uitkijken wie er uit reeks twee zou mee mogen. De Israëlische Drozdov plaatste zich hier vrij makkelijk, mede ook omdat haar grootste concurrente Sarah Missine de wedstrijd moest staken na een onzacht contact met de horde.
Goed anderhalf uur later kregen we de finale, waar Beaucarne jammer genoeg forfait voor gaf. De weg naar het podium lag dus open en de grootste tegenstand zou moeten komen van Drozdov.
Het plaatje klopte, de wind jammer genoeg niet want die stond nu met -1.8 in het nadeel. Eline Berings trok er zich niet veel van aan en liep een dijk van een finale om te finishen in 13"20.
Achter haar knokten de anderen voor de overige podium plaatsen en het waren Shari en Drozdov die aan het langste eind trokken. Tot op de laatste horde lag Shari in het voordeel maar met een ultieme eindjump pakte de Israëlische haar terug en zo werd ze 3e in een matige 14"47. De tegenwind en net als vorige week een harde kennismaking met één der hordes zullen hier wel een grote rol gespeeld hebben en eveneens over de plaats beslist hebben.
Jammer natuurlijk maar dat hoort erbij.
Met een lichte meewind van 0.5 kwam Shari goed weg en tot halverwege kon ze gelijke tred houden met Beaucarne. Daarna werd een beetje terrein prijs gegeven, Shari werd zo 3e (14"23) in de reeks na Berings en Beaucarne en voor Lisa Lammens (geen familie) en de Française Quintin.
Finale binnen dus en het was uitkijken wie er uit reeks twee zou mee mogen. De Israëlische Drozdov plaatste zich hier vrij makkelijk, mede ook omdat haar grootste concurrente Sarah Missine de wedstrijd moest staken na een onzacht contact met de horde.
Goed anderhalf uur later kregen we de finale, waar Beaucarne jammer genoeg forfait voor gaf. De weg naar het podium lag dus open en de grootste tegenstand zou moeten komen van Drozdov.
Het plaatje klopte, de wind jammer genoeg niet want die stond nu met -1.8 in het nadeel. Eline Berings trok er zich niet veel van aan en liep een dijk van een finale om te finishen in 13"20.
Achter haar knokten de anderen voor de overige podium plaatsen en het waren Shari en Drozdov die aan het langste eind trokken. Tot op de laatste horde lag Shari in het voordeel maar met een ultieme eindjump pakte de Israëlische haar terug en zo werd ze 3e in een matige 14"47. De tegenwind en net als vorige week een harde kennismaking met één der hordes zullen hier wel een grote rol gespeeld hebben en eveneens over de plaats beslist hebben.
Jammer natuurlijk maar dat hoort erbij.
VLAAMS KAMPIOENSCHAP 100mH : 4E EN NIEUW PR ER BOVENOP (20-05-17)
In het verre Heusden-Zolder werd Shari in de reeksen ingedeeld in reeks 1, baan 5, met in baan 4 naast haar niemand minder dan Eline Berings. De slechte weersvoorspellingen bleven uit, er verscheen zelfs een straaltje zon maar de frisse wind deed het met momenten toch koud aanvoelen. Niet ideaal voor spurters dus, enig geluk was dat de wind in het voordeel blies.
In de reeks startte Shari goed. Eline moest ze al snel laten gaan, maar wat wil je, de opdracht was enkel en alleen om in de finale te geraken. Daarvoor moest Shari o.a. afrekenen met uittredend kampioene Dorien Van Diest en wat deed ze..... ze bleef er netjes voor en hoe...
Shari pakte na Berings de 2e pl in de reeks en dit in een nieuw PR van 14"05! De wind was toegelaten (+0.3) dus kon de dag al niet meer stuk.
Ruim twee uur late was het dan opmaken voor de finale en aan de tijden van de kwalificaties te zien zou dit andermaal wel eens een knaller kunnen worden. De finalisten waren naast Eline Berings en Shari ook nog Sarah Missine, Chloë Beaucarne, Dorien Van Diest, Hanne Van Camp, Ine Hermans en Leyla Anthonissen, een juniore die na sterke jeugdjaren nu aan de comeback timmert. Een beetje kenner / volger weet dus dat het alle kanten uit kon.
Tot nader order is Eline Berings nog buiten categorie want eens het startschot klonk was ze ribbedebie maar daar achter was het spanning troef. Het duurde tot over halfweg eer Beaucarne en Missine zich lichtjes konden losmaken van de rest om naar plaatsen twee en drie af te stevenen, daarachter vochten Shari, Van Diest en Anthonissen een spannende strijd uit voor de dichtste ereplaats.
Anthonissen leek het te gaan halen maar Van Diest en Shari gaven niet af en het was Shari die met een ongelooflijke eindjump de 4e plaats naar zich toe wist te halen, voor Van Diest en Anthonissen en dit in een chrono van 14"10. (wind +0.5)
Dolblij terug naar huis en weten dat er nog sterk bezette wedstrijden komen met o.a. de IFAM volgende week waar het misschien mogelijk wordt om onder die magische 14 seconden grens te duiken. Afspraak in Oordegem volgende week met een mooie, dik verdiende ereplaats op het Vlaams kampioenschap op zak!
In de reeks startte Shari goed. Eline moest ze al snel laten gaan, maar wat wil je, de opdracht was enkel en alleen om in de finale te geraken. Daarvoor moest Shari o.a. afrekenen met uittredend kampioene Dorien Van Diest en wat deed ze..... ze bleef er netjes voor en hoe...
Shari pakte na Berings de 2e pl in de reeks en dit in een nieuw PR van 14"05! De wind was toegelaten (+0.3) dus kon de dag al niet meer stuk.
Ruim twee uur late was het dan opmaken voor de finale en aan de tijden van de kwalificaties te zien zou dit andermaal wel eens een knaller kunnen worden. De finalisten waren naast Eline Berings en Shari ook nog Sarah Missine, Chloë Beaucarne, Dorien Van Diest, Hanne Van Camp, Ine Hermans en Leyla Anthonissen, een juniore die na sterke jeugdjaren nu aan de comeback timmert. Een beetje kenner / volger weet dus dat het alle kanten uit kon.
Tot nader order is Eline Berings nog buiten categorie want eens het startschot klonk was ze ribbedebie maar daar achter was het spanning troef. Het duurde tot over halfweg eer Beaucarne en Missine zich lichtjes konden losmaken van de rest om naar plaatsen twee en drie af te stevenen, daarachter vochten Shari, Van Diest en Anthonissen een spannende strijd uit voor de dichtste ereplaats.
Anthonissen leek het te gaan halen maar Van Diest en Shari gaven niet af en het was Shari die met een ongelooflijke eindjump de 4e plaats naar zich toe wist te halen, voor Van Diest en Anthonissen en dit in een chrono van 14"10. (wind +0.5)
Dolblij terug naar huis en weten dat er nog sterk bezette wedstrijden komen met o.a. de IFAM volgende week waar het misschien mogelijk wordt om onder die magische 14 seconden grens te duiken. Afspraak in Oordegem volgende week met een mooie, dik verdiende ereplaats op het Vlaams kampioenschap op zak!
BK BELOFTEN : VALSE START IN FINALE .... MET EEN STAARTJE
Mooier om eventueel, we zeggen wel eventueel, goud te halen op een kampioenschap, stond Shari er nog nooit voor, tenzij misschien vorige zomer toen ze zilver haalde op de 100mH outdoor.
Na de reeksen maakten we ons klaar voor de finale met Siliane Van Cauwenberghe (8"57), Chloë Beaucarne (8"61) en Shari (8"65) als top drie. Dichter op elkaar kunnen ze niet zitten en alles lag dus open. Ook van achteren uit deed de tegenstand het prima, goud en de 8e en laatste plaats in de finale lagen dus kort bijeen, al had de top drie toch wel een (dik) streepje voor.
Iedereen klaar voor de start en zeer kort na het signaal "klaar" van de dame scheidsrechter spurt er plots al eentje uit haar startblokken om met een "big smile" het strijdtoneel te verlaten en verder te gaan deelnemen aan de proef waar ze bezig was, het verspringen.
Het aanwezige publiek in de Topsporthal kon er allerminst om lachen, zo'n vrijwillige valse start maken doe je niet klonk het rondom, maar ja...het was nu zo.
De resterende atleten op en top in de stress natuurlijk, Shari niet in het minst.
Tweede poging en opnieuw klonk het valse start signaal.....baan 3...Shari Lammens, die nochtans een reactiesnelheid had die toegelaten was (1/148) maar "zou bewogen hebben". Tjiens...nu was de dame scheidsrechter wel goed bij de pinken, een sanctie voor de eerdere vrijwillige valse start (uitsluiting van alle andere nummers) had ze over het hoofd gezien.
Shari ging verhaal halen maar daar sta je natuurlijk. Wie gaat het bewijs leveren dat je niet bewoog ? De opmerking dat de vrijwillige start was aangekondigd door de atlete zelf, viel in dovemansoren.
En toen gingen de poppen aan het dansen.....
De finale werd nog met 6 afgewerkt en Chloë Beaucarne kroonde zich verdiend tot kampioene, voor Siliane Van Cauwenberghe en Paulien Cocquyt maar Shari had andere dingen aan haar hoofd. Ook trainer Leopold vond het scenario alles behalve en dan hak je de knoop door.
Hier gaan we klacht voor neerleggen!
Ons licht opstekend bij de hoofdscheidsrechter leverde niet veel meer op dan "tja wat kan ik doen?", en dan ga je maar de wedstrijdleider gaan aanspreken. Een man met begrip zo bleek.
Ondertussen werden we links en rechts aangeklampt door toeschouwers en atleten, die het allen met ons eens waren. Dit kon niet door de beugel, temeer dat de atletiekbond vorige zomer nog een statement innam dat wie "een vrijwillige valse start veroorzaakt zou gesanctioneerd worden", dit om het misbruik tegen te gaan. En dan nog zeggen dat de atlete in kwestie tegen haar tegenstanders op voorhand verklaarde "ik ga toch een valse start maken".
De hoofdscheidsrechter bleef (jammer genoeg) in alle talen zichzelf vragen stellen (we weten nu ondertussen ook al hoe dat komt) dus gingen we rechtstreeks bij de wedstrijdleiding klacht neerleggen.
Niet om de race te her lopen, nee, want diegene die nu op het podium stonden hebben het verdiend. Wel om tegen een unfaire atlete, en in de toekomst anderen, er op te wijzen dat regels er voor iedereen zijn. Of je nu Europese top bent of niet !!!
Drie kwartuur later kregen we bevestiging : klacht aanvaard maar voor Shari veranderd dit helaas niet, wat we enigszins kunnen begrijpen, maar de unfaire atlete werd wel gediskwalificeerd op het verspringen en moest zo haar daar behaalde titel inleveren. Wat jammer toch, maar zoals de wedstrijdleider het ons al zei : "mochten alle atleten eens het spel eerlijk spelen, gelijk welke status ze hebben", het zou ook voor ons veel plezanter zijn !
Het indoorseizoen is zo afgesloten met een domper van formaat, maar toch kan Shari met haar dubbel PR (8"65) tevreden terug kijken. Op naar de zomer nu en bij deze nog eens bedankt aan iedereen die achter Shari stond vandaag en ook aan de supporters het voorbije winterseizoen...dikke merci !
Eerste afspraak voor de zomer is 22 april met het PK in eigen huis.
Na de reeksen maakten we ons klaar voor de finale met Siliane Van Cauwenberghe (8"57), Chloë Beaucarne (8"61) en Shari (8"65) als top drie. Dichter op elkaar kunnen ze niet zitten en alles lag dus open. Ook van achteren uit deed de tegenstand het prima, goud en de 8e en laatste plaats in de finale lagen dus kort bijeen, al had de top drie toch wel een (dik) streepje voor.
Iedereen klaar voor de start en zeer kort na het signaal "klaar" van de dame scheidsrechter spurt er plots al eentje uit haar startblokken om met een "big smile" het strijdtoneel te verlaten en verder te gaan deelnemen aan de proef waar ze bezig was, het verspringen.
Het aanwezige publiek in de Topsporthal kon er allerminst om lachen, zo'n vrijwillige valse start maken doe je niet klonk het rondom, maar ja...het was nu zo.
De resterende atleten op en top in de stress natuurlijk, Shari niet in het minst.
Tweede poging en opnieuw klonk het valse start signaal.....baan 3...Shari Lammens, die nochtans een reactiesnelheid had die toegelaten was (1/148) maar "zou bewogen hebben". Tjiens...nu was de dame scheidsrechter wel goed bij de pinken, een sanctie voor de eerdere vrijwillige valse start (uitsluiting van alle andere nummers) had ze over het hoofd gezien.
Shari ging verhaal halen maar daar sta je natuurlijk. Wie gaat het bewijs leveren dat je niet bewoog ? De opmerking dat de vrijwillige start was aangekondigd door de atlete zelf, viel in dovemansoren.
En toen gingen de poppen aan het dansen.....
De finale werd nog met 6 afgewerkt en Chloë Beaucarne kroonde zich verdiend tot kampioene, voor Siliane Van Cauwenberghe en Paulien Cocquyt maar Shari had andere dingen aan haar hoofd. Ook trainer Leopold vond het scenario alles behalve en dan hak je de knoop door.
Hier gaan we klacht voor neerleggen!
Ons licht opstekend bij de hoofdscheidsrechter leverde niet veel meer op dan "tja wat kan ik doen?", en dan ga je maar de wedstrijdleider gaan aanspreken. Een man met begrip zo bleek.
Ondertussen werden we links en rechts aangeklampt door toeschouwers en atleten, die het allen met ons eens waren. Dit kon niet door de beugel, temeer dat de atletiekbond vorige zomer nog een statement innam dat wie "een vrijwillige valse start veroorzaakt zou gesanctioneerd worden", dit om het misbruik tegen te gaan. En dan nog zeggen dat de atlete in kwestie tegen haar tegenstanders op voorhand verklaarde "ik ga toch een valse start maken".
De hoofdscheidsrechter bleef (jammer genoeg) in alle talen zichzelf vragen stellen (we weten nu ondertussen ook al hoe dat komt) dus gingen we rechtstreeks bij de wedstrijdleiding klacht neerleggen.
Niet om de race te her lopen, nee, want diegene die nu op het podium stonden hebben het verdiend. Wel om tegen een unfaire atlete, en in de toekomst anderen, er op te wijzen dat regels er voor iedereen zijn. Of je nu Europese top bent of niet !!!
Drie kwartuur later kregen we bevestiging : klacht aanvaard maar voor Shari veranderd dit helaas niet, wat we enigszins kunnen begrijpen, maar de unfaire atlete werd wel gediskwalificeerd op het verspringen en moest zo haar daar behaalde titel inleveren. Wat jammer toch, maar zoals de wedstrijdleider het ons al zei : "mochten alle atleten eens het spel eerlijk spelen, gelijk welke status ze hebben", het zou ook voor ons veel plezanter zijn !
Het indoorseizoen is zo afgesloten met een domper van formaat, maar toch kan Shari met haar dubbel PR (8"65) tevreden terug kijken. Op naar de zomer nu en bij deze nog eens bedankt aan iedereen die achter Shari stond vandaag en ook aan de supporters het voorbije winterseizoen...dikke merci !
Eerste afspraak voor de zomer is 22 april met het PK in eigen huis.
VLAAMS KAMPIOENSCHAP : SCHITTEREND PR LEVERT BRONS OP (29-01-2017)
De inleiding vertelde het al, Shari was goed bezig op training de laatste weken, maar op wedstrijd kwam het er maar niet uit. Die ene keer de perfecte start hebben en dan ook nog de perfecte race lopen....WANNEER ? 29 januari 2017 zou de datum worden !
In de reeksen liep het nog wat mis door andermaal een zwakke start, maar we geven toe, Shari zat wel in de makkelijkste van de vier reeksen en liep uiteindelijk freewheelend naar de zege in 8"77, wat al een verbetering was van haar 8"84 PR. Dus zat er toch meer in ?
De finale dan met de verwachte namen, al moet gezegd dat Chloë Beaucarne vandaag forfait moest geven wegens blessure. Jammer, maar het was nu eenmaal zo en in principe lag na Dorien Van Diest, de topfavoriete, alles open, ware het niet dat Sarah Missine in de reeksen, de tijd van Dorien (8"50) tot op 1/100 benaderde. In forme terugkeren van stage noemen ze dat!
Om 14u45 gingen we er dan maar van uit dat het een duel tussen Sarah en Dorien zou worden, voor plaats drie moest Shari dan maar Hanne Van Camp en de terug op dreef zijnde Louise Van Eecke vrezen....of kwam er toch een rare kronkel uit de bocht ?
"Klaar"...."Start"...en meteen een valse start in de finale. Hanne Van Camp was de ongelukkige, in de baan naast Shari notabene en als er iets is waar Shari een hekel aan heeft dan is het wel dat er niemand aan haar zijde loopt, gelukkig zat ze zelf in baan drie en had ze nog Van Diest naast zich, iemand waar Shari zich steeds aan optrekt.
Tweede poging dan en iedereen goed weg, al zorgde Shari wel voor de bibber want achteraf bleek dat ze maar net binnen de mogelijk reactietijd zat! (1/104). Eindelijk dé prima start dus en nu..... ?
Vlammen tot het einde dan maar en weten dat er in principe altijd twee sneller zijn dan jezelf. Maar wat bleek op de voorlaatste horde ? Shari moest amper prijs geven op Sarah en Dorien.
Op de laatste horde maakten deze laatsten echter het verschil en hadden ze nog ietsje meer overschot dan Shari en in een spannende eindspurt, met fotofinish trok Sarah Missine de Vlaamse titel naar zich toe in 8"49. Shari werd knap 3e in een schitterend nieuw PR van 8"65 !!!! Louise Van Eecke was de verdienstelijke 4e.
Hoe blij Shari (en coach) achteraf was kunnen we nog niet goed beschrijven. Topatlete Marjolein Lindemans, die na een zware blessure aan de terugweg timmert, was een van de eersten om Shari te komen feliciteren en dat doet je toch iets. Ook Dorien, Sarah (en hun ouders) waren vol lof achteraf want eindelijk liep Shari eens die perfecte race en.... ze kan nog sneller hoorden we.....
FOTOREPORTAGE
In de reeksen liep het nog wat mis door andermaal een zwakke start, maar we geven toe, Shari zat wel in de makkelijkste van de vier reeksen en liep uiteindelijk freewheelend naar de zege in 8"77, wat al een verbetering was van haar 8"84 PR. Dus zat er toch meer in ?
De finale dan met de verwachte namen, al moet gezegd dat Chloë Beaucarne vandaag forfait moest geven wegens blessure. Jammer, maar het was nu eenmaal zo en in principe lag na Dorien Van Diest, de topfavoriete, alles open, ware het niet dat Sarah Missine in de reeksen, de tijd van Dorien (8"50) tot op 1/100 benaderde. In forme terugkeren van stage noemen ze dat!
Om 14u45 gingen we er dan maar van uit dat het een duel tussen Sarah en Dorien zou worden, voor plaats drie moest Shari dan maar Hanne Van Camp en de terug op dreef zijnde Louise Van Eecke vrezen....of kwam er toch een rare kronkel uit de bocht ?
"Klaar"...."Start"...en meteen een valse start in de finale. Hanne Van Camp was de ongelukkige, in de baan naast Shari notabene en als er iets is waar Shari een hekel aan heeft dan is het wel dat er niemand aan haar zijde loopt, gelukkig zat ze zelf in baan drie en had ze nog Van Diest naast zich, iemand waar Shari zich steeds aan optrekt.
Tweede poging dan en iedereen goed weg, al zorgde Shari wel voor de bibber want achteraf bleek dat ze maar net binnen de mogelijk reactietijd zat! (1/104). Eindelijk dé prima start dus en nu..... ?
Vlammen tot het einde dan maar en weten dat er in principe altijd twee sneller zijn dan jezelf. Maar wat bleek op de voorlaatste horde ? Shari moest amper prijs geven op Sarah en Dorien.
Op de laatste horde maakten deze laatsten echter het verschil en hadden ze nog ietsje meer overschot dan Shari en in een spannende eindspurt, met fotofinish trok Sarah Missine de Vlaamse titel naar zich toe in 8"49. Shari werd knap 3e in een schitterend nieuw PR van 8"65 !!!! Louise Van Eecke was de verdienstelijke 4e.
Hoe blij Shari (en coach) achteraf was kunnen we nog niet goed beschrijven. Topatlete Marjolein Lindemans, die na een zware blessure aan de terugweg timmert, was een van de eersten om Shari te komen feliciteren en dat doet je toch iets. Ook Dorien, Sarah (en hun ouders) waren vol lof achteraf want eindelijk liep Shari eens die perfecte race en.... ze kan nog sneller hoorden we.....
FOTOREPORTAGE
EVENARING PR GOED VOOR ZILVER OP PK INDOOR 60mH (08-01-2017)
De titel van het laatste hier verschenen artikel was "De mooiste finale ooit ?", wel, vandaag op het PK Indoor waren we er opnieuw niet ver van.
Met Hanne Maudens aan de start, de 3e van het EK juniores op de meerkamp notabene, en Yoika De Pauw wist Shari meteen vanwaar het gevaar zou komen en met wie ze rekening moest houden in het titelgevecht. Want daar ging ze voor, voor een 3e opeenvolgende Provinciale horden titel. Axelle Van Dorpe moest wegens ziekte afzeggen zodat er eigenlijk maar 3 kandidaten overbleven in deze rechtstreeks gelopen finale.
Ging het twee weken geleden o pde eigen meeting nog goed in de start, vandaag was het weer van datte en voor de zoveelste maal was Shari "traag" weg. Maudens knalde wel goed uit de startblokken en dus was Shari meteen op achtervolgen aangewezen en dat over amper 60m.
Maar bij de 2e horde had Shari Hanne al te pakken en bij de 3e nam ze zelfs heel lichtjes voordeel. Op het scherp van de snee gingen beide dames door, de rest was er hier al aan voor de moeite, en op de voorlaatste horde raakten ze zelfs even elkaar met de hand. Gelukkig konden beiden in hun ritme blijven en op de 5e en laatste horde had Shari het kleinste voordeel, een millimeter misschien, al is het op de foto duidelijk zichtbaar.
Hanne heeft een beter basissnelheid en we zagen de bui al aankomen in de laatste vlakke strook. Toch wou Shari zich niet zomaar gewonnen geven en met de moed der wanhoop gooide ze zich in de strijd.
BAM....."fotofinish hoor je de speaker dan roepen tussen Maudens en Lammens" !
Het uitsluitsel kwam vrij snel, Maudens wint in 8"83, Shari werd 2e in 8"84, een evenaring van haar PR en dik tevreden. Verliezen van Hanne is geen schande, verre van en deze was zelfs fair genoeg om toe te geven, "had Shari een goede start gemaakt of was het outdoor geweest (over 100m) had ik nooit kunnen winnen".
Van klasse gesproken !
Met Hanne Maudens aan de start, de 3e van het EK juniores op de meerkamp notabene, en Yoika De Pauw wist Shari meteen vanwaar het gevaar zou komen en met wie ze rekening moest houden in het titelgevecht. Want daar ging ze voor, voor een 3e opeenvolgende Provinciale horden titel. Axelle Van Dorpe moest wegens ziekte afzeggen zodat er eigenlijk maar 3 kandidaten overbleven in deze rechtstreeks gelopen finale.
Ging het twee weken geleden o pde eigen meeting nog goed in de start, vandaag was het weer van datte en voor de zoveelste maal was Shari "traag" weg. Maudens knalde wel goed uit de startblokken en dus was Shari meteen op achtervolgen aangewezen en dat over amper 60m.
Maar bij de 2e horde had Shari Hanne al te pakken en bij de 3e nam ze zelfs heel lichtjes voordeel. Op het scherp van de snee gingen beide dames door, de rest was er hier al aan voor de moeite, en op de voorlaatste horde raakten ze zelfs even elkaar met de hand. Gelukkig konden beiden in hun ritme blijven en op de 5e en laatste horde had Shari het kleinste voordeel, een millimeter misschien, al is het op de foto duidelijk zichtbaar.
Hanne heeft een beter basissnelheid en we zagen de bui al aankomen in de laatste vlakke strook. Toch wou Shari zich niet zomaar gewonnen geven en met de moed der wanhoop gooide ze zich in de strijd.
BAM....."fotofinish hoor je de speaker dan roepen tussen Maudens en Lammens" !
Het uitsluitsel kwam vrij snel, Maudens wint in 8"83, Shari werd 2e in 8"84, een evenaring van haar PR en dik tevreden. Verliezen van Hanne is geen schande, verre van en deze was zelfs fair genoeg om toe te geven, "had Shari een goede start gemaakt of was het outdoor geweest (over 100m) had ik nooit kunnen winnen".
Van klasse gesproken !
BK BELOFTEN 100mH te NIJVEL : 11-09-2016 - ZILVER IN EEN NIEUW PR
DE MOOISTE FINALE OOIT ?
Het Belgisch Kampioenschap beloften (en juniores) te Nijvel....we zouden er een boek kunnen over schrijven. Eén uur na aanvang van de competitie kreeg men het voor elkaar om al 20' vertraging op te lopen, kortom, eer Shari aan de start moest verschijnen voor de reeksen van de 100mH had men al 45' vertraging. Een beetje haast maken zit er bij onze Waalse collega's blijkbaar niet in, je zal maar aan het opwarmen zijn in op de koop toe, nog slechte weersomstandigheden ook.
Gelukkig stopte de regen net voor de reeksen op de horden begonnen (nog een geluk dat er vertraging was dus) en was de spekgladde piste al enigszins aan het opdrogen eer Shari aan de start kwam in reeks twee.
Geen Sarah Missine bij de start, zij moest noodgedwongen forfait geven wegens een aanhoudende blessure dus bij de favorieten viel er eentje weg.....toen waren ze nog met 4.
Shari plaatste zich makkelijk voor de finale, ze won haar reeks zonder tegenstand in 14"57, geen super chrono maar op een sowieso trage piste, zonder tegenstand best goed.
Anderhalf uur pauze dan en we konden ons opmaken voor de finale. Straf wat ze in Nijvel kunnen...ze waren amper 15' bezig na de pauze en er was alweer wat vertraging. Soit, uit de reeksen overgebleven tekende iedereen gelukkig present, normaliter moest de titelstrijd gaan tussen Noor Vidts (Europees topper ondertussen), Chloë Laurant, Elien Hooyberghs en Shari, die met de 2e chrono uit de reeksen was gekomen.
Eén ding was zeker....hier gingen vonken afspringen en als er één spannende finale was vandaag in Nijvel.....ze zullen het geweten hebben, zelfs de half slapende speaker van dienst werd er wakker van.
Een kanonstart was het voor Shari, nooit eerder was ze beter weg en ze nam meteen de leiding. Centimeters maar op Noor die eveneens prima weg was. Op horde drie kwamen ze zij aan zij, de rest was daar al op achtervolgen aangewezen en zouden niet meer terug komen. Noor pakte de leiding, ook al met het kleinste verschil en dat bleef zo tot op de laatste horde. Shari kwam terug langszij (het moment dat de speaker wakker schoot), millimeters nog, en dan die eindjump....Noor of Shari...?
Shari wist het meteen.....dedju toch...net niet ! En het was net niet ! Al klokte ze een nieuw PR met 14"26, Noor was 9/100e sneller en won de titel in 14"17 in een van de mooiste finales ooit.
Eén horde raakte Shari in de finale...maakte die het verschil ? Wie zal het zeggen maar het feit is dat ze na een halve zomer te hebben gemist op niveau door haar blessure, met een hele grote smile de deur van het zomerseizoen achter zich dicht trok! En meer dan dik verdiend was het evenals de titel voor Noor !!!
Nog dit : Even was er twijfel bij de chrono's, maar eigenlijk was dit al de ganse dag het probleem. Bij aankomst stopte de tijd....om er een fractie later enkele hondersten bij te tellen. Het was natuurlijk voor iedereen zo, dus naar plaatsen maakte het niet uit maar wel naar PR's. Jammer toch (eigenlijk schandalig) dat dit kan op dit niveau en hoewel iedereen er weer over klaagde... Nijvel zal altijd hetzelfde blijven en we zijn weer een avontuur rijker..... !
FOTO'S
Filmpje Reeksen
Filmpje Finale
Het Belgisch Kampioenschap beloften (en juniores) te Nijvel....we zouden er een boek kunnen over schrijven. Eén uur na aanvang van de competitie kreeg men het voor elkaar om al 20' vertraging op te lopen, kortom, eer Shari aan de start moest verschijnen voor de reeksen van de 100mH had men al 45' vertraging. Een beetje haast maken zit er bij onze Waalse collega's blijkbaar niet in, je zal maar aan het opwarmen zijn in op de koop toe, nog slechte weersomstandigheden ook.
Gelukkig stopte de regen net voor de reeksen op de horden begonnen (nog een geluk dat er vertraging was dus) en was de spekgladde piste al enigszins aan het opdrogen eer Shari aan de start kwam in reeks twee.
Geen Sarah Missine bij de start, zij moest noodgedwongen forfait geven wegens een aanhoudende blessure dus bij de favorieten viel er eentje weg.....toen waren ze nog met 4.
Shari plaatste zich makkelijk voor de finale, ze won haar reeks zonder tegenstand in 14"57, geen super chrono maar op een sowieso trage piste, zonder tegenstand best goed.
Anderhalf uur pauze dan en we konden ons opmaken voor de finale. Straf wat ze in Nijvel kunnen...ze waren amper 15' bezig na de pauze en er was alweer wat vertraging. Soit, uit de reeksen overgebleven tekende iedereen gelukkig present, normaliter moest de titelstrijd gaan tussen Noor Vidts (Europees topper ondertussen), Chloë Laurant, Elien Hooyberghs en Shari, die met de 2e chrono uit de reeksen was gekomen.
Eén ding was zeker....hier gingen vonken afspringen en als er één spannende finale was vandaag in Nijvel.....ze zullen het geweten hebben, zelfs de half slapende speaker van dienst werd er wakker van.
Een kanonstart was het voor Shari, nooit eerder was ze beter weg en ze nam meteen de leiding. Centimeters maar op Noor die eveneens prima weg was. Op horde drie kwamen ze zij aan zij, de rest was daar al op achtervolgen aangewezen en zouden niet meer terug komen. Noor pakte de leiding, ook al met het kleinste verschil en dat bleef zo tot op de laatste horde. Shari kwam terug langszij (het moment dat de speaker wakker schoot), millimeters nog, en dan die eindjump....Noor of Shari...?
Shari wist het meteen.....dedju toch...net niet ! En het was net niet ! Al klokte ze een nieuw PR met 14"26, Noor was 9/100e sneller en won de titel in 14"17 in een van de mooiste finales ooit.
Eén horde raakte Shari in de finale...maakte die het verschil ? Wie zal het zeggen maar het feit is dat ze na een halve zomer te hebben gemist op niveau door haar blessure, met een hele grote smile de deur van het zomerseizoen achter zich dicht trok! En meer dan dik verdiend was het evenals de titel voor Noor !!!
Nog dit : Even was er twijfel bij de chrono's, maar eigenlijk was dit al de ganse dag het probleem. Bij aankomst stopte de tijd....om er een fractie later enkele hondersten bij te tellen. Het was natuurlijk voor iedereen zo, dus naar plaatsen maakte het niet uit maar wel naar PR's. Jammer toch (eigenlijk schandalig) dat dit kan op dit niveau en hoewel iedereen er weer over klaagde... Nijvel zal altijd hetzelfde blijven en we zijn weer een avontuur rijker..... !
FOTO'S
Filmpje Reeksen
Filmpje Finale
SPRINT- EN KAMPMEETING KRCG 06-08-2016
Laten we beginnen bij het begin en dat was met de 100mH. Opnieuw tegenwind(-1.1) en we stellen ons hier maar meteen de vraag wat er scheelde met de windmeter want -3.1 à -4.1 zal wel juister geweest zijn. Soit, dit ter zijde, het zal wel aan de plaats van opstelling gelegen hebben en ondanks dit sleepte Shari de winst in 14"88 uit de brand. Jammer dat er weinig tegenstand was dus een echte waardemeter kunnen we dit niet noemen, feit is wel dat Shari een goed gevoel had na de race en da's al iets.
Dan nog maar eens deelnemen aan het kogelstoten en het verspringen, beide voor de fun en zoals gezegd in de aanloop... als er geen druk is lukt er altijd iets meer. In het kogelstoten was Shari de enige deelneemster dus volgden de beurten elkaar snel op. Toch slaagde ze er in, tussen enkele grappen met de jury door, om 9m01 te laten opmeten, ze stootte het tuig nooit verder. Of het nu lag aan de richtlijnen van Wim weten we niet, feit is wel dat het mooi staat...zo net over die 9m.
In het verspringen verging het Shari een half uur later nog beter. Liet in een spannende competitie met o.a. clubgenote Imke Vervaet en Yoika De Pauw een knappe, regelmatige, reeks noteren van 4m98, 4m98, 5m01, 5m06 en als klap op de vuurpijl....5m25. Ook hier meteen een nieuw PR waarna er toch even de twijfel rees... "zou ik dan toch niet nog eens uitkijken naar de meerkamp?"
Wordt vervolgd, al blijft nu de focus op de 100mH met als eindpunt het BK te Nijvel op 11 september.
Volgende wedstrijden voor Shari zijn : op 20/8 de Flanders Cup te Merksem en 's anderendaags op 21/8 te Huizingen.
(dus niet op de avondmeeting in Ninove op 18/8)
Dan nog maar eens deelnemen aan het kogelstoten en het verspringen, beide voor de fun en zoals gezegd in de aanloop... als er geen druk is lukt er altijd iets meer. In het kogelstoten was Shari de enige deelneemster dus volgden de beurten elkaar snel op. Toch slaagde ze er in, tussen enkele grappen met de jury door, om 9m01 te laten opmeten, ze stootte het tuig nooit verder. Of het nu lag aan de richtlijnen van Wim weten we niet, feit is wel dat het mooi staat...zo net over die 9m.
In het verspringen verging het Shari een half uur later nog beter. Liet in een spannende competitie met o.a. clubgenote Imke Vervaet en Yoika De Pauw een knappe, regelmatige, reeks noteren van 4m98, 4m98, 5m01, 5m06 en als klap op de vuurpijl....5m25. Ook hier meteen een nieuw PR waarna er toch even de twijfel rees... "zou ik dan toch niet nog eens uitkijken naar de meerkamp?"
Wordt vervolgd, al blijft nu de focus op de 100mH met als eindpunt het BK te Nijvel op 11 september.
Volgende wedstrijden voor Shari zijn : op 20/8 de Flanders Cup te Merksem en 's anderendaags op 21/8 te Huizingen.
(dus niet op de avondmeeting in Ninove op 18/8)
TWEEDE OP GENTSE FEESTENMEETING (20-07-2016)
Eindelijk.....het definitieve wederoptreden van Shari is een feit. Na een passage in Kortijk op de vlakke sprint als test zag het er al goed uit, na de GFM van haar eigen club is ze er ook zeker van de enkel stand houdt als het wat zwaarder wordt door over de horden te gaan.
Het deelnemersveld oogde mooi maar jammer genoeg haakte Sarah Missine af na de opwarming, dit om een nakende blessure te vermijden. Begrijpelijk, het seizoen duurt nog wel even voor de beloften die hun BK pas medio september afwerken.
Tussen Nenah De Coninck en Jesse Vercruysse in de eerste reeks kon Shari zich in geen betere positie bevinden, de grootste tegenstander zou wellicht de tegenwind worden. Shari heeft wel liever een beetje tegenwind, maar -2.5 is toch iets van het goede teveel. Soit, ze kwam goed weg maar op de 3e horde ging het bijna mis. Gelukkig kon ze vrij snel corrigeren en na Nenah pakte ze netjes de tweede plaats in 14"93. Eerste missie geslaagd, die tijden dat komt wel !
De Spaanse Martinez, die toch een SB had zoals Shari, ging volledig de boot in tijdens de reeksen, beetje jammer natuurlijk en toen ook Nenah De Coninck even later zou passen voor de finale (op vraag van haar coach - ook al jammer) was het dus duidelijk dat we een open finale zouden krijgen.
De in forme verkerende Jesse Vercruysse, die na deze wedstrijd afscheid zou nemen van de atletiek en Shari mochten het gaan uitvechten, of zouden de jongeren Lisa Lammens (geen familie van Shari - of toch niet dat we weten) of Céline Delheye voor de verrassing zorgen ?
Ook in de finale kwam Shari goed weg (aan de start is dus duidelijk al wat gewerkt) en meteen ging het zij aan zij met Jesse. Halfweg leek Shari het pleit te gaan winnen maar Jesse is een bijter. Eén klein foutje van Shari werd dan ook afgestraft, Jesse terug langs zij en in een millimeterspurt (precies de Tour de France) trok Jesse aan het langste eind. Met -1.6 wind klokte Shari nu 14"81, het gaat dus zeker de goede kant uit al kunnen er zeker nog enkele tienden af.
Bedankt aan de supporters die het wederoptreden kwamen meemaken, volgende wedstrijd is meteen zaterdag al (kwestie van ritme op te doen) en dit op de Flanders Cup in Ninove. Start omstreeks 18u50.
FOTO'S GFMeeting
Het deelnemersveld oogde mooi maar jammer genoeg haakte Sarah Missine af na de opwarming, dit om een nakende blessure te vermijden. Begrijpelijk, het seizoen duurt nog wel even voor de beloften die hun BK pas medio september afwerken.
Tussen Nenah De Coninck en Jesse Vercruysse in de eerste reeks kon Shari zich in geen betere positie bevinden, de grootste tegenstander zou wellicht de tegenwind worden. Shari heeft wel liever een beetje tegenwind, maar -2.5 is toch iets van het goede teveel. Soit, ze kwam goed weg maar op de 3e horde ging het bijna mis. Gelukkig kon ze vrij snel corrigeren en na Nenah pakte ze netjes de tweede plaats in 14"93. Eerste missie geslaagd, die tijden dat komt wel !
De Spaanse Martinez, die toch een SB had zoals Shari, ging volledig de boot in tijdens de reeksen, beetje jammer natuurlijk en toen ook Nenah De Coninck even later zou passen voor de finale (op vraag van haar coach - ook al jammer) was het dus duidelijk dat we een open finale zouden krijgen.
De in forme verkerende Jesse Vercruysse, die na deze wedstrijd afscheid zou nemen van de atletiek en Shari mochten het gaan uitvechten, of zouden de jongeren Lisa Lammens (geen familie van Shari - of toch niet dat we weten) of Céline Delheye voor de verrassing zorgen ?
Ook in de finale kwam Shari goed weg (aan de start is dus duidelijk al wat gewerkt) en meteen ging het zij aan zij met Jesse. Halfweg leek Shari het pleit te gaan winnen maar Jesse is een bijter. Eén klein foutje van Shari werd dan ook afgestraft, Jesse terug langs zij en in een millimeterspurt (precies de Tour de France) trok Jesse aan het langste eind. Met -1.6 wind klokte Shari nu 14"81, het gaat dus zeker de goede kant uit al kunnen er zeker nog enkele tienden af.
Bedankt aan de supporters die het wederoptreden kwamen meemaken, volgende wedstrijd is meteen zaterdag al (kwestie van ritme op te doen) en dit op de Flanders Cup in Ninove. Start omstreeks 18u50.
FOTO'S GFMeeting
PROVINCIAAL KAMPIOEN 60mH SENIORS DAMES (09-01-2016)
Zoals gewoonlijk dus redelijk wat afwezigen op het Provinciaal Kampioenschap en dus schoof Shari op van podiumkandidaat naar favoriet voor de titel. Een rol die ze niet graag toegewezen krijgt en zeker nu niet met de weinige trainingen die ze kan doen, midden in "den blok".
De grootste belagers waren zoals verwacht Axelle Van Dorpe en Jesse Vercruysse, twee dames die ook al op talrijke ereplaatsen mogen terug kijken. Shari voelde tijdens de opwarming de hamstring wat opspelen, was het alarm of was het meer van de stress ? Op aanraden van de coach werd toch maar wat gegokt met de positie van de startblokken en wat niemand zou verwacht hebben...Shari kwam dit keer eens goed weg in het startschot.
Meteen zij aan zij met Van Dorpe en Vercruysse naar de eerste horde dus en ook het tweede obstakel namen deze drie dames zo goed als gelijktijdig.
Vanaf de derde horde nam Shari een lichte voorsprong en die zou ze niet meer afstaan. Integendeel, ze liep nog ietsje verder uit op de tegenstand en zo kreeg ze meteen zelf het bewijs dat een goede start zo goed als alles is op zo'n korte afstand.
Meteen de 1e titel voor Shari op de horden dus, Jesse Vercruysse werd nog 2e en Axelle Van Dorpe tekende voor het brons. Als kers op de taart kreeg Shari ook nog een 8"84 chrono achter haar naam, meteen, voor de 2e maal reeds deze winter, een nieuw PR.
Voor Shari is het nu eventjes gedaan met wedstrijden, half februari knoopt ze terug aan met nog het BK alle categorieën en het BK voor beloften. De Vlaamse titelstrijd en het studenten BK moet ze laten links liggen, een heen- en terug ticket uit New York kost nu eenmaal iets teveel :)
MEER FOTO'S
De grootste belagers waren zoals verwacht Axelle Van Dorpe en Jesse Vercruysse, twee dames die ook al op talrijke ereplaatsen mogen terug kijken. Shari voelde tijdens de opwarming de hamstring wat opspelen, was het alarm of was het meer van de stress ? Op aanraden van de coach werd toch maar wat gegokt met de positie van de startblokken en wat niemand zou verwacht hebben...Shari kwam dit keer eens goed weg in het startschot.
Meteen zij aan zij met Van Dorpe en Vercruysse naar de eerste horde dus en ook het tweede obstakel namen deze drie dames zo goed als gelijktijdig.
Vanaf de derde horde nam Shari een lichte voorsprong en die zou ze niet meer afstaan. Integendeel, ze liep nog ietsje verder uit op de tegenstand en zo kreeg ze meteen zelf het bewijs dat een goede start zo goed als alles is op zo'n korte afstand.
Meteen de 1e titel voor Shari op de horden dus, Jesse Vercruysse werd nog 2e en Axelle Van Dorpe tekende voor het brons. Als kers op de taart kreeg Shari ook nog een 8"84 chrono achter haar naam, meteen, voor de 2e maal reeds deze winter, een nieuw PR.
Voor Shari is het nu eventjes gedaan met wedstrijden, half februari knoopt ze terug aan met nog het BK alle categorieën en het BK voor beloften. De Vlaamse titelstrijd en het studenten BK moet ze laten links liggen, een heen- en terug ticket uit New York kost nu eenmaal iets teveel :)
MEER FOTO'S
BELGISCH KAMPIOENSCHAP JUNIORES 100mH : 3e PLAATS (13-9-2015)
Eén ding was duidelijk nog voor het BK juniores begon, niemand zag het nog echt zitten na een lang seizoen (men is al bezig van midden april) dus moesten we al geen scherpe chrono's verwachten. Organisatorisch zat dit BK ook al niet prima in elkaar, een vooraf gekend uurschema aanhouden is nochtans niet zo moeilijk maar blijkbaar hadden de heren van de jury andere prioriteiten. Het BK was amper bezig of we keken al tegen een achterstand van om en bij het half uur aan, probeer dan nog maar eens op te warmen.
Omstreeks 12u15 konden de reeksen van de 100mH dan eindelijk van start gaan, Shari zat in reeks één met Siliane Van Cauwenberghe en Paulien Cockuyt als sterkste tegenstanders. De logische top 3 in deze reeks, Siliane won, Shari werd 2e in 14"68 en Paulien werd 3e, alles netjes zoals voorspeld.
Op naar de finale dan in de namiddag en hoe kan men het raden, er werd gestart met de nodige vertraging.
Door diskwalificaties en opgaves in de reeksen, bleven er nog maar 7 atletes over en in alle eerlijkheid waren er maar 4 die het mochten uitvechten voor de medailles. De nummers 8 en 9 van het voorbije EK juniores, Chloë Beucarne en Siliane Van Cauwenberghe voor de titel, Shari en Cockuyt in principe voor het brons. En voor één keer op een kampioenschap werd de logica gerespecteerd, al was het wachten tot het bittere einde om de uitslag te weten. Siliane en Chloë namen halfweg een definitieve voorsprong op de rest, Shari en Paulien hielden elkaar ook in evenwicht voor plaats 3, met zelfs een licht voordeel voor de atleten van AVKA.
Op de laatste twee hordes zette Shari dan alles op alles en zoals het fotomateriaal aantoont, bijna liep het verkeerd af want ze kwam volledig uit balans. Gelukkig corrigeerde ze sterk op de laatste horde en Paulien tikte deze aan. Zij aan zij naar de finish dan maar en daar schudde Shari een fantastische eindjump uit haar kuiten en gooide ze zich in de allerlaatste meter voor Paulien. Met -2.2 tegewind klokte ze 14"79, geen super chrono zoals gezegd, maar het brons was toch mooi van haar.
Voor de 1e plaats was het al even spannend, Chloë Beaucarne lukte tegen Siliane Van Cauwenberghe hetzelfde sterk staaltje als Shari en in de laatste meters pakte zij in 14"11 de titel.
Een knap seizoen kent zo nog een mooi einde en eindelijk werd Shari eens niet 4e, maar stond ze een plaatsje hoger !
FOTO'S
Omstreeks 12u15 konden de reeksen van de 100mH dan eindelijk van start gaan, Shari zat in reeks één met Siliane Van Cauwenberghe en Paulien Cockuyt als sterkste tegenstanders. De logische top 3 in deze reeks, Siliane won, Shari werd 2e in 14"68 en Paulien werd 3e, alles netjes zoals voorspeld.
Op naar de finale dan in de namiddag en hoe kan men het raden, er werd gestart met de nodige vertraging.
Door diskwalificaties en opgaves in de reeksen, bleven er nog maar 7 atletes over en in alle eerlijkheid waren er maar 4 die het mochten uitvechten voor de medailles. De nummers 8 en 9 van het voorbije EK juniores, Chloë Beucarne en Siliane Van Cauwenberghe voor de titel, Shari en Cockuyt in principe voor het brons. En voor één keer op een kampioenschap werd de logica gerespecteerd, al was het wachten tot het bittere einde om de uitslag te weten. Siliane en Chloë namen halfweg een definitieve voorsprong op de rest, Shari en Paulien hielden elkaar ook in evenwicht voor plaats 3, met zelfs een licht voordeel voor de atleten van AVKA.
Op de laatste twee hordes zette Shari dan alles op alles en zoals het fotomateriaal aantoont, bijna liep het verkeerd af want ze kwam volledig uit balans. Gelukkig corrigeerde ze sterk op de laatste horde en Paulien tikte deze aan. Zij aan zij naar de finish dan maar en daar schudde Shari een fantastische eindjump uit haar kuiten en gooide ze zich in de allerlaatste meter voor Paulien. Met -2.2 tegewind klokte ze 14"79, geen super chrono zoals gezegd, maar het brons was toch mooi van haar.
Voor de 1e plaats was het al even spannend, Chloë Beaucarne lukte tegen Siliane Van Cauwenberghe hetzelfde sterk staaltje als Shari en in de laatste meters pakte zij in 14"11 de titel.
Een knap seizoen kent zo nog een mooi einde en eindelijk werd Shari eens niet 4e, maar stond ze een plaatsje hoger !
FOTO'S
DAG 2 : VLAAMS KAMPIOENSCHAP MEERKAMP (02-08-2015)
Met 88 punten achterstand op Stefanie Brosens en met 82 pt voorsprong op Anne Verstraeten begon Shari onder een stralende zon aan de tweede dag van het KvV. Iets té stralend, want de temperaturen zouden oplopen tot 28° en dat was net iets van het goede teveel.
Met het gewijzigde uurrooster, wat achteraf niet nodig bleek, begon Shari aan het verspringen, met een eerste sprong op veiligheid. Ze haalde 4m69. Bij sprong twee en drie mocht dus iets meer risico gebruikt worden, het werd tweemaal exact 4m90 al liet ze toch nog een tiental centimeter liggen aan de plank. Goed, geen nullen en met 4m90 scoor je toch behoorlijk. Bij de laatste sprong van Verstraeten moesten de toeschouwers even de jury wakker schudden want die ging men netjes meten terwijl het een grove nul was. Na heel wat twijfel werd er dan ook een nul gegeven, oef, want het was een verre (ongeldige) sprong. Brosens wipte uiteindelijk 5m05 ver en Verstraeten 5m16, zodat de schade op Brosens beperkt bleef en Shari begon aan het gevreesde speerwerpen met nog 2 pt voor op Verstraeten.
Waar Shari voor vreesde gebeurde hier ook, hier zag ze haar twee concurrenten verder uitlopen in de stand. Brosens klopte met 38m38 zelfs de seniors, Verstraeten haalde 34m97. Met haar eerste poging haalde Shari 22m01, safe dus maar het moest verder. Probeerde het ook maar de tweede beurt was een maat voor niks. Beurt drie was dan weer goed, om en bij de 25m maar dan volgde twijfel bij de ...... jury. "Ongeldig" klonk het dan maar. Verliest Shari hier op zijn minst zilver ? ......, we gaan het natuurlijk nooit weten. Voor alle duidelijkheid, Shari was nu al zeker van brons, de andere junioren hadden al een ruime achterstand opgelopen.
Met bijna 300 pt achter op Verstraeten en bijna 500 op Brosens mocht Shari zich dan gaan voorbereiden op de 800m die.....plots een uur vervroegd werd. Tot daar aan toe, maar dan kwam de reeksindeling..... 3 reeksen ! Ongeloof bij de atleten en dan zie je weer eens hoe fantastisch zo'n meerkamp groep aan elkaar hangt. Samen met de buitenlandse atletes gingen vooral Shari en Brosens verhaal halen en uiteindelijk kregen ze waar ze recht op hadden. (dank u organisatie !)
De bovenste 10 van het klassement (sen en jun samen) gingen in de tweede reeks van start en het was meteen vuurwerk met de Zweedse Linnell die alles op een hoopje zou lopen en op 2'14"04 zou uitkomen....bij 28° hé. De Canadese Buttinger lieten de Belgische meisjes ook maar lopen maar daarachter ontstond een gevecht op het scherp van de snee. Kon Shari nog bij Verstraeten komen en kon die dan weer Brosens nog inhalen. Op papier onmogelijk, maar waarom toch niet proberen ? Shari wachtte tot op 200m van de aankomst, het zou te laat blijken achteraf, maar door de hitte kon ze niet vroeger, met haar ultieme eindjump. Een scherpe chrono zat er niet meer in, maar hoe ver kon ze Verstraeten achter zich laten ? Het gat leek groot te worden, maar de meid van AVT vond nog ergens een laatste adem en kwam in de laatste 50m sterk terug. 2'35"21 stond er voor Shari op de chrono, een dikke 2 sec later kwam Verstraeten al binnen en op Brosens pakte Shari een goeie 5" terug. (al was die toch buiten bereik in de stand)
Toch mooi geprobeerd en ondanks alles was Shari dik tevreden met het brons en de bijhorende 4224 pt, wat ook een nieuw PR is. Maar toch bleef er een wrange nasmaak hangen : "als ik meer zou mogen trainen op mijn werpnummers....." (Shari moet zelf haar trainingen regelen voor deze nummers, met dank aan diegene die er tijd willen voor maken)
Inderdaad, dan zat er zeker meer in want Shari verliest het niet op de 800m en dat hebben menig toeschouwers (en coaches) gezien.
Dan werd het verzamelen blazen voor de podiumceremonie en voor het respect dat de meerkampers tegenover elkaar hebben, daar alleen al zou je het voor doen en dit was dan ook een mooie afsluiter van twee dagen spannende atletiek op een behoorlijk niveau, mede dankzij de inbreng van de buitenlandse atletes, wat alleen maar een goede leerschool kan zijn voor "de onzen".
FOTO'S
Met het gewijzigde uurrooster, wat achteraf niet nodig bleek, begon Shari aan het verspringen, met een eerste sprong op veiligheid. Ze haalde 4m69. Bij sprong twee en drie mocht dus iets meer risico gebruikt worden, het werd tweemaal exact 4m90 al liet ze toch nog een tiental centimeter liggen aan de plank. Goed, geen nullen en met 4m90 scoor je toch behoorlijk. Bij de laatste sprong van Verstraeten moesten de toeschouwers even de jury wakker schudden want die ging men netjes meten terwijl het een grove nul was. Na heel wat twijfel werd er dan ook een nul gegeven, oef, want het was een verre (ongeldige) sprong. Brosens wipte uiteindelijk 5m05 ver en Verstraeten 5m16, zodat de schade op Brosens beperkt bleef en Shari begon aan het gevreesde speerwerpen met nog 2 pt voor op Verstraeten.
Waar Shari voor vreesde gebeurde hier ook, hier zag ze haar twee concurrenten verder uitlopen in de stand. Brosens klopte met 38m38 zelfs de seniors, Verstraeten haalde 34m97. Met haar eerste poging haalde Shari 22m01, safe dus maar het moest verder. Probeerde het ook maar de tweede beurt was een maat voor niks. Beurt drie was dan weer goed, om en bij de 25m maar dan volgde twijfel bij de ...... jury. "Ongeldig" klonk het dan maar. Verliest Shari hier op zijn minst zilver ? ......, we gaan het natuurlijk nooit weten. Voor alle duidelijkheid, Shari was nu al zeker van brons, de andere junioren hadden al een ruime achterstand opgelopen.
Met bijna 300 pt achter op Verstraeten en bijna 500 op Brosens mocht Shari zich dan gaan voorbereiden op de 800m die.....plots een uur vervroegd werd. Tot daar aan toe, maar dan kwam de reeksindeling..... 3 reeksen ! Ongeloof bij de atleten en dan zie je weer eens hoe fantastisch zo'n meerkamp groep aan elkaar hangt. Samen met de buitenlandse atletes gingen vooral Shari en Brosens verhaal halen en uiteindelijk kregen ze waar ze recht op hadden. (dank u organisatie !)
De bovenste 10 van het klassement (sen en jun samen) gingen in de tweede reeks van start en het was meteen vuurwerk met de Zweedse Linnell die alles op een hoopje zou lopen en op 2'14"04 zou uitkomen....bij 28° hé. De Canadese Buttinger lieten de Belgische meisjes ook maar lopen maar daarachter ontstond een gevecht op het scherp van de snee. Kon Shari nog bij Verstraeten komen en kon die dan weer Brosens nog inhalen. Op papier onmogelijk, maar waarom toch niet proberen ? Shari wachtte tot op 200m van de aankomst, het zou te laat blijken achteraf, maar door de hitte kon ze niet vroeger, met haar ultieme eindjump. Een scherpe chrono zat er niet meer in, maar hoe ver kon ze Verstraeten achter zich laten ? Het gat leek groot te worden, maar de meid van AVT vond nog ergens een laatste adem en kwam in de laatste 50m sterk terug. 2'35"21 stond er voor Shari op de chrono, een dikke 2 sec later kwam Verstraeten al binnen en op Brosens pakte Shari een goeie 5" terug. (al was die toch buiten bereik in de stand)
Toch mooi geprobeerd en ondanks alles was Shari dik tevreden met het brons en de bijhorende 4224 pt, wat ook een nieuw PR is. Maar toch bleef er een wrange nasmaak hangen : "als ik meer zou mogen trainen op mijn werpnummers....." (Shari moet zelf haar trainingen regelen voor deze nummers, met dank aan diegene die er tijd willen voor maken)
Inderdaad, dan zat er zeker meer in want Shari verliest het niet op de 800m en dat hebben menig toeschouwers (en coaches) gezien.
Dan werd het verzamelen blazen voor de podiumceremonie en voor het respect dat de meerkampers tegenover elkaar hebben, daar alleen al zou je het voor doen en dit was dan ook een mooie afsluiter van twee dagen spannende atletiek op een behoorlijk niveau, mede dankzij de inbreng van de buitenlandse atletes, wat alleen maar een goede leerschool kan zijn voor "de onzen".
FOTO'S
BK 100mH DAMES : IN WINTERSE OMSTANDIGHEDEN 4e IN NIEUW PR
Het BK 2015 in het Koning Boudewijnstadion zal de geschiedenis ingaan als eentje die veel om het lijf had, al is het maar voor de omstandigheden alleen waarin er moest gelopen worden.
Op zaterdag, dag van de reeksen, was het amper 13° in Brussel en hield het even op met regenen, dan waaide de koude wind wel stevig genoeg door het stadion. Niet ideaal voor sprinters, en toch werden behoorlijk snelle tijden geklokt, kijk maar naar de 14"42 waarmee Shari zich al bij al gemakkelijk plaatste voor de finale op zondag. Mét tegenwind notabene en dus kon ze zich op zondag met een goed gevoel opmaken om na de favorieten (Zagré, Aerts, Van Diest) het zo goed mogelijk te doen.
De weersomstandigheden vielen alvast beter mee op zondag, 20° en (bijna) geen wind. Ideaal om toptijden te lopen dus tot .... het weer omsloeg. Lichte regen tijdens de opwarming en toen de 9 finalisten het Boudewijnstadion binnen kwamen gingen de hemelsluizen open. Bijna apocalyptische toestanden, een zomerfinale in winterse omstandigheden al bleef de temperatuur nog enigszins behoorlijk.
Anne Zagré, in afwezigheid van Eline Berings de grote favoriete, trok maar een raar gezicht, de Noorse Isabelle Pedersen was blijkbaar wel wat meer gewoon. Ook Shari stapte vrij ontspannen naar de startblokken, regen.... och ja.
16u10 : het startschot en Zagé ging er als een speer van door met Pedersen aan haar zij. Sarah Aerts was al meteen op achtervolgen aangewezen en daarachter nam Shari zowaar de maat van Dorien Van Diest. Paulien Cocquyt en Elien Hooyberghs waren ook prima weg gekomen op de gladde piste, we waren op weg naar een spannende race. Zagré en Pedersen bleven zij aan zij knokken, half wedstrijd en Shari.... die hield nog steeds gelijke tred met Van Diest. -0.4 verscheen ondertussen op de windmeter, maar het bleef snel gaan. Nog twee horden te gaan en nog steeds zag Shari het brons liggen maar dan raakt ze de horde. Eén fractie en Van Diest was weg. Shari probeerde nog terug te komen, maar Dorien gaf het niet meer uit handen in de laatste meters, waar ze sowieso sneller op is dan Shari.
4e plaats dus en dan wachten op de chrono. Anne Zagré had winnend afgesloten in een sterke 12"87 en Pedersen knalde het Noorse record (en WK-limiet) aan diggelen met 12"92. Sarah Aerts was 2e Belgsche en Van Diest klokte 13"95. Voor Shari verscheen 14"32 op het bord, een nieuw PR !
Dik tevreden dus, het meest haalbare heeft Shari eruit gehaald (al leek er even een stunt in de maak) en dat in deze omstandigheden in een trouwens hoogstaande finale ondanks de regen. De warme omhelzing met de Noorse Pedersen (onthou die naam maar) na afloop zal Shari ook niet snel vergeten en dat ze meteen na de wedstrijd een leuke reactie kreeg van clubgenote Eline Berings zal haar ook nog lang bij blijven.
Op zaterdag, dag van de reeksen, was het amper 13° in Brussel en hield het even op met regenen, dan waaide de koude wind wel stevig genoeg door het stadion. Niet ideaal voor sprinters, en toch werden behoorlijk snelle tijden geklokt, kijk maar naar de 14"42 waarmee Shari zich al bij al gemakkelijk plaatste voor de finale op zondag. Mét tegenwind notabene en dus kon ze zich op zondag met een goed gevoel opmaken om na de favorieten (Zagré, Aerts, Van Diest) het zo goed mogelijk te doen.
De weersomstandigheden vielen alvast beter mee op zondag, 20° en (bijna) geen wind. Ideaal om toptijden te lopen dus tot .... het weer omsloeg. Lichte regen tijdens de opwarming en toen de 9 finalisten het Boudewijnstadion binnen kwamen gingen de hemelsluizen open. Bijna apocalyptische toestanden, een zomerfinale in winterse omstandigheden al bleef de temperatuur nog enigszins behoorlijk.
Anne Zagré, in afwezigheid van Eline Berings de grote favoriete, trok maar een raar gezicht, de Noorse Isabelle Pedersen was blijkbaar wel wat meer gewoon. Ook Shari stapte vrij ontspannen naar de startblokken, regen.... och ja.
16u10 : het startschot en Zagé ging er als een speer van door met Pedersen aan haar zij. Sarah Aerts was al meteen op achtervolgen aangewezen en daarachter nam Shari zowaar de maat van Dorien Van Diest. Paulien Cocquyt en Elien Hooyberghs waren ook prima weg gekomen op de gladde piste, we waren op weg naar een spannende race. Zagré en Pedersen bleven zij aan zij knokken, half wedstrijd en Shari.... die hield nog steeds gelijke tred met Van Diest. -0.4 verscheen ondertussen op de windmeter, maar het bleef snel gaan. Nog twee horden te gaan en nog steeds zag Shari het brons liggen maar dan raakt ze de horde. Eén fractie en Van Diest was weg. Shari probeerde nog terug te komen, maar Dorien gaf het niet meer uit handen in de laatste meters, waar ze sowieso sneller op is dan Shari.
4e plaats dus en dan wachten op de chrono. Anne Zagré had winnend afgesloten in een sterke 12"87 en Pedersen knalde het Noorse record (en WK-limiet) aan diggelen met 12"92. Sarah Aerts was 2e Belgsche en Van Diest klokte 13"95. Voor Shari verscheen 14"32 op het bord, een nieuw PR !
Dik tevreden dus, het meest haalbare heeft Shari eruit gehaald (al leek er even een stunt in de maak) en dat in deze omstandigheden in een trouwens hoogstaande finale ondanks de regen. De warme omhelzing met de Noorse Pedersen (onthou die naam maar) na afloop zal Shari ook niet snel vergeten en dat ze meteen na de wedstrijd een leuke reactie kreeg van clubgenote Eline Berings zal haar ook nog lang bij blijven.
PROVINCIAAL KAMPIOENSCHAP 5 KAMP (05-07-2015)
Twee doelen had Shari bij de start van het PK 5 Kamp op eigen terrein : de titel pakken en haar eigen CR scherper stellen.
De dag begon in mineur want Shari's grootste concurrente en eigenlijk de favoriete, Lore Bauwens, liet dit PK uiteindelijk aan zich voorbij gaan en gaf verstek. Jammer voor de competitie natuurlijk. Was het door de warme temperaturen of door de vakantie, feit is dat er uiteindelijk maar één andere Oostvlaamse juniore kwam opdagen, met name Yelena Vandermeulen van KASVO. Gelukkig dat zij er nog was voor de spankracht, Yelena is immers de 3e van het PK 7 kamp van vorig jaar, een uiterst spannend kampioenschap waar Shari de titel haalde. Uit West-Vlaanderen kwam Ine Mylle (FLAC) voor tegenstand zorgen een 1e jaars die het knap zou doen, zo zou achteraf blijken.
De juniores en de seniores mochten hun PK samen betwisten, maar goed ook want ook bij de seniores mààr twee atletes, gelukkig ook al niet de minsten uit Oost-Vlaanderen, Sarah Van Hecke (RIEM) en Margo Van Puyvelde (KASVO), vorig jaar nog zilver op het PK 7 kamp bij de juniores en ook op Vlaams niveau aan een behoorlijke opmars bezig.
Openingsnummer was de 100mH en had Shari daar de avond voordien in St.Niklaas waarschijnlijk de minste wedstrijd van haar carrière gelopen (technisch dan), dit keer ging het veel beter. Shari was behoorlijk goed weg (al kan het nog stukken beter) en pakte meteen de leiding. Die stond ze niet meer af, al had ze liever wat meer spankracht gehad en zo haar chrono kunnen verscherpen. Nu bleef die op 14"55 staan, niet mis natuurlijk, maar er zat meer in.
Amper een half uurtje mochten de dames al aan het hoogspringen beginnen en Shari wou geen risico's nemen en begon op 1m40. Stress ? Jammer wel want door het weinige aantal deelnemers moest er kort na elkaar gesprongen worden en een beurt overslaan durfde Shari niet, ondanks het feit dat Yelena op 1m43 er uit ging. De kloof zo groot mogelijk maken nu en ondanks het weinig trainen op dit nummer ging het vlot. Het duurde tot 1m58 eer Shari een eerste maal mistte maar dan kwam de peptalk van Natasha, die vorige week Shari nog de gelegenheid gaf om extra te trainen op het hoogspringen (er moet iemand het doen). Met succes want bij de volgende beurt ging Shari ruim over deze hoogte (hoe hoog ging ze hier......?) en meteen ging de lat naar de (evenaring van) recordhoogte van 1m61 en mocht Shari in duel gaan met Van Puyvelde. Margo ging er hier uit, Shari ging er over ! Op naar 1m64 dan maar daar ging het bij de 2e beurt totaal mis en wou Shari geen risico's meer nemen. Ze liet de 3e beurt dan ook voor wat het was, er stond nog genoeg op het menu en het doel was bereikt : Yelena na de eerste twee nummers op een zo groot mogelijke achterstand zetten want zij is in principe beter in de resterende nummers. De kloof bedroeg 464 pt, een halve geruststelling dus.
Na de middag begonnen de dames eraan met de 4 kg zware kogel en hier zou het geluk aan Shari's kant staan. Zowat iedereen presteerde ondermaats, Shari haalde amper 8m14 als beste en won daar nog de wedstrijd mee. Geluk hoort erbij maar was de hoogspringen bij iedereen op een behoorlijk goed niveau, het kogelstoten was eerder het débacle van de dag. Ine Mylle zal als 1e jaars met haar 8m10 nog het meest van al tevreden zijn geweest, en terecht ook. Shari liep zo nog 17 pt meer uit op Yelena, als het verspringen wat mee zit zou ze al één hand naar de titel mogen uitsteken.
En het zat mee ! Yelena wipte 5m10 ver, Shari zette na aan knappe regelmatige reeks van 5m02 en 5m05 uiteindelijk 5m06 neer als beste prestatie zodat ze amper 11 pt moest prijsgeven. Oef, een geruststelling en nu maar hopen dat die 800m goed gaat.
Na dreigende onweerswolken was de zon er weer volop tegenaan gegaan boven de piste in Gentbrugge en Shari voelde de bui al hangen.....warmte + Shari, dat gaat niet echt samen en toen ze hoorde dat Van Puyvelde voor 2'15 ging lopen dacht ze van ai....als Yelena meegaat ben ik een vogel voor de kat. Dan maar zelf het heft in handen nemen ? Tuurlijk dat, Margo koos inderdaad meteen het hazenpad en Shari zette zich op kop van de achtervolgers, in een tempo dat net niet te snel was, maar toch snel genoeg om niemand, en zeker Yelena niet, te laten weglopen. Een sterk staaltje van de wedstrijd onder controle houden noemen ze dat en in de laatste 200m overtrof Shari zichzelf. Toen Yelena in een alles of niets poging buitenom de aanval inzette kon ze die vrij makkelijk opvangen en wat meer was....ze had overschot en pakte na Margo, die een knappe 2'17"66 liet optekenen, de 2e plaats in 2'33"44. Op een zuivere 800m géén super chrono, dat weten we ook wel, maar na een meerkamp en wetende dat Shari vorig jaar gemakkelijk 5 seconden trager liep een knappe prestatie. Zouden die wegwedstrijden dan toch hun vruchten afwerpen ?
Met 3.283 pt en een nieuw CR sloot Shari de dag af en mag ze zich naast Provinciaal kampioen in de 7 kamp, nu ook Provinciaal kampioen in de 5 kamp noemen, haar 5e Provinciale titel op haar ranglijst.
De dag begon in mineur want Shari's grootste concurrente en eigenlijk de favoriete, Lore Bauwens, liet dit PK uiteindelijk aan zich voorbij gaan en gaf verstek. Jammer voor de competitie natuurlijk. Was het door de warme temperaturen of door de vakantie, feit is dat er uiteindelijk maar één andere Oostvlaamse juniore kwam opdagen, met name Yelena Vandermeulen van KASVO. Gelukkig dat zij er nog was voor de spankracht, Yelena is immers de 3e van het PK 7 kamp van vorig jaar, een uiterst spannend kampioenschap waar Shari de titel haalde. Uit West-Vlaanderen kwam Ine Mylle (FLAC) voor tegenstand zorgen een 1e jaars die het knap zou doen, zo zou achteraf blijken.
De juniores en de seniores mochten hun PK samen betwisten, maar goed ook want ook bij de seniores mààr twee atletes, gelukkig ook al niet de minsten uit Oost-Vlaanderen, Sarah Van Hecke (RIEM) en Margo Van Puyvelde (KASVO), vorig jaar nog zilver op het PK 7 kamp bij de juniores en ook op Vlaams niveau aan een behoorlijke opmars bezig.
Openingsnummer was de 100mH en had Shari daar de avond voordien in St.Niklaas waarschijnlijk de minste wedstrijd van haar carrière gelopen (technisch dan), dit keer ging het veel beter. Shari was behoorlijk goed weg (al kan het nog stukken beter) en pakte meteen de leiding. Die stond ze niet meer af, al had ze liever wat meer spankracht gehad en zo haar chrono kunnen verscherpen. Nu bleef die op 14"55 staan, niet mis natuurlijk, maar er zat meer in.
Amper een half uurtje mochten de dames al aan het hoogspringen beginnen en Shari wou geen risico's nemen en begon op 1m40. Stress ? Jammer wel want door het weinige aantal deelnemers moest er kort na elkaar gesprongen worden en een beurt overslaan durfde Shari niet, ondanks het feit dat Yelena op 1m43 er uit ging. De kloof zo groot mogelijk maken nu en ondanks het weinig trainen op dit nummer ging het vlot. Het duurde tot 1m58 eer Shari een eerste maal mistte maar dan kwam de peptalk van Natasha, die vorige week Shari nog de gelegenheid gaf om extra te trainen op het hoogspringen (er moet iemand het doen). Met succes want bij de volgende beurt ging Shari ruim over deze hoogte (hoe hoog ging ze hier......?) en meteen ging de lat naar de (evenaring van) recordhoogte van 1m61 en mocht Shari in duel gaan met Van Puyvelde. Margo ging er hier uit, Shari ging er over ! Op naar 1m64 dan maar daar ging het bij de 2e beurt totaal mis en wou Shari geen risico's meer nemen. Ze liet de 3e beurt dan ook voor wat het was, er stond nog genoeg op het menu en het doel was bereikt : Yelena na de eerste twee nummers op een zo groot mogelijke achterstand zetten want zij is in principe beter in de resterende nummers. De kloof bedroeg 464 pt, een halve geruststelling dus.
Na de middag begonnen de dames eraan met de 4 kg zware kogel en hier zou het geluk aan Shari's kant staan. Zowat iedereen presteerde ondermaats, Shari haalde amper 8m14 als beste en won daar nog de wedstrijd mee. Geluk hoort erbij maar was de hoogspringen bij iedereen op een behoorlijk goed niveau, het kogelstoten was eerder het débacle van de dag. Ine Mylle zal als 1e jaars met haar 8m10 nog het meest van al tevreden zijn geweest, en terecht ook. Shari liep zo nog 17 pt meer uit op Yelena, als het verspringen wat mee zit zou ze al één hand naar de titel mogen uitsteken.
En het zat mee ! Yelena wipte 5m10 ver, Shari zette na aan knappe regelmatige reeks van 5m02 en 5m05 uiteindelijk 5m06 neer als beste prestatie zodat ze amper 11 pt moest prijsgeven. Oef, een geruststelling en nu maar hopen dat die 800m goed gaat.
Na dreigende onweerswolken was de zon er weer volop tegenaan gegaan boven de piste in Gentbrugge en Shari voelde de bui al hangen.....warmte + Shari, dat gaat niet echt samen en toen ze hoorde dat Van Puyvelde voor 2'15 ging lopen dacht ze van ai....als Yelena meegaat ben ik een vogel voor de kat. Dan maar zelf het heft in handen nemen ? Tuurlijk dat, Margo koos inderdaad meteen het hazenpad en Shari zette zich op kop van de achtervolgers, in een tempo dat net niet te snel was, maar toch snel genoeg om niemand, en zeker Yelena niet, te laten weglopen. Een sterk staaltje van de wedstrijd onder controle houden noemen ze dat en in de laatste 200m overtrof Shari zichzelf. Toen Yelena in een alles of niets poging buitenom de aanval inzette kon ze die vrij makkelijk opvangen en wat meer was....ze had overschot en pakte na Margo, die een knappe 2'17"66 liet optekenen, de 2e plaats in 2'33"44. Op een zuivere 800m géén super chrono, dat weten we ook wel, maar na een meerkamp en wetende dat Shari vorig jaar gemakkelijk 5 seconden trager liep een knappe prestatie. Zouden die wegwedstrijden dan toch hun vruchten afwerpen ?
Met 3.283 pt en een nieuw CR sloot Shari de dag af en mag ze zich naast Provinciaal kampioen in de 7 kamp, nu ook Provinciaal kampioen in de 5 kamp noemen, haar 5e Provinciale titel op haar ranglijst.
400mH IN NINOVE ALS TUSSENDOORTJE (12-06-2015)
Op vrijdag 12 juni trok Shari naar Ninove om er in de plaatselijke avondmeeting van start te gaan op de 400mH.
Tegen de klok van 19u was het nog behoorlijk warm en stond er een stevige wind, niet echt in het voordeel van een 400m loper dus. Op de koop toe knalde Shari op het einde van de opwarming nog behoorlijk hard tegen een horde, zodat ze nog mocht starten met een blauw been ook.
De wind zat goed voor de eerste 200m en daar liep het fout voor Shari. Ze nam een blits start en nam na 50m reeds ruim de leiding. Ging vlotjes door op haar elan maar dan, na 300m, stond in de laatste rechte lijn de wind op de kop. Al ooit eens iemand een patat van jewelste zien krijgen....Shari kan er nu ook van meespreken! Won wel nog haar wedstrijd, maar met een tijd van 68"26 was ze niet tevreden. Teveel gegeven (en zich laten vangen door de meewind) in de eerste helft van de race zal wel een grote oorzaak zijn.
Maar het deed nog eens goed om af te zien, een volgende 400mH zal nog wel eventjes op zich laten wachten nu, na de examens pikt Shari de draad weer op met het PK 5-kamp op eigen terrein in Gentbrugge.
Tegen de klok van 19u was het nog behoorlijk warm en stond er een stevige wind, niet echt in het voordeel van een 400m loper dus. Op de koop toe knalde Shari op het einde van de opwarming nog behoorlijk hard tegen een horde, zodat ze nog mocht starten met een blauw been ook.
De wind zat goed voor de eerste 200m en daar liep het fout voor Shari. Ze nam een blits start en nam na 50m reeds ruim de leiding. Ging vlotjes door op haar elan maar dan, na 300m, stond in de laatste rechte lijn de wind op de kop. Al ooit eens iemand een patat van jewelste zien krijgen....Shari kan er nu ook van meespreken! Won wel nog haar wedstrijd, maar met een tijd van 68"26 was ze niet tevreden. Teveel gegeven (en zich laten vangen door de meewind) in de eerste helft van de race zal wel een grote oorzaak zijn.
Maar het deed nog eens goed om af te zien, een volgende 400mH zal nog wel eventjes op zich laten wachten nu, na de examens pikt Shari de draad weer op met het PK 5-kamp op eigen terrein in Gentbrugge.
SCHITTEREND RESULTAAT OP FLANDERS CUP OORDEGEM (30-05-2015)
De Flanders Cup in Oordegem....een wedstrijd die oorspronkelijk niet op de agenda stond voor Shari, maar op aanraden van haar trainer schreef ze toch maar in, ook al had ze er niet zo'n goed gevoel bij als ze de deelnemerslijst zag. Veertien inschrijvingen en Shari met de 11e tijd. Goed, Sarah Missine viel er al van tussen, zij is jammer genoeg nog steeds gekwetst, maar dan komt er ene Anne Zagré nog aan de inschrijvingstafel op de dag zelf.
Shari nam het nog sportief op, al stond ze op de opwarmingspiste maar met kleine beentjes.....Anne Zagré, Rosina Hodde (Nl), Eefje Boons (Nl), Alise Sirena (USA) en dan nog Siliane Van Cauwenberghe, Chloë Beaucarne, Marjolein Lindemans..... "hallo" zeggen we dan.
Shari werd in reeks 2 ingedeeld met Anne Zagré naast haar. In Oordegem werken ze jaarlijks met reeksen en een finale, uitzonderlijk voor een Flanders Cup, maar je kan het maar meenemen....als het lukt. Ook Rosina Hodde en Eefje Boons (op zoek naar de Nederlandse limiet EK U23) én Siliane zaten in Shari's reeks, Jesse Vercruysse maakte het deelnemersveld compleet.
Wonderwel was Shari goed weg bij de start en op de 1e horde zat ze nog naast Zagré. Geen referentie natuurlijk, maar het moet deugd gedaan hebben. Zagré stormde naar winst voor Hodde en Shari haspelde haar wedstrijd fantastisch af. Het ging snel, dat was duidelijk, maar waar zou de chrono stoppen. Shari werd 5e in 14"37, een ferm nieuw PR en wat meer was, in de andere reeks waren er maar 3 sneller, zodat ze netjes naar de finale mocht in het hoofdprogramma. Shari schakelde zelfs Lindemans uit, die jammer genoeg duidelijk uit haar best vorm zit.
Beaucarne en Van Cauwenberghe gaven spijtig genoeg forfait voor de finale, zij liepen immers in de reeksen de limiet voor het EK juniores en gaven er de brui aan. Lindemans en Cocquyt werden opgevist, deze laatste gaf ook forfait zodat het een finale werd met 7 atleten.
Shari kwam andermaal goed weg, maar zat te dicht op haar eerste horde. Corrigeren de ganse wedstrijd dan maar en toch nog uitkomen op...14"42, inclusief een botsing met het laatste obstakel. Dit kon dus nóg sneller..... al was ze best tevreden na afloop.
Shari nam het nog sportief op, al stond ze op de opwarmingspiste maar met kleine beentjes.....Anne Zagré, Rosina Hodde (Nl), Eefje Boons (Nl), Alise Sirena (USA) en dan nog Siliane Van Cauwenberghe, Chloë Beaucarne, Marjolein Lindemans..... "hallo" zeggen we dan.
Shari werd in reeks 2 ingedeeld met Anne Zagré naast haar. In Oordegem werken ze jaarlijks met reeksen en een finale, uitzonderlijk voor een Flanders Cup, maar je kan het maar meenemen....als het lukt. Ook Rosina Hodde en Eefje Boons (op zoek naar de Nederlandse limiet EK U23) én Siliane zaten in Shari's reeks, Jesse Vercruysse maakte het deelnemersveld compleet.
Wonderwel was Shari goed weg bij de start en op de 1e horde zat ze nog naast Zagré. Geen referentie natuurlijk, maar het moet deugd gedaan hebben. Zagré stormde naar winst voor Hodde en Shari haspelde haar wedstrijd fantastisch af. Het ging snel, dat was duidelijk, maar waar zou de chrono stoppen. Shari werd 5e in 14"37, een ferm nieuw PR en wat meer was, in de andere reeks waren er maar 3 sneller, zodat ze netjes naar de finale mocht in het hoofdprogramma. Shari schakelde zelfs Lindemans uit, die jammer genoeg duidelijk uit haar best vorm zit.
Beaucarne en Van Cauwenberghe gaven spijtig genoeg forfait voor de finale, zij liepen immers in de reeksen de limiet voor het EK juniores en gaven er de brui aan. Lindemans en Cocquyt werden opgevist, deze laatste gaf ook forfait zodat het een finale werd met 7 atleten.
Shari kwam andermaal goed weg, maar zat te dicht op haar eerste horde. Corrigeren de ganse wedstrijd dan maar en toch nog uitkomen op...14"42, inclusief een botsing met het laatste obstakel. Dit kon dus nóg sneller..... al was ze best tevreden na afloop.
FINALE 100mH : KAMPIOENSCHAP VAN VLAANDEREN alle categorieën (16/5/2015)
Iedereen was de reeksen zonder ongevallen door gekomen, gelukkig maar, we maakten het ooit anders mee in omstandigheden als deze. Acht atletes dus aan de start, waar van de Argentijnse Zerboni dus geen aanspraak kon maken op het podium.
Goed, een onthoofde finale door het ontbreken van enkele toppers, maar dan nog, als de kans zich voor doet moet je ze grijpen en dat is nog altijd de verdienste van de atleet zelf.
Plaatsen één en twéé lagen in principe vast met Dorien Van Diest en Chloë Beaucarne, daar achter lag het open met Shari, Elien Hooyberghs, Kaat Hooybergs, Axelle Van Dorpe en de in de reeksen verbazend sterke Lena Michiels.
Geloof het of niet, maar luttele seconden voor het startschot klonk, stopte plots de regen. Een lichte "oef" ging door het stadion, al lag de piste er natuurlijk nog kletsnat bij.
Iedereen kwam goed weg, Michiels moest als eerste de rol lossen. En dan : halfweg sloeg Van Diest de kloof en in baan 7 kwam Van Dorpe over Shari. Van Diest zege zeker, Beaucarne was op weg naar het zilver (met daar tussen Zerboni) en er restte Shari nog een kleine 50m om orde op zaken te zetten. Verbazend snel zat ze terug naast Van Dorpe, er op en erover bij de volgende horde maar in baan 2 en 1 kwamen Elien Hooyberghs en Kaat Hooybergs zo goed als naast Shari. Ook die aanval sloeg Shari af en dan sprak speaker Johan de nu al legendarische woorden : "en het is Shari Lammens die alweer met een schitterende duik uitpak en zo het brons neemt"
De chrono van 14"71 mocht er in deze weersomstandigheden ook best wezen, dus was Shari dubbel tevreden. Dorien Van Diest pakte het goud en Chloë Beaucarne was de verdienstelijke 2e. Proficiat !
De volgende wedstrijden die op het programma staan zijn (in principe) de IFAM meeting in Oordegem op 23/5 en twee dagen later gaat Shari van start op de Flanders Cup in Lokeren. Maar eerst pikt ze morgen in Kessel-Lo nog een meeting mee, voor het amusement, puur om te genieten.
FOTO'S
Goed, een onthoofde finale door het ontbreken van enkele toppers, maar dan nog, als de kans zich voor doet moet je ze grijpen en dat is nog altijd de verdienste van de atleet zelf.
Plaatsen één en twéé lagen in principe vast met Dorien Van Diest en Chloë Beaucarne, daar achter lag het open met Shari, Elien Hooyberghs, Kaat Hooybergs, Axelle Van Dorpe en de in de reeksen verbazend sterke Lena Michiels.
Geloof het of niet, maar luttele seconden voor het startschot klonk, stopte plots de regen. Een lichte "oef" ging door het stadion, al lag de piste er natuurlijk nog kletsnat bij.
Iedereen kwam goed weg, Michiels moest als eerste de rol lossen. En dan : halfweg sloeg Van Diest de kloof en in baan 7 kwam Van Dorpe over Shari. Van Diest zege zeker, Beaucarne was op weg naar het zilver (met daar tussen Zerboni) en er restte Shari nog een kleine 50m om orde op zaken te zetten. Verbazend snel zat ze terug naast Van Dorpe, er op en erover bij de volgende horde maar in baan 2 en 1 kwamen Elien Hooyberghs en Kaat Hooybergs zo goed als naast Shari. Ook die aanval sloeg Shari af en dan sprak speaker Johan de nu al legendarische woorden : "en het is Shari Lammens die alweer met een schitterende duik uitpak en zo het brons neemt"
De chrono van 14"71 mocht er in deze weersomstandigheden ook best wezen, dus was Shari dubbel tevreden. Dorien Van Diest pakte het goud en Chloë Beaucarne was de verdienstelijke 2e. Proficiat !
De volgende wedstrijden die op het programma staan zijn (in principe) de IFAM meeting in Oordegem op 23/5 en twee dagen later gaat Shari van start op de Flanders Cup in Lokeren. Maar eerst pikt ze morgen in Kessel-Lo nog een meeting mee, voor het amusement, puur om te genieten.
FOTO'S
BK JUNIORES 60mH.....EEN THRILLER
Zaterdag 7 maart 2015, alweer een dag om in de geschiedenisboeken te noteren als onvergetelijk. Shari trok met één doel naar het BK juniores, eindelijk nog eens onder de 9 seconden lopen, de finale zou dan sowieso wel zeker zijn.
En het lukte, 8"98 was net boven haar PR en in het spoor van Noor Vidts en Siliane Van Cauwenberghe plaatste Shari zich al bij al gemakkelijk voor de finale.
Die finale werd gelopen met de 8 atleten die vooropgesteld waren. Van Cauwenberghe en Beaucarne als favoriet, Zoë Brahy als logische derde en dan een pak atleten voor de 4e pl. Shari, Noor Vidts, Linde Ceyssens, Kaat Hooyberghs en Lena Michiels.
MAAR.....een kampioenschap levert ALTIJD verrassingen op en ook nu was het niet anders. Iedereen klaar voor de start en we zagen het gebeuren...valse start en velen dachten...Shari heeft prijs. De jury ging ook naar baan 2, de baan van Shari, maar werd terug gefloten. Het was baan 4, topfavoriete Silian Van Cauwenberghe moest jammer genoeg naar huis. Pfff...even diep adem halen dan en weten dat Shari na een valse start meestal nog trager weg is dan anders.
Ook nu, maar dan.... Chloë Beaucarne pakte meteen de leiding, Brahy pikte aan, daar achter...Noor Vidts, Linde Ceyssens en Shari...op één lijn. Spannender kon niet en de pakweg 9 seconden leken eeuwen te duren. Chloë pakte de titel, dat was duidelijk en een sterke Brahy het zilver, maar dan ?
De speaker was zeker : "en Shari Lammens loopt naar het brons, al is het heel close met Noor Vidts". "Fotofinish" klinkt het even later maar wat we wel al zeker zijn is de tijd : 8"89 voor zowel Noor als Shari en dat betekent een ferm PR voor Shari.
Nagelbijten dan en op het scorebord komt Noor als 3e en Shari als 4e in dezelfde tijd. Maar het zou de eerste keer niet zijn dat er dan een ex-aequo volgt. Beide dames dan maar uitleg gaan vragen bij de elektronische tijdopname.
En wat blijkt : de voet van Shari was eerst over de lijn, maar het is de romp die telt. Uitvergroting levert op dat er 1/1000 verschil zit op Noor en Shari !
Hoe dicht kan men komen ?
Shari nam het sportief op, Noor is dan ook een toffe concurrente en al zal de unieke kans op een podium op een BK juniores voor altijd weg zijn (indoor toch) , het ferme PR van 8"89 deed Shari terecht glunderen !
FOTOREPORTAGE
01-02-2015 : BK & VK MEERKAMP INDOOR (5-kamp)
Openingsnummer op een meerkamp is naar traditie de sprint op de horden, indoor dus de 60mH. Shari startte in reeks twee en deed het prima ondanks een alweer....mindere start. Toch reekswinst in 9"07, enkel Noor Vidts deed beter in de 1e reeks met 9"00. Goed gestart dus en voor wie ze niet kent, Noor is een klepper in de meerkamp was zij was vorig jaar als eerstejaars top 16 van de wereld op het WK juniores.
Op naar het hoogspringen dan en daar wisten men op voorhand dat het trio Vidts - Maudens - Leonard, de plak zou zwaaien. Shari begon er aan op 1m45, wat ze zonder moeite overwon. Op 1m50 ging het ook goed in de 2e beurt en dan kwamen de heren van de jury op de proppen. Aangezien er gesprongen werd tussen de wedstrijden van de 60mH bij de heren, moesten de obstakels verplaatst worden en zo kwamen ze in de aanloopstrook van Shari (en andere atleten) te staan. Even pauze in het hoogspringen en na deze loopwedstrijden kon men terug aan de slag. Shari was als eerste aan de beurt en wat bleek, bij het verplaatsen van de horden waren ook haar merktekens op de grond verdwenen. Dus ging Shari vragen om haar aanloop opnieuw uit te zetten en dat vonden de juryleden nu niet bepaald leuk. Opvolgend coach van diens, Fernando, probeerde Shari tot rust te brengen, maar ook dat was tegen de zin van die ene heer aan de tafel. Hij dreigde zelfs Shari uit wedstrijd te halen.....waar zijn ze in Godsnaam mee bezig ? Volledig uit concentratie begon Shari dan maar aan de 1m55 en na drie beurten lukte het niet. Jammer maar wat meer was, een pak punten die de mist in waren. Vidst en Maudens liepen uit, beiden wipten over 1m70, Leonard ging over Shari die 4e werd in de stand.
Gelukkig was er dan even tijd om te ontspannen voor de tv bij het WK veldrijden en kon Shari met nieuwe moed aan het kogelstoten beginnen. De 8m74 van haar eerste beurt was meteen haar beste en leverde een 8e plaats op, Stefanie Brosens van ATAC dropte het tuig 10m59 ver en kwam in de buurt van Shari in de stand. Ook enkele Waalse meisjes deden het een stuk beter dan Shari met de kogel en kwamen stilletjes dichterbij. Na het duo vooraan leek het er dus op dat het vrij spannend zou gaan worden.
Het verspringen dan en daar zou tussen de 3e plaats van Leonard (5m08) en de 7e van Shari (4m88) amper 20 cm zitten, wat alles nog meer op een zakdoek bracht. Geen supersprong voor Shari dus, maar wel een evenwichtige reeks met 4m87, 4m88 en nog eens 4m88.
Ruim zes uur na het begin van de vijfkamp kregen de 12 atleten dan de afsluitende 800m voorgeschoteld. Shari en Brosens stonden zo goed als gelijk op de 4e plaats, de bronzen voor het VK dus want Leonad was het enige Waaltje die er tussen zat. Maudens en Vidts mochten onderling uitmaken wie het goud zou pakken. Achter het duo Shari-Brosens kwamen ze ook dicht en Shari zag de 800m niet echt zitten. Dan maar gokken en zo ver mogelijk meegaan met de beteren ?
Waarom niet en Shari waagde de gok. Volgen bij Vidts, Maudens, Leonard en de Waalse Stavart en vooral deze laatste geen 15" laten weg lopen om de 4e plaats veilig te houden op het BK. Ook de speaker van dienst zag het allemaal gebeuren en dat moet Shari vleugels hebben gegeven. Ze bleef hangen op enkele meters van de leiders tot bij het ingaan van de laatste ronde. Dan moest ze definitief afhaken, maar haar eigen voorsprong op de rest was zo groot dat zelfs een kleine inzinking geen kwaad zou kunnen. De inzinking kwam er zelfs niet en Shari maakte de 800m vol in 2'40"17, een goeie 9" achter Stavart en dus was de 4e plaats op het BK een feit. Maar meer nog, geen enkel ander Vlaamse atlete kwam terug en zo pakte ze nà de kleppers Maudens en Vidts onverwacht, maar dik verdiend de bronzen medaille op het Vlaams Kampioenschap! En voor de statistieken : Noor Vidts kroonde zich uiteindelijk als dubbele kampioene voor Hanne Maudens, Sarah Leonard werd knap 3e op het BK.
FOTO'S
Op naar het hoogspringen dan en daar wisten men op voorhand dat het trio Vidts - Maudens - Leonard, de plak zou zwaaien. Shari begon er aan op 1m45, wat ze zonder moeite overwon. Op 1m50 ging het ook goed in de 2e beurt en dan kwamen de heren van de jury op de proppen. Aangezien er gesprongen werd tussen de wedstrijden van de 60mH bij de heren, moesten de obstakels verplaatst worden en zo kwamen ze in de aanloopstrook van Shari (en andere atleten) te staan. Even pauze in het hoogspringen en na deze loopwedstrijden kon men terug aan de slag. Shari was als eerste aan de beurt en wat bleek, bij het verplaatsen van de horden waren ook haar merktekens op de grond verdwenen. Dus ging Shari vragen om haar aanloop opnieuw uit te zetten en dat vonden de juryleden nu niet bepaald leuk. Opvolgend coach van diens, Fernando, probeerde Shari tot rust te brengen, maar ook dat was tegen de zin van die ene heer aan de tafel. Hij dreigde zelfs Shari uit wedstrijd te halen.....waar zijn ze in Godsnaam mee bezig ? Volledig uit concentratie begon Shari dan maar aan de 1m55 en na drie beurten lukte het niet. Jammer maar wat meer was, een pak punten die de mist in waren. Vidst en Maudens liepen uit, beiden wipten over 1m70, Leonard ging over Shari die 4e werd in de stand.
Gelukkig was er dan even tijd om te ontspannen voor de tv bij het WK veldrijden en kon Shari met nieuwe moed aan het kogelstoten beginnen. De 8m74 van haar eerste beurt was meteen haar beste en leverde een 8e plaats op, Stefanie Brosens van ATAC dropte het tuig 10m59 ver en kwam in de buurt van Shari in de stand. Ook enkele Waalse meisjes deden het een stuk beter dan Shari met de kogel en kwamen stilletjes dichterbij. Na het duo vooraan leek het er dus op dat het vrij spannend zou gaan worden.
Het verspringen dan en daar zou tussen de 3e plaats van Leonard (5m08) en de 7e van Shari (4m88) amper 20 cm zitten, wat alles nog meer op een zakdoek bracht. Geen supersprong voor Shari dus, maar wel een evenwichtige reeks met 4m87, 4m88 en nog eens 4m88.
Ruim zes uur na het begin van de vijfkamp kregen de 12 atleten dan de afsluitende 800m voorgeschoteld. Shari en Brosens stonden zo goed als gelijk op de 4e plaats, de bronzen voor het VK dus want Leonad was het enige Waaltje die er tussen zat. Maudens en Vidts mochten onderling uitmaken wie het goud zou pakken. Achter het duo Shari-Brosens kwamen ze ook dicht en Shari zag de 800m niet echt zitten. Dan maar gokken en zo ver mogelijk meegaan met de beteren ?
Waarom niet en Shari waagde de gok. Volgen bij Vidts, Maudens, Leonard en de Waalse Stavart en vooral deze laatste geen 15" laten weg lopen om de 4e plaats veilig te houden op het BK. Ook de speaker van dienst zag het allemaal gebeuren en dat moet Shari vleugels hebben gegeven. Ze bleef hangen op enkele meters van de leiders tot bij het ingaan van de laatste ronde. Dan moest ze definitief afhaken, maar haar eigen voorsprong op de rest was zo groot dat zelfs een kleine inzinking geen kwaad zou kunnen. De inzinking kwam er zelfs niet en Shari maakte de 800m vol in 2'40"17, een goeie 9" achter Stavart en dus was de 4e plaats op het BK een feit. Maar meer nog, geen enkel ander Vlaamse atlete kwam terug en zo pakte ze nà de kleppers Maudens en Vidts onverwacht, maar dik verdiend de bronzen medaille op het Vlaams Kampioenschap! En voor de statistieken : Noor Vidts kroonde zich uiteindelijk als dubbele kampioene voor Hanne Maudens, Sarah Leonard werd knap 3e op het BK.
FOTO'S
25-01-2015 : FINALE KvV 60mH : 5e PLAATS
Met het halen van de finale was dus één doel al bereikt, nu nog proberen onder die 9" te komen. Shari mocht plaats nemen in baan 2, naast haar Yoika De Pauw in baan 1 en Marjolein Lindemans in baan 3. Dan verder, Eline Berings, Chloë Beaucarne, Dorien Van Diest, Karen de Prijck en Noor Vidts. Niet de minsten dus en afgaande van de persoonlijke tijden was De Prijck in feite de enige die Shari logischer wijze achter zich zou houden. Maar in een finale kan alles, dus werden de vingers gekruist.
Berings schoot als een kanonskogel uit de startblokken en Shari... die was dit keer ook goed weg. Nu dan toch die scherpe tijd ? Het ging goed tot op de 3e horde want daar raakte Shari het obstakel, vrij hard zelfs. Weg snelheid en redden wat er te redden valt. Wat we nog niet door hadden was, dat Shari in de top 5 liep maar zij had het gelukkig wel gezien.
Door de aanraking met de horde ging Noor Vidts over haar, maar dan vocht Shari terug om met een ultieme jump 9"12 te laten noteren. Geen scherpe tijd, maar wel 1/100 sneller dan Noor en terug op plaats 5.
Schitterend en eigenlijk onverhoopt na de voorbije week. Clubgenote Eline Berings stormde ondertussen door naar het goud én de limiet voor het EK in Praag. Eline won in 8"09, voor Marjolein Lindemans en Dorien Van Diest. Chloë Beaucarne, pas over van de scholieren, verbeterde zich ferm (8"66) en eindigde knap 4e.
Berings schoot als een kanonskogel uit de startblokken en Shari... die was dit keer ook goed weg. Nu dan toch die scherpe tijd ? Het ging goed tot op de 3e horde want daar raakte Shari het obstakel, vrij hard zelfs. Weg snelheid en redden wat er te redden valt. Wat we nog niet door hadden was, dat Shari in de top 5 liep maar zij had het gelukkig wel gezien.
Door de aanraking met de horde ging Noor Vidts over haar, maar dan vocht Shari terug om met een ultieme jump 9"12 te laten noteren. Geen scherpe tijd, maar wel 1/100 sneller dan Noor en terug op plaats 5.
Schitterend en eigenlijk onverhoopt na de voorbije week. Clubgenote Eline Berings stormde ondertussen door naar het goud én de limiet voor het EK in Praag. Eline won in 8"09, voor Marjolein Lindemans en Dorien Van Diest. Chloë Beaucarne, pas over van de scholieren, verbeterde zich ferm (8"66) en eindigde knap 4e.
04-01-2015 : PK INDOOR : HET NIEUWE JAAR INGEZET MET TITEL EN BRONS
Kampioenschappen.....andermaal, er zal wel iets gebeuren dat niet verwacht wordt. En het was dit keer niet anders tijdens het PK indoor van vandaag. Oost-Vlaanderen samen met Limburg en West-Vlaanderen, uiteraard met aparte klasseringen.
Shari koos er voor om deel te nemen aan de 60mH en het kogelstoten, daar het uurrooster met de andere nummers niet zo goed zou uitkomen en laten we beginnen met het begin : de 60mH, omstreeks 10u20 in de voormiddag al. De provincies liepen in gemengde reeksen, samen met de seniores, zo konden de snellere dames in één reeks zitten, daar het een rechtstreekse finale betrof. En zo kregen we in de allersnelste reeks het crème de là crème. Wie zal het ontkennen met Cloë Beaucarne (3e van de Jeugd Wereldspelen in Peking), Nenah De Coninck (1/2 finaliste op het WK jun), Hanne Maudens, Linde Ceyssens (Limburg)...om maar de juniores alleen te noemen. Shari daar tussen met kersvers senior Yoika De Pauw en Justine Grillet.
Eerste start en een dubbel schot....valse start dus en Maudens mocht haar biezen pakken. Jammer, maar 't is nu zo. Herstart en opnieuw...valse start met dit keer Linde Ceyssens die haar niet kon bedwingen. Nu is er iets waar Shari niet tegen kan....als er valse starts veroorzaakt worden. Zo stond ze met de bibber aan de derde start, dit keer de goede, maar ze durfde niet doorgaan. Haar start is anders al het mindere gedeelte, nu ging ze helemaal de mist in en op de 1e horde was ze al op achtervolgen aangewezen. Erg ? Ergens wel, anderzijds als ze aankwam was ze podium zeker. Het resultaat was uiteindelijk 9"09 (nog zo slecht niet na een zwakke start) en een 3e pl na de twee kleppers. Nenah De Coninck kroonde zich trouwens tot kampioenen met de 8e Belgische tijd ooit in Belgiê. Proficiat aan Nenah en Shari stond nog maar wat blij naast deze "madammen".
Op naar het kogelstoten dan, gewoon maar om te oefenen, maar er kwamen maar....drie Oostvlaamse juniores opdagen. Podium zeker dus, maar dan kwam die eerste poging : 8m94 en meteen een nieuw PR (vorig was 8m67) en wat meer was, meteen aan de leiding in haar reeks. De resterende pogingen waren wat minder, maar die ene goeie.... daar bleef Shari mee aan de leiding. De extra beurt voor alle atleten bracht geen wijzigingen in het klassement en zo werd Shari onverwacht, maar dik verdiend Provinciaal Kampioen kogelstoten bij de juniores. Niemand de het kon geloven, maar toch was het zo en dus was het andermaal een feit....een kampioenschap brengt altijd verrassingen mee.
Shari koos er voor om deel te nemen aan de 60mH en het kogelstoten, daar het uurrooster met de andere nummers niet zo goed zou uitkomen en laten we beginnen met het begin : de 60mH, omstreeks 10u20 in de voormiddag al. De provincies liepen in gemengde reeksen, samen met de seniores, zo konden de snellere dames in één reeks zitten, daar het een rechtstreekse finale betrof. En zo kregen we in de allersnelste reeks het crème de là crème. Wie zal het ontkennen met Cloë Beaucarne (3e van de Jeugd Wereldspelen in Peking), Nenah De Coninck (1/2 finaliste op het WK jun), Hanne Maudens, Linde Ceyssens (Limburg)...om maar de juniores alleen te noemen. Shari daar tussen met kersvers senior Yoika De Pauw en Justine Grillet.
Eerste start en een dubbel schot....valse start dus en Maudens mocht haar biezen pakken. Jammer, maar 't is nu zo. Herstart en opnieuw...valse start met dit keer Linde Ceyssens die haar niet kon bedwingen. Nu is er iets waar Shari niet tegen kan....als er valse starts veroorzaakt worden. Zo stond ze met de bibber aan de derde start, dit keer de goede, maar ze durfde niet doorgaan. Haar start is anders al het mindere gedeelte, nu ging ze helemaal de mist in en op de 1e horde was ze al op achtervolgen aangewezen. Erg ? Ergens wel, anderzijds als ze aankwam was ze podium zeker. Het resultaat was uiteindelijk 9"09 (nog zo slecht niet na een zwakke start) en een 3e pl na de twee kleppers. Nenah De Coninck kroonde zich trouwens tot kampioenen met de 8e Belgische tijd ooit in Belgiê. Proficiat aan Nenah en Shari stond nog maar wat blij naast deze "madammen".
Op naar het kogelstoten dan, gewoon maar om te oefenen, maar er kwamen maar....drie Oostvlaamse juniores opdagen. Podium zeker dus, maar dan kwam die eerste poging : 8m94 en meteen een nieuw PR (vorig was 8m67) en wat meer was, meteen aan de leiding in haar reeks. De resterende pogingen waren wat minder, maar die ene goeie.... daar bleef Shari mee aan de leiding. De extra beurt voor alle atleten bracht geen wijzigingen in het klassement en zo werd Shari onverwacht, maar dik verdiend Provinciaal Kampioen kogelstoten bij de juniores. Niemand de het kon geloven, maar toch was het zo en dus was het andermaal een feit....een kampioenschap brengt altijd verrassingen mee.
26-12-2014 : PRIMA START VAN HET INDOORSEIZOEN OP EIGEN MEETING
Vorig seizoen zag Shari de opener op de meeting van haar eigen club de mist in gaan door een blessure, dit jaar tekende ze paraat en ging ze voor drie nummers. 60mH, hoogspringen en verspringen. Dit laatste onderdeel zou ze uiteindelijk laten schrappen, het uurschema liep immers behoorlijk uit door het grote aantal deelnemers en na een lange dag had het geen zin om risico's te nemen op blessures.
De eerste 60mH dan maar en er was mooi volk afgezakt naar de Gentse Topsporthal. Marjolein Lindemans topte het deelnemersveld, 1e jaar juniore (en 3e van de Olympische Jeugdspelen) Chloë Beaucarne en Chloë Laurant tekenden ook present, wat betekent als we Shari meerekenen de helft van een Belgische finale aan de start stond in de A-reeks. Iedereen kwam goed weg bij het startschot en het waren Shari en Marjolein die meteen het heft in handen namen, ondanks de alweer trage reactie van Shari in de startblokken. Halfweg moest Shari Marjolein laten gaan, beide Chloë's kwamen naast haar. Marjolein klokte 8"68 als winnende chrono, daarna zaten ze vrij dicht op elkaar met Laurant als 2e (8"79) en Beaucarne als 3e (8"81). Shari liet 9"00 afdrukken, het verschil met de 2e plaats liet ze dus al liggen in de start. Als die goed komt dan zal haar opzet voor deze winter zeker lukken....onder de 9"00 blijven maar al bij al mocht ze met deze opener best tevreden zijn.
Het hoogspringen dan en hier werd een competitie gesprongen samen met de jongere scholieren. Gevolg : 29 atletes met de juniores en seniores erbij en dus kon het wachten (en de chaos) beginnen. Maar daar weten sommige juryleden dan wel raad mee, laat ze maar één keer inspringen en bij het begin van de competitie gaan we per 10 cm omhoog. Halleluja, niemand tevreden dus en Shari koos er dan maar voor om op 1m41 te beginnen. (de wedstrijd begon op 1m31). Gemakkelijk er over en zo had ze toch nog eens een poging ondernomen alvorens aan het "hogere" werk te beginnen. 1m51 haalde ze daarna ook moeiteloos, vanaf nu ging het per 5 cm naar 1m56 wat meteen één cm meer zou zijn dan haar indoorrecord. Zonder misser er over en zo kon de dag al niet meer stuk voor Shari. Verder naar 1m61 dan, wat meteen een evenaring van haar PR zou zijn maar hier stopte het echter. Bij de 2e beurt was het nochtans nipt, beide andere beurten zat het niet goed.
Ook hier tevreden dus, Shari werd er 3e juniore mee en op de openingswedstrijd meteen in de buurt van het PR springen is toch wel knap.
De kop is er dus af en aangezien Shari het gevoel had dat het op de 60mH sneller kan (en die start moet beter) trekt ze ook morgen de spikes aan op de meeting van Stax, dit omstreeks 13u30 waarna het dan uitkijken wordt naar het PK op 4 januari.
De eerste 60mH dan maar en er was mooi volk afgezakt naar de Gentse Topsporthal. Marjolein Lindemans topte het deelnemersveld, 1e jaar juniore (en 3e van de Olympische Jeugdspelen) Chloë Beaucarne en Chloë Laurant tekenden ook present, wat betekent als we Shari meerekenen de helft van een Belgische finale aan de start stond in de A-reeks. Iedereen kwam goed weg bij het startschot en het waren Shari en Marjolein die meteen het heft in handen namen, ondanks de alweer trage reactie van Shari in de startblokken. Halfweg moest Shari Marjolein laten gaan, beide Chloë's kwamen naast haar. Marjolein klokte 8"68 als winnende chrono, daarna zaten ze vrij dicht op elkaar met Laurant als 2e (8"79) en Beaucarne als 3e (8"81). Shari liet 9"00 afdrukken, het verschil met de 2e plaats liet ze dus al liggen in de start. Als die goed komt dan zal haar opzet voor deze winter zeker lukken....onder de 9"00 blijven maar al bij al mocht ze met deze opener best tevreden zijn.
Het hoogspringen dan en hier werd een competitie gesprongen samen met de jongere scholieren. Gevolg : 29 atletes met de juniores en seniores erbij en dus kon het wachten (en de chaos) beginnen. Maar daar weten sommige juryleden dan wel raad mee, laat ze maar één keer inspringen en bij het begin van de competitie gaan we per 10 cm omhoog. Halleluja, niemand tevreden dus en Shari koos er dan maar voor om op 1m41 te beginnen. (de wedstrijd begon op 1m31). Gemakkelijk er over en zo had ze toch nog eens een poging ondernomen alvorens aan het "hogere" werk te beginnen. 1m51 haalde ze daarna ook moeiteloos, vanaf nu ging het per 5 cm naar 1m56 wat meteen één cm meer zou zijn dan haar indoorrecord. Zonder misser er over en zo kon de dag al niet meer stuk voor Shari. Verder naar 1m61 dan, wat meteen een evenaring van haar PR zou zijn maar hier stopte het echter. Bij de 2e beurt was het nochtans nipt, beide andere beurten zat het niet goed.
Ook hier tevreden dus, Shari werd er 3e juniore mee en op de openingswedstrijd meteen in de buurt van het PR springen is toch wel knap.
De kop is er dus af en aangezien Shari het gevoel had dat het op de 60mH sneller kan (en die start moet beter) trekt ze ook morgen de spikes aan op de meeting van Stax, dit omstreeks 13u30 waarna het dan uitkijken wordt naar het PK op 4 januari.
PROVINCIAAL KAMPIOEN 7-KAMP 2014 (27-28 sept / St.Niklaas)
De samenvatting van de eerste dag op het PK 7-kamp staat te lezen op de HOME-pagina, voor de uiterst spannende en vooral zenuwslopende dag 2 kan men op deze pagina blijven.
Shari begon dus met 24 pt voorsprong aan de beslissende dag en eigenlijk lagen de kaarten goed. In het verspringen en in het speerwerpen was ze in principe iets beter dan haar grootste concurrent, Margot Van Puyvelde, het was echter wel opletten geblazen voor Yelena Vandermeulen die op deze nummers toch iets beter zou moeten zijn. Maar we herhalen het elke maal....een kampioenschap levert altijd wel iets verrassends of onverwachts op. Het zou vandaag niet anders zijn.
Shari begon vol vertrouwen aan het verspringen en tijdens de opwarming ging het vlotjes tegen de 5m aan. De wedstrijd draaide echter anders uit.
Als beste poging liet Shari 4m71 opmeten en da's toch wat ondermaats. Vandermeulen knaagde aan haar achterstand door ruim verder te springen, Van Puyvelde wipte ook verder in de zandbak dan Shari en meteen stond de Oudenaardse meid 3 pt voor in de klassering.
Een domper op de vooruitzichten voor Shari, nu moest ze vol aan de bak in haar minste nummer, het speerwerpen, want wat als....Van Puyvelde daar ook eens zou verrassen ? Normaal is Shari beter, maar toch, veel afstand zou ze niet kunnen nemen met het oog op de afsluitende 800m.
En dan komt de factor......kampioenschap. 1e poging van Shari met de speer was goed, 23m47 en zowel Margot als Yelena lieten een "0" noteren. De 2e poging van Shari dan : héél ver....28 à 29m...we zullen er niet ver naast zitten maar helaas....ook voor haar "0" want de speer landde plat (althans volgens de jury). Even twijfel of we zouden discussiëren tegen de jury (al haalt dat meestal toch niks uit) maar ondertussen vielen er ook nog nullen te noteren voor....jawel.
Op naar de 3e beurt dan, een goeie voor Shari, maar iets minder dan haar 23m47. Margot en Yelena moesten nu vol aan de bak en dit scenario kon men niet op voorhand bedenken..... andermaal een "0" voor beide dames !
Shari kwam door deze onverwachte wending liefst 351 pt voor in de stand, wat betekende dat ze 20" mocht prijsgeven op Margot Van Puyvelde in de afsluitende 800m, het sterkste nummer van Margot.
Zeker van de zege.....we dachten het niet want de 800m is zeker niet meer (was het eigenlijk nooit) het favoriete nummer van Shari. Maar ze wou desnoods "stuiken" aan de finish zei ze, maar winnen ging ze doen.
Van Puyvelde maakt de wedstrijd hard, door na 200m al een solo-slim op te zetten en bij de doortocht na één ronde liep Shari op een 6-tal seconden. Maar Margot kon nog sneller en ze ging ook versnellen. Shari bekeek het en luid aangemoedigd door de jeugdige clubgenootjes die ook hun meerkamp mochten betwisten, hield ze stand. Ongeveer 16" gaf ze prijs, het heeft moeite gekost tegen een ontketende Van Puyvelde, maar de buit was binnen.
En ging het er hard aan toe tijdens de wedstrijd, achteraf was er weer die uitmuntende sfeer tussen de meerkampers, ook met de seniores dames. Bij deze ook een dikke proficiat aan Jesse Vercruysse die de titel binnen haalde bij die seniores en aan Elien Hooyberghs en Regine Rutsaert, nog eens bednkt om naar Oost-Vlaanderen af te zakken.
Shari begon dus met 24 pt voorsprong aan de beslissende dag en eigenlijk lagen de kaarten goed. In het verspringen en in het speerwerpen was ze in principe iets beter dan haar grootste concurrent, Margot Van Puyvelde, het was echter wel opletten geblazen voor Yelena Vandermeulen die op deze nummers toch iets beter zou moeten zijn. Maar we herhalen het elke maal....een kampioenschap levert altijd wel iets verrassends of onverwachts op. Het zou vandaag niet anders zijn.
Shari begon vol vertrouwen aan het verspringen en tijdens de opwarming ging het vlotjes tegen de 5m aan. De wedstrijd draaide echter anders uit.
Als beste poging liet Shari 4m71 opmeten en da's toch wat ondermaats. Vandermeulen knaagde aan haar achterstand door ruim verder te springen, Van Puyvelde wipte ook verder in de zandbak dan Shari en meteen stond de Oudenaardse meid 3 pt voor in de klassering.
Een domper op de vooruitzichten voor Shari, nu moest ze vol aan de bak in haar minste nummer, het speerwerpen, want wat als....Van Puyvelde daar ook eens zou verrassen ? Normaal is Shari beter, maar toch, veel afstand zou ze niet kunnen nemen met het oog op de afsluitende 800m.
En dan komt de factor......kampioenschap. 1e poging van Shari met de speer was goed, 23m47 en zowel Margot als Yelena lieten een "0" noteren. De 2e poging van Shari dan : héél ver....28 à 29m...we zullen er niet ver naast zitten maar helaas....ook voor haar "0" want de speer landde plat (althans volgens de jury). Even twijfel of we zouden discussiëren tegen de jury (al haalt dat meestal toch niks uit) maar ondertussen vielen er ook nog nullen te noteren voor....jawel.
Op naar de 3e beurt dan, een goeie voor Shari, maar iets minder dan haar 23m47. Margot en Yelena moesten nu vol aan de bak en dit scenario kon men niet op voorhand bedenken..... andermaal een "0" voor beide dames !
Shari kwam door deze onverwachte wending liefst 351 pt voor in de stand, wat betekende dat ze 20" mocht prijsgeven op Margot Van Puyvelde in de afsluitende 800m, het sterkste nummer van Margot.
Zeker van de zege.....we dachten het niet want de 800m is zeker niet meer (was het eigenlijk nooit) het favoriete nummer van Shari. Maar ze wou desnoods "stuiken" aan de finish zei ze, maar winnen ging ze doen.
Van Puyvelde maakt de wedstrijd hard, door na 200m al een solo-slim op te zetten en bij de doortocht na één ronde liep Shari op een 6-tal seconden. Maar Margot kon nog sneller en ze ging ook versnellen. Shari bekeek het en luid aangemoedigd door de jeugdige clubgenootjes die ook hun meerkamp mochten betwisten, hield ze stand. Ongeveer 16" gaf ze prijs, het heeft moeite gekost tegen een ontketende Van Puyvelde, maar de buit was binnen.
En ging het er hard aan toe tijdens de wedstrijd, achteraf was er weer die uitmuntende sfeer tussen de meerkampers, ook met de seniores dames. Bij deze ook een dikke proficiat aan Jesse Vercruysse die de titel binnen haalde bij die seniores en aan Elien Hooyberghs en Regine Rutsaert, nog eens bednkt om naar Oost-Vlaanderen af te zakken.
BK JUNIORES 100mH 14-09-2014
Met dus nog 10 atletes aan de start werd er gelopen in twee reeksen van vijf, iets wat door de lege banen tussenin verre van ideaal is dus. Een stevige tegenwind zorgde er voor dat de moed bij sommigen al in de schoenen zakte en na de opwarming kwam Shari ook nog met de melding dat het langs geen kant draaide.
Er dan maar het beste van maken en Shari moest in reeks één van start tegen Van Cauwenberghe, Brahy, Bellemans en Sotiau. De reekswinnaars mochten rechtstreeks naar de finale, de best verliezende zes tijden mochten aanvullen.
Siliane Van Cauwenberghe nam meteen alle twijfels weg en pakte makkelijk de reekszege, Inge Bellemans (een uur eerder nog de nieuwe Belgische Kampioene op de 400mH) en Zoë Brahy werden 2e en 3e. Shari knokte zich in 15"38 naar de 4e plaats. "Gene vette" zou er eentje in de Limburg zeggen en dus werd het nog bang afwachten naar de tijden in reeks twee.
Gelukkig ook daar behoorlijke tegenwind, De Coninck en De Pauw bleken ruim sneller dan de rest, Noor Vidts als 3e klokte iets trager dan Shari en dus was Shari al zeker van de finale.
Oef ! Enige opsteker : niemand slaagde er in om deftige tijden neer te zetten in deze weersomstandigheden.
Na de middagpauze werd het dan ietsje warmer in het stadion Futurosport, maar de wind bleef de grote spelbreker. Jammer, maar het is voor iedereen hetzelfde en tegen de klok van 14u15 mochten de dames in de startblokken kruipen. Op een rijtje : Inge Bellemans, Yoika De Pauw, Nenah De Coninck, Zoë Brahy, Siliane Van Cauwenberghe, Noor Vidts, Elien Hooyberghs en Shari. Opvallend : liefst vijf van hen zijn nog eerstejaars !
Iedereen kwam goed weg bij het startschot en ja, zelfs Shari was dit keer goed vertrokken. Tot op de derde horde zag het er allemaal goed uit maar dan was de kous af. De motor sputterde bij Shari en het was telkens reppen om toe te komen op de hordes. Op de laatste horde lag ze nog in 6e stelling, maar de laatste 10m waren er ook nog teveel aan. Hooyberghs en Vidts gingen ook nog over haar en zo werd het een, toch wel teleurstellende, 8e plaats in 15"54. Eigenlijk mochten we niet meer verwachten na een maand zonder trainen, maar toch. En hoe liep het af vooraan in de wedstrijd ?
Nenah De Coninck kroonde zich in een millimeterspurt tegen Siliane Van Cauwenberghe tot nieuwe Belgische Kampioene. Met 14"20 "n 14"22 als chrono's was het ook duidelijk dat zij last hadden van de wind, maar voor spanning hebben ze wel gezorgd. Inge Bellemans werd knap 3e en mocht mee op het podium.
Over twee weken volgt de laatste zomermeeting voor Shari, het PK 7-kamp, al zal pas volgende week definitief beslist worden of ze zal deelnemen.
Er dan maar het beste van maken en Shari moest in reeks één van start tegen Van Cauwenberghe, Brahy, Bellemans en Sotiau. De reekswinnaars mochten rechtstreeks naar de finale, de best verliezende zes tijden mochten aanvullen.
Siliane Van Cauwenberghe nam meteen alle twijfels weg en pakte makkelijk de reekszege, Inge Bellemans (een uur eerder nog de nieuwe Belgische Kampioene op de 400mH) en Zoë Brahy werden 2e en 3e. Shari knokte zich in 15"38 naar de 4e plaats. "Gene vette" zou er eentje in de Limburg zeggen en dus werd het nog bang afwachten naar de tijden in reeks twee.
Gelukkig ook daar behoorlijke tegenwind, De Coninck en De Pauw bleken ruim sneller dan de rest, Noor Vidts als 3e klokte iets trager dan Shari en dus was Shari al zeker van de finale.
Oef ! Enige opsteker : niemand slaagde er in om deftige tijden neer te zetten in deze weersomstandigheden.
Na de middagpauze werd het dan ietsje warmer in het stadion Futurosport, maar de wind bleef de grote spelbreker. Jammer, maar het is voor iedereen hetzelfde en tegen de klok van 14u15 mochten de dames in de startblokken kruipen. Op een rijtje : Inge Bellemans, Yoika De Pauw, Nenah De Coninck, Zoë Brahy, Siliane Van Cauwenberghe, Noor Vidts, Elien Hooyberghs en Shari. Opvallend : liefst vijf van hen zijn nog eerstejaars !
Iedereen kwam goed weg bij het startschot en ja, zelfs Shari was dit keer goed vertrokken. Tot op de derde horde zag het er allemaal goed uit maar dan was de kous af. De motor sputterde bij Shari en het was telkens reppen om toe te komen op de hordes. Op de laatste horde lag ze nog in 6e stelling, maar de laatste 10m waren er ook nog teveel aan. Hooyberghs en Vidts gingen ook nog over haar en zo werd het een, toch wel teleurstellende, 8e plaats in 15"54. Eigenlijk mochten we niet meer verwachten na een maand zonder trainen, maar toch. En hoe liep het af vooraan in de wedstrijd ?
Nenah De Coninck kroonde zich in een millimeterspurt tegen Siliane Van Cauwenberghe tot nieuwe Belgische Kampioene. Met 14"20 "n 14"22 als chrono's was het ook duidelijk dat zij last hadden van de wind, maar voor spanning hebben ze wel gezorgd. Inge Bellemans werd knap 3e en mocht mee op het podium.
Over twee weken volgt de laatste zomermeeting voor Shari, het PK 7-kamp, al zal pas volgende week definitief beslist worden of ze zal deelnemen.
DAG 2 KvV MEERKAMPEN te DILBEEK 03-08-2014
De opwarming voor het verspringen verliep prima en dan weten we het al voor de wedstrijd. De eerste beurt was niet slecht, maar Shari liet ruim 10cm liggen op de afstootplank. De tweede beurt was een vrij goeie, iets te vlakke landing en de opmeter van dienst liet 4m86 noteren op het wedstrijdblad. De derde beurt was een maat voor niks, 4m69 (of toch in die buurt). Linde Ceyssens, tot dan 2e in de tussenstand voelde in deze wedstrijd een lichte pijnscheut in de hamstrings tijdens het verspringen en twijfelde over verdere deelname. Het zou Shari een plaats extra opleveren, maar we wensen niemand dit toe dus gingen we Linde maar even bijstaan, haar coach deed de dag voordien ook al hetzelfde.
Eens iedereen opgelapt konden de dames zich naar de speerwerpstand begeven en daar begon de ellende. Shari stond nog steeds netjes op de 5e plaats, Ine Hermans lag echter op vinkenslag. Ondanks de perfecte organisatie van de Dilbeekse AC, vonden de juryleden het hier al nodig om de opwarming van de atletes in de war te sturen, zogezegd wegens tijdsnood. Bij de eerste beurten werden al pogingen als “0” gegeven, Shari liet 22m en nog iets opmeten. Beurt twee was voor haar ook een terechte “0”, maar dan kwam beurt drie. Een eerste speer van een concurrente raakte met alle kanten behalve de punt eerst de grond en ze kreeg een geldige poging. Nu kunnen we begrijpen dat de vlaggenman van dienst liever naar de duiven kijkt, maar het mag er niet over zijn. Bij Shari’s 3e beurt passeerde er blijkbaar nog een duif, de punt raakte eerst de grond, al was het nipt, maar de rode vlag ging de hoogte in. En dan zie je de solidariteit bij meerkampers…..zelfs rechtstreekse concurrentes gingen in discussies maar niks hielp. De duiven vlogen verder en Shari verloor kostbare punten want dit was een 27 à 28m worp en zo zag ze de sterkere Ine Hermans over haar wippen en redelijk ver uitlopen. (Ine is een vrij goede speerwerpster).
Een donkere wolkenmassa zorgde er voor dat de atletes snel wat afkoeling kregen, een typisch Vlaams onweer brak immers los boven Dilbeek en dat allemaal op een Vlaams Kampioenschap….. een half uurtje werd het terug wat droger, net op tijd voor de start van de afsluitende 800m. Shari had de knop omgedraaid en had er haar zinnen op gezet. Alles of niks spelen voor de 5e pl echter zonder zotte dingen te doen. Tactisch lopen dus en zo liet ze wijselijk de kopgroep gaan na 200m. De Pauw en Ceyssens kon ze toch niet meer bedreigen in de eindstand dus waarom zou ze proberen mee gaan. Ook Hooyberghs en Verstraeten waren buiten schot, dus dan maar de wedstrijd afstemmen op Hermans. Half wedstrijd, met nog 400m te gaan moest Hermans de rol lossen bij het peloton en Shari wachtte nog even. Iets te lang zou achteraf blijken want op 300m van de aankomst ging ze erover en liet ze Hermans ter plaatse. Terwijl vooraan De Pauw en Ceyssens een hard duel uitvochten voor de eindzege, vond wat verder nog een wedstrijd in de wedstrijd plaats tussen Shari en Ine, die eerst niet wou plooien. In de laatste 100m moest ze er toch aan geloven en zette Shari alles op alles. Geen 2” zou ze te kort komen voor de 5e pl, de eindtijd was 2'38"11, gegokt en verloren noemen ze dat, maar Shari weet dus dat ze zich kan meten met de allerbesten in Vlaanderen maar een meerkamp blijft een meerkamp en het mooie, maar evenzeer het moeilijke er aan is dat het allemaal moet mee zitten.
Eens over de finish was Europees topper, Marjolein Lindemans – die bij de seniores goud won – de eerste om Shari te omhelzen voor de twee fantastische dagen, schitterend gewoon. Daarna feliciteerden alle juniores elkaar, het leverde mooie taferelen op na een slopend weekend.
Yoika De Pauw hield uiteindelijk stand en mag zich de nieuwe Vlaamse Kampioene noemen bij de juniores, Linde Ceyssens was een schitterende 2e, Anne Verstraeten werd 3e, Elien Hooyberghs 4e en Ine Hermans ging Shari, die dus uiteindelijk 6e werd met 4164 pt, net vooraf op de 5e pl.
FOTO'S
Eens iedereen opgelapt konden de dames zich naar de speerwerpstand begeven en daar begon de ellende. Shari stond nog steeds netjes op de 5e plaats, Ine Hermans lag echter op vinkenslag. Ondanks de perfecte organisatie van de Dilbeekse AC, vonden de juryleden het hier al nodig om de opwarming van de atletes in de war te sturen, zogezegd wegens tijdsnood. Bij de eerste beurten werden al pogingen als “0” gegeven, Shari liet 22m en nog iets opmeten. Beurt twee was voor haar ook een terechte “0”, maar dan kwam beurt drie. Een eerste speer van een concurrente raakte met alle kanten behalve de punt eerst de grond en ze kreeg een geldige poging. Nu kunnen we begrijpen dat de vlaggenman van dienst liever naar de duiven kijkt, maar het mag er niet over zijn. Bij Shari’s 3e beurt passeerde er blijkbaar nog een duif, de punt raakte eerst de grond, al was het nipt, maar de rode vlag ging de hoogte in. En dan zie je de solidariteit bij meerkampers…..zelfs rechtstreekse concurrentes gingen in discussies maar niks hielp. De duiven vlogen verder en Shari verloor kostbare punten want dit was een 27 à 28m worp en zo zag ze de sterkere Ine Hermans over haar wippen en redelijk ver uitlopen. (Ine is een vrij goede speerwerpster).
Een donkere wolkenmassa zorgde er voor dat de atletes snel wat afkoeling kregen, een typisch Vlaams onweer brak immers los boven Dilbeek en dat allemaal op een Vlaams Kampioenschap….. een half uurtje werd het terug wat droger, net op tijd voor de start van de afsluitende 800m. Shari had de knop omgedraaid en had er haar zinnen op gezet. Alles of niks spelen voor de 5e pl echter zonder zotte dingen te doen. Tactisch lopen dus en zo liet ze wijselijk de kopgroep gaan na 200m. De Pauw en Ceyssens kon ze toch niet meer bedreigen in de eindstand dus waarom zou ze proberen mee gaan. Ook Hooyberghs en Verstraeten waren buiten schot, dus dan maar de wedstrijd afstemmen op Hermans. Half wedstrijd, met nog 400m te gaan moest Hermans de rol lossen bij het peloton en Shari wachtte nog even. Iets te lang zou achteraf blijken want op 300m van de aankomst ging ze erover en liet ze Hermans ter plaatse. Terwijl vooraan De Pauw en Ceyssens een hard duel uitvochten voor de eindzege, vond wat verder nog een wedstrijd in de wedstrijd plaats tussen Shari en Ine, die eerst niet wou plooien. In de laatste 100m moest ze er toch aan geloven en zette Shari alles op alles. Geen 2” zou ze te kort komen voor de 5e pl, de eindtijd was 2'38"11, gegokt en verloren noemen ze dat, maar Shari weet dus dat ze zich kan meten met de allerbesten in Vlaanderen maar een meerkamp blijft een meerkamp en het mooie, maar evenzeer het moeilijke er aan is dat het allemaal moet mee zitten.
Eens over de finish was Europees topper, Marjolein Lindemans – die bij de seniores goud won – de eerste om Shari te omhelzen voor de twee fantastische dagen, schitterend gewoon. Daarna feliciteerden alle juniores elkaar, het leverde mooie taferelen op na een slopend weekend.
Yoika De Pauw hield uiteindelijk stand en mag zich de nieuwe Vlaamse Kampioene noemen bij de juniores, Linde Ceyssens was een schitterende 2e, Anne Verstraeten werd 3e, Elien Hooyberghs 4e en Ine Hermans ging Shari, die dus uiteindelijk 6e werd met 4164 pt, net vooraf op de 5e pl.
FOTO'S
DAG 1 KvV MEERKAMPEN te DILBEEK 02-08-2014
De eerste dag van de Vlaamse Kampioenschappen meerkampen zit er op en voor Shari kan dit kampioenschap in feite al niet meer stuk. Na het eerste nummer van de dag, de 100mH was het al duidelijk wat de dames juniores van plan waren : we gaan er hier eens een keiharde strijd van maken en we hebben zo het vermoeden dat het gaat duren tot morgenavond vooraleer de beslissing zal vallen.
In principe kon er niet meer ingeschreven worden, hoe het dan komt dat de Leuvense Rutsaert ook nog op de deelnemerslijst verscheen is ons een raadsel maar goed, zo waren de juniores dus met 11 en niet de minste zoals aangekondigd.
Zoals gewoonlijk opent men de 7K met de 100mH, juniores gemixt met seniores en dat gaf een schitterende 1e reeks met naast Shari, Linde Ceyssens, Yoika De Pauw, Marjolein Lindemans, Jesse Vercruysse en Elien Hooyberghs.
Bij de start ging Shari, jawel, compleet de mist in want ze had schrik voor de valse start, mede door Marjolein die al voor de eerste valse start had gezorgd. Bibberen dus en slecht weg. Marjolein was dit keer wel goed weg en pakte meteen wat voorsprong. Shari had op de 3e horde de rest bij de lurven gevat en ging zij aan zij met De Pauw, Vercruysse en Ceyssens. Nu mogen ze het spannend maken, maar ze moeten nu niet gaan overdrijven natuurlijk want dit is wat uiteindelijk de uitslag was na Lindemans : 2e Yoika met 14"54, 3e Jesse met 14"55, 4e Linde met 14"56 en 5e Shari met 14"62. Met vier binnen de 8/100 dus en Shari 3e juniore.
Over naar het hoogspringen dan waar Shari al een hele tijd niet meer op traint op de club. Het hoe en waarom zullen we hier maar niet uit de doeken doen, feit is dat Shari dan maar beroep ging doen op een vriendelijke trainer van de tegenstand. Fernando, trainer van Linde Ceyssens, ontfermde zich over Shari en stuurde meteen wat bij. Van 1m45 ging het naar 1m50, 1m55 (met 1 misser) en dan vlekkeloos over het PR van 1m58. Op naar 1m61 dan en na nog een kleine bijsturing ging Shari er terug vlotjes over. Wat meer was, enkel De Pauw en Ceyssens deden even goed. Deze dames lukten wel nog 1m64, Shari bleef steken op 1m61 al scheelde het bij die laatste beurt ook niet veel. Coach ad-interim Fernando zag dat het goed was en dat er nog véél meer in zit....wordt vervolgd ? Weinig punten prijs gegeven dus en na twee proeven stonden Yoika De Pauw, Linde Ceyssens en Shari dan ook 1,2 en 3 in de stand met amper 55 pt uit elkaar. Elien Hooyberghs volgde op 93 pt als 4e.
Na het springen werd het tijd voor het kogelstoten en hier zou Shari de schade moeten beperken. Ze deed haar best maar meer dan 8m49 zat er dit keer niet in. Jammer want de goede klassering was meteen weg. Hooyberghs er op en erover (10m45) en ook die 3e favoriete, Anne Verstraete (10m78) kwam opzetten in de stand. Eigenlijk de logica zelve dus.
Als laatste nummer van de eerste dag stond de 200m op het programma. Ook hier voor Shari maar één doel, de schade beperken tegen de veel sneller meisjes. 27"82 werd de chrono uiteindelijk na wat zeker niet haar beste 200m ooit was. Nu, op de De Pauw en Ceyssens na, die stilaan verder weg lopen in de stand, valt het nog allemaal mee. Aan het einde van de dag staat Shari op plaats 5 op 55pt van Anne Verstraeten die 4e staat en op een 100 van Hooyberghs. Deze laatste moet ze op de afsluitende 800m aankunnen, in het speerwerpen zal ze dan in principe weer wat terrein verliezen, zeker op Verstraeten. In het verspringen kan het alle kanten uit en in de achtergrond komen ook Van Puyvelde, Rutsaert en zeker Ine Hermans nog opzetten.
Wat zeiden we in het begin van het verhaal....dat het er spannend aan toe gaat ?
PROGRAMMA DAG 2:
12u45 : verspringen
14u00 : speerwerpen
17u00 : 800m
Volg hier de LIVE RESULTS.
In principe kon er niet meer ingeschreven worden, hoe het dan komt dat de Leuvense Rutsaert ook nog op de deelnemerslijst verscheen is ons een raadsel maar goed, zo waren de juniores dus met 11 en niet de minste zoals aangekondigd.
Zoals gewoonlijk opent men de 7K met de 100mH, juniores gemixt met seniores en dat gaf een schitterende 1e reeks met naast Shari, Linde Ceyssens, Yoika De Pauw, Marjolein Lindemans, Jesse Vercruysse en Elien Hooyberghs.
Bij de start ging Shari, jawel, compleet de mist in want ze had schrik voor de valse start, mede door Marjolein die al voor de eerste valse start had gezorgd. Bibberen dus en slecht weg. Marjolein was dit keer wel goed weg en pakte meteen wat voorsprong. Shari had op de 3e horde de rest bij de lurven gevat en ging zij aan zij met De Pauw, Vercruysse en Ceyssens. Nu mogen ze het spannend maken, maar ze moeten nu niet gaan overdrijven natuurlijk want dit is wat uiteindelijk de uitslag was na Lindemans : 2e Yoika met 14"54, 3e Jesse met 14"55, 4e Linde met 14"56 en 5e Shari met 14"62. Met vier binnen de 8/100 dus en Shari 3e juniore.
Over naar het hoogspringen dan waar Shari al een hele tijd niet meer op traint op de club. Het hoe en waarom zullen we hier maar niet uit de doeken doen, feit is dat Shari dan maar beroep ging doen op een vriendelijke trainer van de tegenstand. Fernando, trainer van Linde Ceyssens, ontfermde zich over Shari en stuurde meteen wat bij. Van 1m45 ging het naar 1m50, 1m55 (met 1 misser) en dan vlekkeloos over het PR van 1m58. Op naar 1m61 dan en na nog een kleine bijsturing ging Shari er terug vlotjes over. Wat meer was, enkel De Pauw en Ceyssens deden even goed. Deze dames lukten wel nog 1m64, Shari bleef steken op 1m61 al scheelde het bij die laatste beurt ook niet veel. Coach ad-interim Fernando zag dat het goed was en dat er nog véél meer in zit....wordt vervolgd ? Weinig punten prijs gegeven dus en na twee proeven stonden Yoika De Pauw, Linde Ceyssens en Shari dan ook 1,2 en 3 in de stand met amper 55 pt uit elkaar. Elien Hooyberghs volgde op 93 pt als 4e.
Na het springen werd het tijd voor het kogelstoten en hier zou Shari de schade moeten beperken. Ze deed haar best maar meer dan 8m49 zat er dit keer niet in. Jammer want de goede klassering was meteen weg. Hooyberghs er op en erover (10m45) en ook die 3e favoriete, Anne Verstraete (10m78) kwam opzetten in de stand. Eigenlijk de logica zelve dus.
Als laatste nummer van de eerste dag stond de 200m op het programma. Ook hier voor Shari maar één doel, de schade beperken tegen de veel sneller meisjes. 27"82 werd de chrono uiteindelijk na wat zeker niet haar beste 200m ooit was. Nu, op de De Pauw en Ceyssens na, die stilaan verder weg lopen in de stand, valt het nog allemaal mee. Aan het einde van de dag staat Shari op plaats 5 op 55pt van Anne Verstraeten die 4e staat en op een 100 van Hooyberghs. Deze laatste moet ze op de afsluitende 800m aankunnen, in het speerwerpen zal ze dan in principe weer wat terrein verliezen, zeker op Verstraeten. In het verspringen kan het alle kanten uit en in de achtergrond komen ook Van Puyvelde, Rutsaert en zeker Ine Hermans nog opzetten.
Wat zeiden we in het begin van het verhaal....dat het er spannend aan toe gaat ?
PROGRAMMA DAG 2:
12u45 : verspringen
14u00 : speerwerpen
17u00 : 800m
Volg hier de LIVE RESULTS.
FINALE BK 100mH : 8e IN 14"66
Dit weekend is nog maar eens gebleken dat in en wedstrijd over de horden alles moet mee zitten. Loop je goed en je hebt de start gemist dan kom je er (net) niet, neem je een goede start en je knalt tegen enkele hordes dan kom je er ook ....net niet.
Shari had het op zaterdag prima gedaan en eigenlijk was haar BK al geslaagd, maar dan hoop je natuurlijk altijd op meer. Het PR aan diggelen lopen op een BK is altijd mooi en waarom zou het niet lukken. Stress had ze genoeg, al probeerde sympathieke Marjolein Lindemans haar op haar gemak te stellen. Het zal wel een beetje geholpen hebben, maar toch. Met een 10-tal minuten vertraging (ja we zaten in Brussel) mochten de dames zich opmaken aan de startblokken en Shari had de meest ongelukkige baan, baan 9.
Soit, het moet altijd gelopen worden maar de blik in de ogen van ene Eline Berings deed ons het ergste vermoeden. Dat wordt hier een race op topniveau.
En we kregen gelijk. Iedereen weg in het startschot, ook Shari, dus was het eerste deel al geslaagd. Het ging goed tot halverwege maar dan tikte ze jammer genoeg 2x een horde aan. Dat maakt natuurlijk enkele hondersten verschil maar wat meer was, Shari kwam in laatste positie te lopen, met de laatste horde in zicht. Doorbijten, dat moet ze gedacht hebben en met een laatste inspanning remonteerde ze Chloe Laurant en finishte ze met 14"66 in het zog van Linde Ceyssens die 7e werd.
Eline Berings en Ann Zagré waren ondertussen een super spannende strijd aan het uitvechten voor de zege, een strijd die in het voordeel van Eline eindigde in een schitterende 12"87. Marjolein Lindemans vervolledigde het podium, zodat er toch nog eens van enige logica sprake was op een BK. Shari's clubgenote Ella De Maitre werd 5e en verbeterde nipt haar eigen CR.
Nu staan nog twee belangrijke afspraken op het programma : volgende week het Vlaams Kampioenschap 7-kamp in Dilbeek en op 14 september het BK voor juniores in Moeskroen. Doel : top 5 op de 7-kamp en nog eens een finale op het BK.... het zou mooi zijn!
FOTO'S / SLIDESHOW
Shari had het op zaterdag prima gedaan en eigenlijk was haar BK al geslaagd, maar dan hoop je natuurlijk altijd op meer. Het PR aan diggelen lopen op een BK is altijd mooi en waarom zou het niet lukken. Stress had ze genoeg, al probeerde sympathieke Marjolein Lindemans haar op haar gemak te stellen. Het zal wel een beetje geholpen hebben, maar toch. Met een 10-tal minuten vertraging (ja we zaten in Brussel) mochten de dames zich opmaken aan de startblokken en Shari had de meest ongelukkige baan, baan 9.
Soit, het moet altijd gelopen worden maar de blik in de ogen van ene Eline Berings deed ons het ergste vermoeden. Dat wordt hier een race op topniveau.
En we kregen gelijk. Iedereen weg in het startschot, ook Shari, dus was het eerste deel al geslaagd. Het ging goed tot halverwege maar dan tikte ze jammer genoeg 2x een horde aan. Dat maakt natuurlijk enkele hondersten verschil maar wat meer was, Shari kwam in laatste positie te lopen, met de laatste horde in zicht. Doorbijten, dat moet ze gedacht hebben en met een laatste inspanning remonteerde ze Chloe Laurant en finishte ze met 14"66 in het zog van Linde Ceyssens die 7e werd.
Eline Berings en Ann Zagré waren ondertussen een super spannende strijd aan het uitvechten voor de zege, een strijd die in het voordeel van Eline eindigde in een schitterende 12"87. Marjolein Lindemans vervolledigde het podium, zodat er toch nog eens van enige logica sprake was op een BK. Shari's clubgenote Ella De Maitre werd 5e en verbeterde nipt haar eigen CR.
Nu staan nog twee belangrijke afspraken op het programma : volgende week het Vlaams Kampioenschap 7-kamp in Dilbeek en op 14 september het BK voor juniores in Moeskroen. Doel : top 5 op de 7-kamp en nog eens een finale op het BK.... het zou mooi zijn!
FOTO'S / SLIDESHOW
FLANDERS CUP GENT : 14"60 EN 4m96 VER
Het zag er naar uit dat we een spannende wedstrijd gingen zien op eigen terrein en we hebben hem ook gekregen. Geen Eline Berings (ziek) en Yoika De Pauw, maar wat overbleef heeft er één van de spannendste races van de namiddag van gemaakt.
Zo werd Marjolein Lindemans meteen de topfavoriete voor de zege, de Amerikaanse Lindsey Halle kon moeilijk de 2e plaats ontsnappen. Voor de 3e podiumplaats was eigenlijk de Française Orlik de grootste kandidate, maar zeg nooit nooit natuurlijk.
Shari mocht plaatsnemen in de startblokken naast Marjolein en of dat een boost gaf. Behoorlijk goede start van Shari en de talrijk aanwezige jeugdatleten van haar club konden meteen hun keel open zetten, idem dito voor de talrijk opgekomen andere supporters. En nu we de foto's bekijken zien we maar hoe dicht Shari bij het podium was. Halfweg was ze nog in strijd met Hall en Orlik voor de 2e plaats, dit zou een wel al te grote stunt geweest zijn. Hall rukte zich dan maar los, in het zog van Lindemans en Shari ging met Orlik en de sterk terugkerende Louise Van Eecke op de laatste horde de strijd aan voor het brons. Van Eecke finishte het sterkst in 14"53, de Française liet 14"54 afdrukken en voor Shari bleef de chrono op 14"60 staan.
Eerst had ze een slecht gevoel bij haar wedstrijd, tot ze de chrono zag én de 1.2m tegenwind. Dik tevreden dus, al blijft het jammer dat ze op de valreep de podiumplaats moest weggeven en dat op eigen terrein, maar da's sport natuurlijk.
In het verspringen kwamen 16 dames deelnemen en voor Shari was het eerder een training om te zien of de aanloop al wat beter werkt, dit met het oog op het Vlaams Kampioenschap meerkampen van 2 en 3 augustus. Het lukte aardig, al bleef de uitschieter achterwege. Maar met tegenwind een reeks van 4m94, 4m96 en 4m74 neerzetten is best bevredigend. 4m96 is trouwens een seizoensbeste, zodat Shari toch tevreden mag zijn over haar Flanders Cup voor eigen publiek.
Nu wordt het aftellen naar het BK alle categorieën van volgend weekend. Op zaterdag loopt Shari de reeksen van de 100mH, met de 11e ingeschreven tijd is een finale in principe geen optie, maar ja....dat dachten we 5 maanden geleden op het BK indoor ook :)
Zo werd Marjolein Lindemans meteen de topfavoriete voor de zege, de Amerikaanse Lindsey Halle kon moeilijk de 2e plaats ontsnappen. Voor de 3e podiumplaats was eigenlijk de Française Orlik de grootste kandidate, maar zeg nooit nooit natuurlijk.
Shari mocht plaatsnemen in de startblokken naast Marjolein en of dat een boost gaf. Behoorlijk goede start van Shari en de talrijk aanwezige jeugdatleten van haar club konden meteen hun keel open zetten, idem dito voor de talrijk opgekomen andere supporters. En nu we de foto's bekijken zien we maar hoe dicht Shari bij het podium was. Halfweg was ze nog in strijd met Hall en Orlik voor de 2e plaats, dit zou een wel al te grote stunt geweest zijn. Hall rukte zich dan maar los, in het zog van Lindemans en Shari ging met Orlik en de sterk terugkerende Louise Van Eecke op de laatste horde de strijd aan voor het brons. Van Eecke finishte het sterkst in 14"53, de Française liet 14"54 afdrukken en voor Shari bleef de chrono op 14"60 staan.
Eerst had ze een slecht gevoel bij haar wedstrijd, tot ze de chrono zag én de 1.2m tegenwind. Dik tevreden dus, al blijft het jammer dat ze op de valreep de podiumplaats moest weggeven en dat op eigen terrein, maar da's sport natuurlijk.
In het verspringen kwamen 16 dames deelnemen en voor Shari was het eerder een training om te zien of de aanloop al wat beter werkt, dit met het oog op het Vlaams Kampioenschap meerkampen van 2 en 3 augustus. Het lukte aardig, al bleef de uitschieter achterwege. Maar met tegenwind een reeks van 4m94, 4m96 en 4m74 neerzetten is best bevredigend. 4m96 is trouwens een seizoensbeste, zodat Shari toch tevreden mag zijn over haar Flanders Cup voor eigen publiek.
Nu wordt het aftellen naar het BK alle categorieën van volgend weekend. Op zaterdag loopt Shari de reeksen van de 100mH, met de 11e ingeschreven tijd is een finale in principe geen optie, maar ja....dat dachten we 5 maanden geleden op het BK indoor ook :)
SUPER TEVREDEN NA KNAPPE WEDSTRIJD IN KORTRIJK
Gezellige meeting daar in Kortrijk, geen overrompeling zoals in de meeste Flanders Cup wedstrijden maar ondanks een wat minder aantal atleten toch behoorlijk wat kwaliteit aanwezig daar in de Guldensporenstad.
Internationale tegenstand voor Shari kwam er dit keer uit Australië, de Verenigde Staten en Zuid-Afrika zoals gezegd, de rest waren landgenotes. Doel was, ook al als aangekondigd, om te proberen het PR te verbeteren en als het enigszins kon een duel aan gaan met Noor Vidts, die toch maar netjes naar het WK voor juniores mag in de States.
Maar het draaide eerder onverwacht uit, met een klinkende prestatie als gevolg.
McCann schoot als een speer uit de startblokken, maar Shari was eveneens zeer snel weg. Flirten met de valse start noemen ze dat maar dus netjes mee met de toppers. Tot de 3e horde was er niks gezegd, dan rukten McCann en Hall zich los, wat logisch was. Daarachter.....Shari's clubgenote Ella De Maitre en...Shari zelf !
Noor Vidts moest wat onbegrijpelijk vroeg de rol lossen en ook de Zuidafrikaanse Talita Vorster geraakte niet in het ritme. Shari bleef aanklampen bij Ella en stevende recht op een knaltijd af. Achter haar knalde Louise Van Eecke hard tegen de horde, Shari had er geen erg meer in en focuste op de eindmeet. Ze leek wat terrein prijs te geven op Ella, maar op de laatste horde kwam ze gevaarlijk dicht.
En dan heb je zo het moment dat je eigenlijk niet weet wie waar zit. Je kijkt naar Shari, ziet in een flits de winnares (McCann) over de meet komen en dan is het van "hoeveelste is ze...."
Het werd snel duidelijk toen de speaker de uitslag mee deelde :
1. McCann Shannon 13"57
2. Hall Lindsey 13"66
3. De Maitre Ella 14"20
4. Lammens SHARI 14"53
5. Vorster Talita 14"64
6. Vidts Noor 14"90
7. Coppieters Els 15"20
8. Louise Van Eecke 15"53
Dik tevreden dus en een dikke proficiat van de andere atletes er bovenop.
Alweer, en dit keer een ferme, een hap van het persoonlijk record wat nu komt te staan op 14"53 !
Internationale tegenstand voor Shari kwam er dit keer uit Australië, de Verenigde Staten en Zuid-Afrika zoals gezegd, de rest waren landgenotes. Doel was, ook al als aangekondigd, om te proberen het PR te verbeteren en als het enigszins kon een duel aan gaan met Noor Vidts, die toch maar netjes naar het WK voor juniores mag in de States.
Maar het draaide eerder onverwacht uit, met een klinkende prestatie als gevolg.
McCann schoot als een speer uit de startblokken, maar Shari was eveneens zeer snel weg. Flirten met de valse start noemen ze dat maar dus netjes mee met de toppers. Tot de 3e horde was er niks gezegd, dan rukten McCann en Hall zich los, wat logisch was. Daarachter.....Shari's clubgenote Ella De Maitre en...Shari zelf !
Noor Vidts moest wat onbegrijpelijk vroeg de rol lossen en ook de Zuidafrikaanse Talita Vorster geraakte niet in het ritme. Shari bleef aanklampen bij Ella en stevende recht op een knaltijd af. Achter haar knalde Louise Van Eecke hard tegen de horde, Shari had er geen erg meer in en focuste op de eindmeet. Ze leek wat terrein prijs te geven op Ella, maar op de laatste horde kwam ze gevaarlijk dicht.
En dan heb je zo het moment dat je eigenlijk niet weet wie waar zit. Je kijkt naar Shari, ziet in een flits de winnares (McCann) over de meet komen en dan is het van "hoeveelste is ze...."
Het werd snel duidelijk toen de speaker de uitslag mee deelde :
1. McCann Shannon 13"57
2. Hall Lindsey 13"66
3. De Maitre Ella 14"20
4. Lammens SHARI 14"53
5. Vorster Talita 14"64
6. Vidts Noor 14"90
7. Coppieters Els 15"20
8. Louise Van Eecke 15"53
Dik tevreden dus en een dikke proficiat van de andere atletes er bovenop.
Alweer, en dit keer een ferme, een hap van het persoonlijk record wat nu komt te staan op 14"53 !
PK 5-KAMP TE AALST : 2e PLAATS
Vroeg uit de veren op zondag om een wedstrijd af te werken....Shari ziet het liever anders, maar een 5K wordt nu eenmaal op één dag afgewerkt dus moet men er wel vroeg aan beginnen.
Om 09u50 kroop Shari dan ook in de startblokken voor het eerste nummer van de dag, de 100mH. De zon was nog van de partij, terwijl het elders in het land al aan het regenen was, maar de piste lag er toch nat bij van de voorbije nacht en bijna betekende dit een drama voor Shari. Bij het startschot verloor ze immers de controle over haar handen om zich af te duwen en schoof ze bijna onderuit. Hier laat ze een dikke halve seconde liggen en ze liep uiteindelijk naar een chrono van 15"11. Senior Jesse Vercruysse won, favoriete bij de juniores, Yoika werd 2e in 14"58. Shari had dicht kunnen komen.....
Maar goed, na de horden was het snel opmaken voor het kogelstoten, voor Shari een kennismaking met de 4 kg kogel. Een goeie 7m moet haalbaar zijn dachten we vooraf, dit zou de schade beperken in het klassement, want de anderen waren in principe sterker in dit nummer. De eerste poging leverde 7m81 op, meteen prima dus en bij de 2e dropte Shari het tuig 8m67 ver. Dit was wel ruimschoots de schade beperken, Yoika was hier de logische primeur en Margot Van Puyvelde knabbelde een eerste keer iets van haar achterstand weg.
Naar het hoogspringen dan en daar wou Shari geen risico's nemen op de ook al natte aanloopstrook. Bij de opwarming ging het echter vrij vlot en ze begon aan de competitie op 1m40. Geen probleem, net als bij 1m45 en op 1m50 had Shari een 2e beurt nodig. Geen man (of vrouw) overboord, in tegendeel. Samen met Margot en Yoika gingen we naar 1m55, ook Hooyberghs zat nog in competitie en al telde deze meid niet mee voor de klassering, het was goed wat tegenstand te hebben en zo was er wat meer rustpauze tussen de sprongen. Bedankt dus aan Elien om de verplaatsing te maken en zij wipte ook als eerste over 1m55. Na een misser van jewelste, Shari gleed uit en knalde gewoon pardoes tegen de lat, lukte de 1m55 bij haar 3e poging en ook Yoika overwon deze hoogte. Margot moest hier afhaken dus stond Shari sowieso iets steviger op de 2e plaats.
Op naar 1m58 dan, recordhoogte voor Shari en bij de eerste poging zagen we haar erover, helaas, een klein contact besliste er anders over. Hier liet ze de zege in het hoogspringen liggen maar met de 1m55 was ze best tevreden.
Het liep tegen de klok van 13u dan en de deelnemers moesten al aan de bak voor hun 4e nummer, het verspringen. Jammer genoeg had de wolk met de regen ondertussen ook halt gehouden boven Aalst, zodat het letterlijk met water in de zandbak spelen werd. Er kwam ook wind opzetten en dan heb je dus pech als de aanloop in de verkeerde richting ligt. -4.0m op bepaalde momenten en bij Shari's beste sprong was het niet anders. 4m89 is dan ook meer dan behoorlijk, ze werd er 4e mee en bleef netjes 2e in de tussenstand. De pauze van om en bij de twee uren tot het laatste nummer, de 800m, was wel gekomen.
Een rekensommetje leerde Shari dat Yoika De Pauw buiten schot was, wat te verwachten was en dat ze een boni had van om en bij de 20" om achter Van Puyvelde te eindigen. Twintig seconden....een eeuwigheid als je staat te wachten dus dat moest mogelijk zijn, in de wetenschap dat Margot wel de snelste van het gezelschap was. Ze liet er dan ook geen gras over groeien en van bij de start trok Margot ten aanval in een alles of niets poging om Shari van het zilver te houden. Maar Shari speelde het slim en liet Margot begaan, een tien meter verder nestelde Shari zich netjes achter De Pauw en Vercruysse. Twee die ook sneller zijn dan Shari, maar als ze die een tijdje zou kunnen volgen was de buit binnen. Halfweg de race, na 400m dus had Margot een 5" voorsprong op het drietal, de rest was er aan voor de moeite. Vercruysse probeerde Shari nog met een versnelling op sleeptouw te nemen, knap hoor die verstandhouding, maar even verder liet Shari haar begaan, zeker toen op 250m van de streep De Pauw overnam en doortrok. Shari, die op 200m van de aankomst nog steeds géén 10" achter was op Van Puyvelde maakte de wedstrijd verstandig vol in 2'35"19 en graaide zo, zonder ooit echt in de problemen te komen, knap het zilver mee op dit PK.
Yoika de Pauw mag zich de nieuwe provinciale kampioene 5 kamp noemen, Margot Van Puyvelde was de verdienstelijke derde op het podium en voor de statistieken: Elien Hooyberghs eindigde in de eindstand net voor Shari . Shari totaliseerde uiteindelijk 3099 pt.
foto's volgen
Om 09u50 kroop Shari dan ook in de startblokken voor het eerste nummer van de dag, de 100mH. De zon was nog van de partij, terwijl het elders in het land al aan het regenen was, maar de piste lag er toch nat bij van de voorbije nacht en bijna betekende dit een drama voor Shari. Bij het startschot verloor ze immers de controle over haar handen om zich af te duwen en schoof ze bijna onderuit. Hier laat ze een dikke halve seconde liggen en ze liep uiteindelijk naar een chrono van 15"11. Senior Jesse Vercruysse won, favoriete bij de juniores, Yoika werd 2e in 14"58. Shari had dicht kunnen komen.....
Maar goed, na de horden was het snel opmaken voor het kogelstoten, voor Shari een kennismaking met de 4 kg kogel. Een goeie 7m moet haalbaar zijn dachten we vooraf, dit zou de schade beperken in het klassement, want de anderen waren in principe sterker in dit nummer. De eerste poging leverde 7m81 op, meteen prima dus en bij de 2e dropte Shari het tuig 8m67 ver. Dit was wel ruimschoots de schade beperken, Yoika was hier de logische primeur en Margot Van Puyvelde knabbelde een eerste keer iets van haar achterstand weg.
Naar het hoogspringen dan en daar wou Shari geen risico's nemen op de ook al natte aanloopstrook. Bij de opwarming ging het echter vrij vlot en ze begon aan de competitie op 1m40. Geen probleem, net als bij 1m45 en op 1m50 had Shari een 2e beurt nodig. Geen man (of vrouw) overboord, in tegendeel. Samen met Margot en Yoika gingen we naar 1m55, ook Hooyberghs zat nog in competitie en al telde deze meid niet mee voor de klassering, het was goed wat tegenstand te hebben en zo was er wat meer rustpauze tussen de sprongen. Bedankt dus aan Elien om de verplaatsing te maken en zij wipte ook als eerste over 1m55. Na een misser van jewelste, Shari gleed uit en knalde gewoon pardoes tegen de lat, lukte de 1m55 bij haar 3e poging en ook Yoika overwon deze hoogte. Margot moest hier afhaken dus stond Shari sowieso iets steviger op de 2e plaats.
Op naar 1m58 dan, recordhoogte voor Shari en bij de eerste poging zagen we haar erover, helaas, een klein contact besliste er anders over. Hier liet ze de zege in het hoogspringen liggen maar met de 1m55 was ze best tevreden.
Het liep tegen de klok van 13u dan en de deelnemers moesten al aan de bak voor hun 4e nummer, het verspringen. Jammer genoeg had de wolk met de regen ondertussen ook halt gehouden boven Aalst, zodat het letterlijk met water in de zandbak spelen werd. Er kwam ook wind opzetten en dan heb je dus pech als de aanloop in de verkeerde richting ligt. -4.0m op bepaalde momenten en bij Shari's beste sprong was het niet anders. 4m89 is dan ook meer dan behoorlijk, ze werd er 4e mee en bleef netjes 2e in de tussenstand. De pauze van om en bij de twee uren tot het laatste nummer, de 800m, was wel gekomen.
Een rekensommetje leerde Shari dat Yoika De Pauw buiten schot was, wat te verwachten was en dat ze een boni had van om en bij de 20" om achter Van Puyvelde te eindigen. Twintig seconden....een eeuwigheid als je staat te wachten dus dat moest mogelijk zijn, in de wetenschap dat Margot wel de snelste van het gezelschap was. Ze liet er dan ook geen gras over groeien en van bij de start trok Margot ten aanval in een alles of niets poging om Shari van het zilver te houden. Maar Shari speelde het slim en liet Margot begaan, een tien meter verder nestelde Shari zich netjes achter De Pauw en Vercruysse. Twee die ook sneller zijn dan Shari, maar als ze die een tijdje zou kunnen volgen was de buit binnen. Halfweg de race, na 400m dus had Margot een 5" voorsprong op het drietal, de rest was er aan voor de moeite. Vercruysse probeerde Shari nog met een versnelling op sleeptouw te nemen, knap hoor die verstandhouding, maar even verder liet Shari haar begaan, zeker toen op 250m van de streep De Pauw overnam en doortrok. Shari, die op 200m van de aankomst nog steeds géén 10" achter was op Van Puyvelde maakte de wedstrijd verstandig vol in 2'35"19 en graaide zo, zonder ooit echt in de problemen te komen, knap het zilver mee op dit PK.
Yoika de Pauw mag zich de nieuwe provinciale kampioene 5 kamp noemen, Margot Van Puyvelde was de verdienstelijke derde op het podium en voor de statistieken: Elien Hooyberghs eindigde in de eindstand net voor Shari . Shari totaliseerde uiteindelijk 3099 pt.
foto's volgen
MERKSEM : 100mH - 200m EN SPEERWERPEN (22-06-2014)
De 100mH was dus het eerste nummer van de dag waar Shari zou aan deelnemen en achteraf zou het een maat voor niks blijken. Er waren maar drie deelnemers komen opdagen en de startblokken waren ook al niet van de beste kwaliteit zodat Shari er al enigszins spijt van had dat ze zich had ingeschreven. Maar als ze voelt dat het niet goed gaat zijn dan heeft dat meestal een averechts effect en het zou vandaag niet anders zijn. De wind zat prima in het voordeel (+1.4) en Shari nam een kanonsstart. Half wedstrijd was het duidelijk dat indien er geen botsingen zouden zijn met de hekjes er een supertijd uit de spikes ging rollen. Shari ging vlotjes door, liet de tegenstand ver achter zich en schudde een fantastische chrono uit de benen...dachten we, toen de speaker meldde dat het "net boven de 14 seconden was". De elektronica haperde echter en wees 14".. aan (de puntjes waren zwarte blokjes - iets wat later bij de cadetten heren ook nog zou gebeuren).
Uiteindelijk werd 15"03 achter haar naam gezet, een tijd waar Shari (en wij) niet konden mee leven,maar wat doe je er aan ? Ook de twee tijden van de dames achter haar konden nooit correct zijn, maar tja....discussiëren had niet veel zin.
Toch een mooie winst en vooral dat super gevoel er aan over houden, dat ziet er in elk geval goed uit voor de komende weken.
Over naar het 2e nummer dan en Shari waagde zich nog eens aan het speerwerpen met het oog op de 7-kamp op het einde van het seizoen. De eerste beurt was meteen goed voor een nieuw PR, 24m93, gevolgd door een nul bij de tweede beurt. Een wispelturig windje gooide wel wat roet in het eten bij beurten 3 en 4, respectievelijk 23m30 en 24m14. Maar het zat ook eens mee, bij beurt 5 kon de jury alweer een nieuw PR opmeten, 25m75 ! De laatste 24m40 was voor de statistieken en Shari meer dan tevreden op naar het volgende nummer, de 200m.
Op die 200m ging ze dit keer niet té hard van start en zo kwam ze eerder behouden de bocht door, in het zog van de tegenstand. Eens op de rechte lijn duwde Shari door en vond ze een snellere kadans wat ook hier resulteerde in een nieuw PR, met reekswinst er bovenop. 27"65 is de nieuwe beste, als ze nu de juiste balans vind tussen de eerste en de laatste honderd meter kan er nog wel een stukje af hé.
Volgende wordt volgende zondag het PK 5-kamp in Aalst, de dag voordien zal Shari op aanraden van haar coach meer dan waarschijnlijk niet van start gaan op de meeting van haar eigen club.
Uiteindelijk werd 15"03 achter haar naam gezet, een tijd waar Shari (en wij) niet konden mee leven,maar wat doe je er aan ? Ook de twee tijden van de dames achter haar konden nooit correct zijn, maar tja....discussiëren had niet veel zin.
Toch een mooie winst en vooral dat super gevoel er aan over houden, dat ziet er in elk geval goed uit voor de komende weken.
Over naar het 2e nummer dan en Shari waagde zich nog eens aan het speerwerpen met het oog op de 7-kamp op het einde van het seizoen. De eerste beurt was meteen goed voor een nieuw PR, 24m93, gevolgd door een nul bij de tweede beurt. Een wispelturig windje gooide wel wat roet in het eten bij beurten 3 en 4, respectievelijk 23m30 en 24m14. Maar het zat ook eens mee, bij beurt 5 kon de jury alweer een nieuw PR opmeten, 25m75 ! De laatste 24m40 was voor de statistieken en Shari meer dan tevreden op naar het volgende nummer, de 200m.
Op die 200m ging ze dit keer niet té hard van start en zo kwam ze eerder behouden de bocht door, in het zog van de tegenstand. Eens op de rechte lijn duwde Shari door en vond ze een snellere kadans wat ook hier resulteerde in een nieuw PR, met reekswinst er bovenop. 27"65 is de nieuwe beste, als ze nu de juiste balans vind tussen de eerste en de laatste honderd meter kan er nog wel een stukje af hé.
Volgende wordt volgende zondag het PK 5-kamp in Aalst, de dag voordien zal Shari op aanraden van haar coach meer dan waarschijnlijk niet van start gaan op de meeting van haar eigen club.
WEER EEN ERVARING RIJKER OP IFAM
Eigenlijk was het vooraf simpel voor Shari op de IFAM (International Flanders Athletics Meeting) in Oordegem : Probeer in de buurt van je PR te komen.
De tegenstand was immers niet van de poes en de Franse delegatie, waarbij er een aantal waren die Shari in principe moet aankunnen, stuurden hun kat naar de Bloso-accomodatie.
Weg kans om er een paar te pakken die normaal sneller zijn, dan maar focussen om wat er wel is en met de Nederlandse juniore Van Hunenstijn zat Shari goed.
In de eerste reeks, van drie, kreeg Shari ook Victoria Rauch uit Luxemburg tegenover haar en deze meid heeft toch al mooie dingen laten zien.
De start van Shari was andermaal goed en na 2 obstakels waren de eerste drie van de reeks al zeker ... Van Hunenstijn, Rauch en Shari namen meteen voorsprong. De wind stond volgens de meting op -1.0 (de speaker sprak van -1.6), maar soit, ze moesten blijven lopen.
Shari deed het vrij goed en pas halfweg moest ze de Nederlandse laten gaan. Rauch, die wel zeer snel weg was, had ze te grazen genomen en op de laatste horde lagen ze zij aan zij.
Van Hunenstijn hield knap stand en hoe Shari zich ook op de meet gooide, ze kwam 6/100 te kort om Rauch van de 2e plaats te houden in deze reeks. 14"76 was de chrono voor Shari, of 3/100 boven haar PR (Rauch klokte 14"70) en dat met tegenwind. "Het voelde veel rapper aan" zei ze achteraf. De kloof met de Nederlandse Van Hunenstijn (14"20) was dan ook weer een stuk kleiner dan vorige week, missie geslaagd dus en vooral voor haar zelf : nu had Shari geen probleem met de laatste horde ondanks de tegenwind.
Prima gevoel dus al weet ze het nu wel zeker...er zit meer in.
In reeks twee won Siliane Van Cauwenberghe (13"82) (jawel...de 1e jaars juniore) en in de hoofdreeks was uiteraard Eline Berings de primus, dit met 13"11.
Klik HIER VOOR ENKELE FOTO'S
De tegenstand was immers niet van de poes en de Franse delegatie, waarbij er een aantal waren die Shari in principe moet aankunnen, stuurden hun kat naar de Bloso-accomodatie.
Weg kans om er een paar te pakken die normaal sneller zijn, dan maar focussen om wat er wel is en met de Nederlandse juniore Van Hunenstijn zat Shari goed.
In de eerste reeks, van drie, kreeg Shari ook Victoria Rauch uit Luxemburg tegenover haar en deze meid heeft toch al mooie dingen laten zien.
De start van Shari was andermaal goed en na 2 obstakels waren de eerste drie van de reeks al zeker ... Van Hunenstijn, Rauch en Shari namen meteen voorsprong. De wind stond volgens de meting op -1.0 (de speaker sprak van -1.6), maar soit, ze moesten blijven lopen.
Shari deed het vrij goed en pas halfweg moest ze de Nederlandse laten gaan. Rauch, die wel zeer snel weg was, had ze te grazen genomen en op de laatste horde lagen ze zij aan zij.
Van Hunenstijn hield knap stand en hoe Shari zich ook op de meet gooide, ze kwam 6/100 te kort om Rauch van de 2e plaats te houden in deze reeks. 14"76 was de chrono voor Shari, of 3/100 boven haar PR (Rauch klokte 14"70) en dat met tegenwind. "Het voelde veel rapper aan" zei ze achteraf. De kloof met de Nederlandse Van Hunenstijn (14"20) was dan ook weer een stuk kleiner dan vorige week, missie geslaagd dus en vooral voor haar zelf : nu had Shari geen probleem met de laatste horde ondanks de tegenwind.
Prima gevoel dus al weet ze het nu wel zeker...er zit meer in.
In reeks twee won Siliane Van Cauwenberghe (13"82) (jawel...de 1e jaars juniore) en in de hoofdreeks was uiteraard Eline Berings de primus, dit met 13"11.
Klik HIER VOOR ENKELE FOTO'S
GP LOKEREN 24-05-2014 : ONDANKS TEGENWIND TOCH TEVREDEN
Zaterdag 24 mei trok Shari dus naar Lokeren om er deel te nemen aan de Grote Prijs Stad Lokeren, een wedstrijd die op de kalender staat onder de "Flanders Cup" meetings. Een criterium van grote meetings dus wat voor Shari alleen maar een goede leerschool kan zijn want in principe start ze ook volgende week in Oordegem en op 21 juli is er dan de Flanders Cup in eigen huis.
Over tot de orde van de dag en in de A-reeks op de 100mH gaf Eline Berings iedereen het nakijken en aan haar tijd (13"36) was al te zien dat de tegenwind een behoorlijke rol speelde. Voor Shari een eerste maal met serieuze tegenwind en het was jammer dat Nenah De Coninck voor deze race op het laatste moment forfait gaf. Dan maar zien wat ze kan tegen de rest en Shari was meteen goed weg. Het Nederlandse juniores-talent Marije Van Hunenstijn was halfweg al zege zeker en er was er maar één die nog iets of wat in de Nederlandse haar spoor kon blijven....Shari deed het schitterend. Maar dan begon de wind toch parten te spelen en was het reppen geblazen. Van Hunenstijn hield alles knap onder controle, Shari kwam bijna te kort op de laatste horde. Gelukkig liep het goed af, maar het ritme was er uit. Maar beter zo dan een valpartij, Shari toch knap 2e in de reeks in 15"17 dus.
In afwachting van de 300m, goed drie en een half uur later dan maar wat supporteren voor clubgenoten en andere bekenden en omstreeks 19u15 kon ze zich, bij het vallen van de eerste regendruppels gaan opmaken aan de startblokken voor deze ongewone afstand. Coach Leopold had gezegd..."doe dat ook maar ne keer". Krijgt Shari dan nog baan 6 toegewezen ook, de buitenbaan, en daar houdt ze helemaal niet van. Als coach los je dat zo op : " je vertrekt als eerste en je komt aan als eerste". En hij had het nog bij het rechte eind ook. Andermaal een goede start van Shari en in de eerste 100m hield ze goed stand. Dat ze een bocht kan lopen weten we al langer dan vandaag en op dit stuk van de wedstrijd liep ze dan ook weg van de tegenstand. Vanuit baan 6 toch een sterk moment, nee ? Benieuwd waren we wel naar de laatste rechte lijn, want de wind stond nog steeds in het nadeel. Maar Shari hield knap stand, boette wel een beetje in maar da's wel normaal zeker. De speaker van dienst omschreef het zo : "en een knappe reekswinst voor Shari Lammens, de horden specialiste, in een nieuw persoonlijk record van 44"44 ". Shari lang uitgeteld op de Mondo-piste, maar het hoeft niet gezegd dat ze rap weer recht stond zeker.
Mooie afsluiter van de dag dus, net op tijd trouwens want eens op weg naar huis gingen de regensluizen boven Lokeren open. Foto's van Shari's beide wedstrijden STAAN HIER.
Over tot de orde van de dag en in de A-reeks op de 100mH gaf Eline Berings iedereen het nakijken en aan haar tijd (13"36) was al te zien dat de tegenwind een behoorlijke rol speelde. Voor Shari een eerste maal met serieuze tegenwind en het was jammer dat Nenah De Coninck voor deze race op het laatste moment forfait gaf. Dan maar zien wat ze kan tegen de rest en Shari was meteen goed weg. Het Nederlandse juniores-talent Marije Van Hunenstijn was halfweg al zege zeker en er was er maar één die nog iets of wat in de Nederlandse haar spoor kon blijven....Shari deed het schitterend. Maar dan begon de wind toch parten te spelen en was het reppen geblazen. Van Hunenstijn hield alles knap onder controle, Shari kwam bijna te kort op de laatste horde. Gelukkig liep het goed af, maar het ritme was er uit. Maar beter zo dan een valpartij, Shari toch knap 2e in de reeks in 15"17 dus.
In afwachting van de 300m, goed drie en een half uur later dan maar wat supporteren voor clubgenoten en andere bekenden en omstreeks 19u15 kon ze zich, bij het vallen van de eerste regendruppels gaan opmaken aan de startblokken voor deze ongewone afstand. Coach Leopold had gezegd..."doe dat ook maar ne keer". Krijgt Shari dan nog baan 6 toegewezen ook, de buitenbaan, en daar houdt ze helemaal niet van. Als coach los je dat zo op : " je vertrekt als eerste en je komt aan als eerste". En hij had het nog bij het rechte eind ook. Andermaal een goede start van Shari en in de eerste 100m hield ze goed stand. Dat ze een bocht kan lopen weten we al langer dan vandaag en op dit stuk van de wedstrijd liep ze dan ook weg van de tegenstand. Vanuit baan 6 toch een sterk moment, nee ? Benieuwd waren we wel naar de laatste rechte lijn, want de wind stond nog steeds in het nadeel. Maar Shari hield knap stand, boette wel een beetje in maar da's wel normaal zeker. De speaker van dienst omschreef het zo : "en een knappe reekswinst voor Shari Lammens, de horden specialiste, in een nieuw persoonlijk record van 44"44 ". Shari lang uitgeteld op de Mondo-piste, maar het hoeft niet gezegd dat ze rap weer recht stond zeker.
Mooie afsluiter van de dag dus, net op tijd trouwens want eens op weg naar huis gingen de regensluizen boven Lokeren open. Foto's van Shari's beide wedstrijden STAAN HIER.
VLAAMS KAMPIOENSCHAP 100mH : RONDUIT SCHITTEREND !
Haar maatje Ella De Maitre had het vorige week gezegd : "Shari : ik neem je mee naar de finale". Ella heeft woord gehouden en onvrijwillig mogen we dat zelfs een beetje letterlijk nemen.
Shari werd in reeks 2 ingedeeld met Sarah Missine, Dorien Van Diest, Noor Vidts, Karen De Prijck en Ella. De eerste vier nar de finale en zoals vooraf aangekondigd zouden Noor en Shari het onder hun beiden moeten uitmaken, want Sarah, Dorien en Ella waren zo goed als zeker van de finale. Tenzij er iets zou gebeuren natuurlijk...
Ze kwamen allemaal goed weg, al flirtte Shari met de uitschakeling want de supporters hielden hun adem in met de gedachte dat ze wel heel dicht in het startschot zat. Géén 2e knal, dus geen valse start en weg waren ze. Op de tweede horde knalde Ella heel hard tegen het obstakel. Zo hard dat Noor Vidts, in de baan naast Ella, lichtjes gehinderd werd. Waren deze twee factoren de sleutel tot de finale ? Het zou best kunnen want Shari nestelde zich in het spoor van de tenoren op plaats 4 en hield knap stand. Feilloos afwerken noemen ze dat en dan de chrono bekijken: 14"53, maar helaas met iets teveel meewind. Dedju, dit had meteen de kers op de taart geweest maar niet getreurd, samen met Sarah, Dorien en Ella mocht Shari zich gaan opmaken voor de finale tegen Jesse Vercruysse, Yoika De Pauw, Marjolein Lindemans en...Eline Berings. Laatst genoemde vlamde (12"98) al naar de EK limiet in haar reeks, helaas ook met teveel meewind dus we konden ons aan iets verwachten in de finale.
De stress sloeg toe bij Shari en ze vroeg zich dan ook af wat ze eigenlijk in deze finale stond te doen. Coach Leopold lost dat eenvoudig op : "je moet gewoon lopen". Shari kreeg baan 1 toegewezen en maatje Ella stond naast haar. (meteen een uniekum voor de club) Dat moet al een geruststelling geweest zijn alhoewel......
Opnieuw was iedereen goed weg en Berings gaf meteen iedereen het nakijken. Iets anders hadden we ook niet verwacht en ook Shari kwam goed uit de startblokken. En dan knalt Ella toch wel opnieuw tegen de horde zeker.....Shari dit keer lichtjes gehinderd en de eerste reactie na de wedstrijd was dan ook : "Klote finale" ...tot ze haar chrono zag :)
14"73 met geldige wind (+0.4) en al was ze 8e in deze grootse finale, het gezicht ging snel van donder naar vreugde. Ronduit schitterend en menig toeschouwers kwamen haar dan ook feliciteren achteraf. Eline Berings liep in de finale een geldige EK-limiet en dat het spannend en hoogstaand was bewijst de uitslag. Ella kwam amper 2/100 te kort om op het podium te staan, een podium dat naast Berings aangevuld werd met Lindemans en Van Diest.
Op DEZE LINK staat een diapresentatie en HIER is de finale van de 100mH te bekijken (met dank aan Atletieknieuws)
Shari werd in reeks 2 ingedeeld met Sarah Missine, Dorien Van Diest, Noor Vidts, Karen De Prijck en Ella. De eerste vier nar de finale en zoals vooraf aangekondigd zouden Noor en Shari het onder hun beiden moeten uitmaken, want Sarah, Dorien en Ella waren zo goed als zeker van de finale. Tenzij er iets zou gebeuren natuurlijk...
Ze kwamen allemaal goed weg, al flirtte Shari met de uitschakeling want de supporters hielden hun adem in met de gedachte dat ze wel heel dicht in het startschot zat. Géén 2e knal, dus geen valse start en weg waren ze. Op de tweede horde knalde Ella heel hard tegen het obstakel. Zo hard dat Noor Vidts, in de baan naast Ella, lichtjes gehinderd werd. Waren deze twee factoren de sleutel tot de finale ? Het zou best kunnen want Shari nestelde zich in het spoor van de tenoren op plaats 4 en hield knap stand. Feilloos afwerken noemen ze dat en dan de chrono bekijken: 14"53, maar helaas met iets teveel meewind. Dedju, dit had meteen de kers op de taart geweest maar niet getreurd, samen met Sarah, Dorien en Ella mocht Shari zich gaan opmaken voor de finale tegen Jesse Vercruysse, Yoika De Pauw, Marjolein Lindemans en...Eline Berings. Laatst genoemde vlamde (12"98) al naar de EK limiet in haar reeks, helaas ook met teveel meewind dus we konden ons aan iets verwachten in de finale.
De stress sloeg toe bij Shari en ze vroeg zich dan ook af wat ze eigenlijk in deze finale stond te doen. Coach Leopold lost dat eenvoudig op : "je moet gewoon lopen". Shari kreeg baan 1 toegewezen en maatje Ella stond naast haar. (meteen een uniekum voor de club) Dat moet al een geruststelling geweest zijn alhoewel......
Opnieuw was iedereen goed weg en Berings gaf meteen iedereen het nakijken. Iets anders hadden we ook niet verwacht en ook Shari kwam goed uit de startblokken. En dan knalt Ella toch wel opnieuw tegen de horde zeker.....Shari dit keer lichtjes gehinderd en de eerste reactie na de wedstrijd was dan ook : "Klote finale" ...tot ze haar chrono zag :)
14"73 met geldige wind (+0.4) en al was ze 8e in deze grootse finale, het gezicht ging snel van donder naar vreugde. Ronduit schitterend en menig toeschouwers kwamen haar dan ook feliciteren achteraf. Eline Berings liep in de finale een geldige EK-limiet en dat het spannend en hoogstaand was bewijst de uitslag. Ella kwam amper 2/100 te kort om op het podium te staan, een podium dat naast Berings aangevuld werd met Lindemans en Van Diest.
Op DEZE LINK staat een diapresentatie en HIER is de finale van de 100mH te bekijken (met dank aan Atletieknieuws)
INTERCLUB 2014 : DUBBELEN OP HOOGSPRINGEN EN 400mH
Om 12u00 stipt stond Shari met clubgenoten Ella en Imke aan de ingang van het atletiekstadion in Dampicourt en aangezien ook de bus met enkele andere clubgenotes net was gearriveerd leek er geen vuiltje aan de lucht. De competitie met de 12 beste ploegen van het land, begon trouwens maar om 14u, het hamerslingeren echter al om 12u30 dus konden we ons in de gietende regen rustig opmaken om te supporteren voor Annelies van onze club. Een half uur later sloeg de pret (Annelies stond knap 5e) snel om. Twee telefoontjes met de melding dat enkele atleten vast zaten in het verkeer en nooit tijdig in Dampicourt zouden geraken zette de clubafgevaardigden aan het puzzelen. Op de 100m en op de 400mH moest iemand invallen. De piepjonge Laures zou de 100m voor haar rekening nemen, Shari werd gevraagd het risico te lopen dat het hoogspringen minder zou zijn, maar toch te starten op de 400mH, beiden nummers gingen van start om 14u. (anders hadden we "0" op de horden)
Dubbel opwarmen dus en Shari kroop in de startblokken van reeks 1 op de 400mH. Ze was snel weg, té snel, maar wat wil je ? Even over halfweg, bij het ingaan van de laatste bocht stond de wind ferm in het nadeel en daar kreeg ze een patat van jewelste. Iets wat ook de toppers zou overkomen achteraf in reeks 2, en net als hen zette Shari orde op zaken, eens in de laatste rechte lijn. Deed het prima, wees de tegenstand terug en kon er maar eentje niet meer inhalen, het meisje van de latere winnaars CABW. En dan de chrono die bleef stil staan op 66"99, of bijna 2" sneller dan haar PR en dat in deze weersomstandigheden.
Meteen 5 pt op het conto van de club en Shari zo snel als ze kon naar het hoogspringen want daar wachtten ze niet.....
Haar beurt op de aanvangshoogte van 1m40 was al voorbij, dus moest ze meteen aan de slag (met knikkende knieën van de inspanning) op 1m45. Sommigen vonden het nodig haar nog wat op te jagen, maar je kan nu eenmaal niet op twee plaatsen tegelijk zijn. Eerste beurt de mist in maar bij de 2e deed Shari wat ze moest doen, er netjes over wippen.
Door dat het op deze hoogte spannend was met een 4-tal atleten zou, mits een sprong over 1m50, Shari een pak punten hebben gescoord, maar helaas, "den track" zat nog teveel in haar benen, al was die eerste poging toch wel héél nipt. Nu met gedeelde punten tevreden zijn, maar beter dat dan niks, we hadden marge genomen op de horden. Sarah was de eerste met de felicitaties : "gie zie denneld van de ploeg zenne", wat zoveel betekent als : "je bent de held van het team". Nu zo erg was het nu ook weer niet, maar als andere clubs je ook nog komen feliciteren (vooral met die 400mH) dan mag je toch wel wat fier zijn, niet ? (merci aan Achiel van ACME).
Coaches Leopold en Peter waren ook tevreden en de toon voor een natte, maar succesvolle namiddag was gezet want we zouden het prima doen met KRC Gent. Net voor de laatste nummers, de 4x100m en de 4x400m deden we zelfs nog meer voor de hoofdvogel, de 4x100m wonnen we maar de tegenstand (CABW, DAMP en ACME) bleef ook hoog scoren en al waren de 4x400m dames ook sterk, tegen deze drie ploegen konden we niet meer op.
Meer dan tevreden huiswaarts dus en het werd een lange, gevaarlijk tocht want de regen viel met bakken uit de lucht. Eens in de buurt van de thuisbasis scheen de zon, om gek te worden, maar we konden er uiteindelijk nog om lachen.
FOTO'S
Dubbel opwarmen dus en Shari kroop in de startblokken van reeks 1 op de 400mH. Ze was snel weg, té snel, maar wat wil je ? Even over halfweg, bij het ingaan van de laatste bocht stond de wind ferm in het nadeel en daar kreeg ze een patat van jewelste. Iets wat ook de toppers zou overkomen achteraf in reeks 2, en net als hen zette Shari orde op zaken, eens in de laatste rechte lijn. Deed het prima, wees de tegenstand terug en kon er maar eentje niet meer inhalen, het meisje van de latere winnaars CABW. En dan de chrono die bleef stil staan op 66"99, of bijna 2" sneller dan haar PR en dat in deze weersomstandigheden.
Meteen 5 pt op het conto van de club en Shari zo snel als ze kon naar het hoogspringen want daar wachtten ze niet.....
Haar beurt op de aanvangshoogte van 1m40 was al voorbij, dus moest ze meteen aan de slag (met knikkende knieën van de inspanning) op 1m45. Sommigen vonden het nodig haar nog wat op te jagen, maar je kan nu eenmaal niet op twee plaatsen tegelijk zijn. Eerste beurt de mist in maar bij de 2e deed Shari wat ze moest doen, er netjes over wippen.
Door dat het op deze hoogte spannend was met een 4-tal atleten zou, mits een sprong over 1m50, Shari een pak punten hebben gescoord, maar helaas, "den track" zat nog teveel in haar benen, al was die eerste poging toch wel héél nipt. Nu met gedeelde punten tevreden zijn, maar beter dat dan niks, we hadden marge genomen op de horden. Sarah was de eerste met de felicitaties : "gie zie denneld van de ploeg zenne", wat zoveel betekent als : "je bent de held van het team". Nu zo erg was het nu ook weer niet, maar als andere clubs je ook nog komen feliciteren (vooral met die 400mH) dan mag je toch wel wat fier zijn, niet ? (merci aan Achiel van ACME).
Coaches Leopold en Peter waren ook tevreden en de toon voor een natte, maar succesvolle namiddag was gezet want we zouden het prima doen met KRC Gent. Net voor de laatste nummers, de 4x100m en de 4x400m deden we zelfs nog meer voor de hoofdvogel, de 4x100m wonnen we maar de tegenstand (CABW, DAMP en ACME) bleef ook hoog scoren en al waren de 4x400m dames ook sterk, tegen deze drie ploegen konden we niet meer op.
Meer dan tevreden huiswaarts dus en het werd een lange, gevaarlijk tocht want de regen viel met bakken uit de lucht. Eens in de buurt van de thuisbasis scheen de zon, om gek te worden, maar we konden er uiteindelijk nog om lachen.
FOTO'S
SUPER TEVREDEN OP 1e DAG PK : BRONS OP DE HORDEN
Voor eigen volk aantreden, het brengt wel wat stress mee, zo weet ook Shari nu. Voor het eerst mocht ze een kampioenschap betwisten in eigen huis en was het in een ver verleden altijd wel iets op kampioenschappen, we weten ondertussen dat ze daar komaf mee gemaakt heeft. Maar toch kan er altijd iets fout gaan, zeker op een technisch nummer als de horden.
Zo werd er met de wind mee gelopen, maar soms blies deze zo hard dat het voor de spurtende dames en heren nu ook weer niet goed was. Enkele extra supporters deden de rest om de stress te doen opkomen en 5' voor de start wist Shari te zeggen...."dit zie ik echt niet zitten". Als ouder weet je dan..." 't zit goed" :)
In principe kon het hooguit de 3e plaats worden voor Shari, maar Nenah De Coninck zegde met een lichte blessure af. Bleven over voor de het podium : Sarah Missine, die zo goed als zeker was van het goud als nationale kampioene, Yoika De Pauw, meerkampster in vorm en maandag nog duidelijk te sterk voor Shari en Shari zelf, tenzij Hanne Van Den Broecke of Catoke Van Den Brulle zich met de zaken zouden komen bemoeien en op een kampioenschap weet je maar nooit.
Reden genoeg dus om te stressen, een laatste opkikker van trainingsmaatje Justien Grillet zou, achteraf bekeken, echter wonderen doen.
Met een goed kwartier vertraging klonk het startschot en Missine was het snelst weg, Shari en Yoika volgden kort na haar, Shari zelfs lichtjes in het voordeel. Op horde twee hoorden we een klets....Shari kwam onzacht in aanraking met het obstakel en was uit evenwicht. Ai...het zal toch niet waar zijn. Schots en scheef over de 3e horde en dan....kippenvel krijgen. De supporters in eigen huis schreeuwden haar vooruit en door een grote foto lens zie je het allemaal van nog veel dichter gebeuren en halfweg wedstrijd begint Shari orde op zaken te stellen. Missine is dan al (wat normaal is) buiten bereik, maar de achterstand op Yoika maakt ze goed, meter per meter. De rest is uitgeteld, Sarah Missine weet zich op de laatste horde al zeker van de titel en dan komt Yoika maar....Shari heeft haar te pakken. Net over de laatste hindernis gaan ze zij aan zij en het is Yoika die de sterkste eindjump in haar heeft.
Een haar...niet meer dan een haar scheelde het. De chrono bleef stil staan op 14"69 ! Een knaller voor Shari, maar helaas niet te homologeren daar er +3.1m meewind stond (max = 2.0)
Beetje jammer, maar wat kon het haar schelen. De wind was voor iedereen gelijk en Shari eindigde op minder dan een seconde van Belgisch toptalent Sarah Missine en had zelf meer dan een seconde voor op de rest. Oké, het is op Oostvlaams niveau, maar Missine is outstanding in België bij de juniores en Yoika De Pauw kan toch ook een behoorlijk mondje meepraten aan de top. Dikke proficiat aan beide dames !
Het weekend kan nu al niet meer stuk, morgen wacht nog het PK hoogspringen op de Gentse Blaarmeersen, maar Shari zal pas op het laatste moment beslissen of ze start want de knie die de 2e horde een patat gaf....staat behoorlijk blauw.
Bedankt aan alle supporters, HIER staan enkele foto's.
Zo werd er met de wind mee gelopen, maar soms blies deze zo hard dat het voor de spurtende dames en heren nu ook weer niet goed was. Enkele extra supporters deden de rest om de stress te doen opkomen en 5' voor de start wist Shari te zeggen...."dit zie ik echt niet zitten". Als ouder weet je dan..." 't zit goed" :)
In principe kon het hooguit de 3e plaats worden voor Shari, maar Nenah De Coninck zegde met een lichte blessure af. Bleven over voor de het podium : Sarah Missine, die zo goed als zeker was van het goud als nationale kampioene, Yoika De Pauw, meerkampster in vorm en maandag nog duidelijk te sterk voor Shari en Shari zelf, tenzij Hanne Van Den Broecke of Catoke Van Den Brulle zich met de zaken zouden komen bemoeien en op een kampioenschap weet je maar nooit.
Reden genoeg dus om te stressen, een laatste opkikker van trainingsmaatje Justien Grillet zou, achteraf bekeken, echter wonderen doen.
Met een goed kwartier vertraging klonk het startschot en Missine was het snelst weg, Shari en Yoika volgden kort na haar, Shari zelfs lichtjes in het voordeel. Op horde twee hoorden we een klets....Shari kwam onzacht in aanraking met het obstakel en was uit evenwicht. Ai...het zal toch niet waar zijn. Schots en scheef over de 3e horde en dan....kippenvel krijgen. De supporters in eigen huis schreeuwden haar vooruit en door een grote foto lens zie je het allemaal van nog veel dichter gebeuren en halfweg wedstrijd begint Shari orde op zaken te stellen. Missine is dan al (wat normaal is) buiten bereik, maar de achterstand op Yoika maakt ze goed, meter per meter. De rest is uitgeteld, Sarah Missine weet zich op de laatste horde al zeker van de titel en dan komt Yoika maar....Shari heeft haar te pakken. Net over de laatste hindernis gaan ze zij aan zij en het is Yoika die de sterkste eindjump in haar heeft.
Een haar...niet meer dan een haar scheelde het. De chrono bleef stil staan op 14"69 ! Een knaller voor Shari, maar helaas niet te homologeren daar er +3.1m meewind stond (max = 2.0)
Beetje jammer, maar wat kon het haar schelen. De wind was voor iedereen gelijk en Shari eindigde op minder dan een seconde van Belgisch toptalent Sarah Missine en had zelf meer dan een seconde voor op de rest. Oké, het is op Oostvlaams niveau, maar Missine is outstanding in België bij de juniores en Yoika De Pauw kan toch ook een behoorlijk mondje meepraten aan de top. Dikke proficiat aan beide dames !
Het weekend kan nu al niet meer stuk, morgen wacht nog het PK hoogspringen op de Gentse Blaarmeersen, maar Shari zal pas op het laatste moment beslissen of ze start want de knie die de 2e horde een patat gaf....staat behoorlijk blauw.
Bedankt aan alle supporters, HIER staan enkele foto's.
21/04/2014 OORDEGEM : 14"96 op de horden / 4m90 ver
100m Horden dus met voor het eerst op de 0,84m horden. Amper twee juniores vonden de weg naar het Putbosstadion in Oordegem en dus liepen Shari en Yoika De Pauw hun wedstrijd tegen de seniores. Ja u leest het goed, Shari en Yoika, twee meerkampsters dus. Op de 60m indoor staat het 1-1 tussen beide dames, al is deze vergelijking louter voor de statistieken.
Tijdens de opwarming ging het goed voor Shari, coach Leopold was al blij dat ze de eerste horde durfde aan te vallen, iets wat ze in de wedstrijd al eens durft te vergeten.
Bij het startschot was het echter opnieuw van dat, géén agressie en meteen een kleine meter achter op Yoika dus. Maar Shari herpakte zich en hield gelijke tred met Yoika. De rest was er halfweg al aan voor de moeite, beide juniores zouden het wel uitmaken wie de zege zou pakken. Op de voorlaatste horde moest Shari echter haar meerdere erkennen in Yoika, die een knappe 14"64 liet afdrukken. Shari volgde haar kort en de chrono bevestigde de knappe wedstrijd : 14"96 en meteen onder de 15"00. De coach was tevreden......
Na de spurt over de horden pikte Shari nog het verspringen mee om terug een beetje ritme op te doen want ze staat immers als reserve op de lijst voor de interclub en je weet maar nooit. Van 4m84 ging het naar 4m88 en daarna na 4m90. Mooie reeks dus, al zat de aanloop toch niet lekker. "Meer snelheid maken" vroeg de coach. Shari deed dat maar bij beurt 4 en 5 ging ze dan compleet de mist in. Beurt 6 leek de goeie te zijn en het moet zowat 5m30 geweest zijn.....maar helaas werd de rode afzetbalk geraakt en werd het een "0-sprong". Jammer natuurlijk, maar wie niet waagt...
De kop is er dus af voor Shari die volgende week voor eigen volk het PK zal betwisten op de 100mH, 's anderendaags trekt ze naar de buren van KAAG in de Blaarmeersen om er deel te nemen aan het hoogspringen. Op 4 mei zal ze dan van start gaan in het K.Boudewijnstadion, ook al op de 100mH.
Klik hier om een van Shari's sprongen te bekijken, enkele foto's staan op de fotopagina.
Tijdens de opwarming ging het goed voor Shari, coach Leopold was al blij dat ze de eerste horde durfde aan te vallen, iets wat ze in de wedstrijd al eens durft te vergeten.
Bij het startschot was het echter opnieuw van dat, géén agressie en meteen een kleine meter achter op Yoika dus. Maar Shari herpakte zich en hield gelijke tred met Yoika. De rest was er halfweg al aan voor de moeite, beide juniores zouden het wel uitmaken wie de zege zou pakken. Op de voorlaatste horde moest Shari echter haar meerdere erkennen in Yoika, die een knappe 14"64 liet afdrukken. Shari volgde haar kort en de chrono bevestigde de knappe wedstrijd : 14"96 en meteen onder de 15"00. De coach was tevreden......
Na de spurt over de horden pikte Shari nog het verspringen mee om terug een beetje ritme op te doen want ze staat immers als reserve op de lijst voor de interclub en je weet maar nooit. Van 4m84 ging het naar 4m88 en daarna na 4m90. Mooie reeks dus, al zat de aanloop toch niet lekker. "Meer snelheid maken" vroeg de coach. Shari deed dat maar bij beurt 4 en 5 ging ze dan compleet de mist in. Beurt 6 leek de goeie te zijn en het moet zowat 5m30 geweest zijn.....maar helaas werd de rode afzetbalk geraakt en werd het een "0-sprong". Jammer natuurlijk, maar wie niet waagt...
De kop is er dus af voor Shari die volgende week voor eigen volk het PK zal betwisten op de 100mH, 's anderendaags trekt ze naar de buren van KAAG in de Blaarmeersen om er deel te nemen aan het hoogspringen. Op 4 mei zal ze dan van start gaan in het K.Boudewijnstadion, ook al op de 100mH.
Klik hier om een van Shari's sprongen te bekijken, enkele foto's staan op de fotopagina.
BK JUNIORES : 7e op de 60mH
Om 10u00 stipt begon Shari vandaag, vol twijfels, aan haar laatste indoorwedstrijd. In een reeks met Siliane Van Cauwenberghe, Nenah De Coninck en Victoria Rauch niet gemakkelijk, maar de kansen werden groter toen Nenah De Coninck tijdens de opwarming jammer genoeg moest afhaken met een lichte blessure. De drie eersten plus de best verliezende tijden konden naar de finale, Shari kwam vrij goed uit de startblokken, maar dan..... er zat geen power op en vanaf de overzijde zagen we de bui hangen. Gelukkig sloeg aan de 4e horde de turbo aan en zette ze orde op zaken. Vanuit geslagen positie schudde ze nog een 3e pl (9"16) uit de spikes, achter Van Cauwenberghe en Rauch. Missie geslaagd, al wat er bij kwam was meegenomen.
De finale werd gelopen met bovenvermelde dames, aangevuld met Elien Hooyberghs, Yoika De Pauw, Noor Vidts, Zoë Brahy en super favoriet Sarah Missine. Op de onfortuinlijke De Coninck na, de crème van de juniores op de horden dus. En Missine onderstreepte waarom ze twee weken geleden in de open categorie ook al de titel pakte. Ze stoof weg als een TGV en klokte met 8"38 een ferme chrono. Niemand kwam in haar buurt, al deed Siliane Van Cauwenberghe, 2e in 8"61, haar uiterste best. Brahy pakte het brons en Shari werd 7e na een behoorlijke race, maar haar start was duidelijk minder dan op de voorgaande wedstrijden. Met 9"10 was coach Leopold best tevreden, zeker met de gekende omstandigheden en tegenstand was ook oppermachtig.
De krachten waren nu volledig op en zo had Shari liever gepast voor de 200m wedstrijd, maar goed....een laatste inspanning als afsluiter, waarom ook niet. Nog 1x opladen en het zag er in de eerste 100m ook goed uit. Shari snelde naar de kop van haar reeks en lag op recordkoers. De laatste rechte lijn was er echter teveel aan. Versnellen ging niet meer en zo bleef ze met 27"83 net boven haar persoonlijke beste en werd ze 2e in haar reeks.
Een beetje ontgoocheld, maar al bij al toch tevreden trok ze voor de laatste keer dit seizoen de deur van de Topsporthal dicht achter haar. Het was een kort seizoen (door de hamstringblessure) maar wat een succesrijk seizoen.
Zowel op het BK studenten, het BK alle categorieën als op het BK juniores stond ze in de finale op de 60mH, een nummer die ze pas...in oktober is beginnen trainen en meteen dook ze onder de magische 9 seconden.
Deels door training heeft ze zo'n knap seizoen gemaakt, maar ook voor een groot deel dankzij de steun van haar teamgenoten en haar coach, die haar er door gesleurd hebben toen ze het wat moeilijk had na de blessure. Ella De Maître kwam deze morgen zelfs speciaal vroeger naar de Topsporthal om mee op te warmen met Shari, terwijl ze zelf maar na de middag aan de bak moest. De motivatie en grapjes van Sarah Rutjens deden de rest, niet moeilijk dat Shari hen "topwijvekes" vindt.
En nu kan het werk naar de zomer toe beginnen..... FOTO'S BK JUNIORES
De finale werd gelopen met bovenvermelde dames, aangevuld met Elien Hooyberghs, Yoika De Pauw, Noor Vidts, Zoë Brahy en super favoriet Sarah Missine. Op de onfortuinlijke De Coninck na, de crème van de juniores op de horden dus. En Missine onderstreepte waarom ze twee weken geleden in de open categorie ook al de titel pakte. Ze stoof weg als een TGV en klokte met 8"38 een ferme chrono. Niemand kwam in haar buurt, al deed Siliane Van Cauwenberghe, 2e in 8"61, haar uiterste best. Brahy pakte het brons en Shari werd 7e na een behoorlijke race, maar haar start was duidelijk minder dan op de voorgaande wedstrijden. Met 9"10 was coach Leopold best tevreden, zeker met de gekende omstandigheden en tegenstand was ook oppermachtig.
De krachten waren nu volledig op en zo had Shari liever gepast voor de 200m wedstrijd, maar goed....een laatste inspanning als afsluiter, waarom ook niet. Nog 1x opladen en het zag er in de eerste 100m ook goed uit. Shari snelde naar de kop van haar reeks en lag op recordkoers. De laatste rechte lijn was er echter teveel aan. Versnellen ging niet meer en zo bleef ze met 27"83 net boven haar persoonlijke beste en werd ze 2e in haar reeks.
Een beetje ontgoocheld, maar al bij al toch tevreden trok ze voor de laatste keer dit seizoen de deur van de Topsporthal dicht achter haar. Het was een kort seizoen (door de hamstringblessure) maar wat een succesrijk seizoen.
Zowel op het BK studenten, het BK alle categorieën als op het BK juniores stond ze in de finale op de 60mH, een nummer die ze pas...in oktober is beginnen trainen en meteen dook ze onder de magische 9 seconden.
Deels door training heeft ze zo'n knap seizoen gemaakt, maar ook voor een groot deel dankzij de steun van haar teamgenoten en haar coach, die haar er door gesleurd hebben toen ze het wat moeilijk had na de blessure. Ella De Maître kwam deze morgen zelfs speciaal vroeger naar de Topsporthal om mee op te warmen met Shari, terwijl ze zelf maar na de middag aan de bak moest. De motivatie en grapjes van Sarah Rutjens deden de rest, niet moeilijk dat Shari hen "topwijvekes" vindt.
En nu kan het werk naar de zomer toe beginnen..... FOTO'S BK JUNIORES
BK 60mH A/C : SHARI STUNT IN DE REEKSEN EN WORDT 6e IN FINALE
...het startschot gaat af en bijna onmiddellijk volgt een tweede knal. Ai, een valse start in de eerste wedstrijd van de namiddag en door de opening van de telelens waren we er bijna zeker van....'t is Shari ! De scheidsrechter die de rode kaart komt uitdelen houdt echter halt bij baan 4, de baan van topfavoriete Eline Berings. Wij snel naar de filmbeelden gekeken en ja, Eline was nóg sneller dan Shari weg. Jammer, maar weg kans op de titel voor Eline. Op naar de tweede start dan en opnieuw ging het fout. Ine Hermans, die een iets sneller chrono dan Shari had bij de inschrijvingen, ging dit keer in de fout en mocht ook voortijdig de kleedkamer opzoeken. Toen waren ze nog met 6 en Shari rook haar kans. Bij het 3e startschot waren de dames goed weg en het waren Siliane Van Cauwenberghe en Dorien Van Diest die zich halfweg lichtjes konden los maken. Shari volgde knap in hun spoor en zette de resterende tegenstand nog voor de laatste horde voor een voldongen feit. Ik, en ik alleen pak hier de derde plaats en nog wel in een knap nieuw PR, 8"96. Meteen onder de 9" en het zou toch niet waar zijn....hiermee kan je in de finale zitten.
Nagelbijtend werd uitgekeken naar de twee volgende reeksen en in de tweede reeks ging Zoë Brahy als derde net onder de tijd van Shari (8"92). Sarah Aerts en Marjolein Lindemans plaatsten zich hier rechtstreeks. In de derde reeks waren Sarah Missine en Shari's trainingsmaatje Ella De Maître zo goed als op voorhand zeker van de finale, maar welke tijd zou de 3e hier klokken ? Chloë Laurant liet 9"14 optekenen... van aan de overzijde kwam er eentje in extase naar ons toegelopen. We mochten ons gaan opmaken voor de finale van de 60mH.
Een finale zonder Eline Berings is dan wel onthoofd, maar tja wat doe je eraan. Sarah Aerts liet even voor de start weten dat ze wat last had in de voet en stuurde haar kat naar de startblokken. Een finale met 7 dus, waaronder 4 juniores, 3 eerstejaars notabene. Om 14u45 was het dan zover, Shari kreeg baan 8, maar met Ella naast haar in baan 7 tankte ze meteen vertrouwen. Niets moest, hier staan was al super.
En dan gaat het mis....Shari miste compleet haar start en zat op de eerste horde al met een behoorlijke achterstand. Ella knalde tegen die eerste horde en de angst sloeg Shari om het hart. Zelf keilde ze dan ook behoorlijk hard tegen de tweede horde en was ze uit haar ritme. Dit wordt een opgave dachten we, maar ze herstelde zich wonderwel. Marjolein Lindemans knalde op haar beurt tegen de horde en moest de wedstrijd staken. Wat was ons dat allemaal op die eerste drie hordes ! Gelukkig verliep de 2e wedstrijdhelft zonder botsingen en kwam iedereen aan, het was uiteindelijk Sarah Missine die als juniore de Belgische titel pakte in een tijd van 8"41. Ella De Maître herstelde zich nog prima van haar botsing en werd knap 2e in 8"60 en Dorien Van Diest werd 3e in 8"65. Van Cauwenberghe Siliane (onthou die naam maar) werd 4e in 8"66, Zoë Brahy 5e in 8"80 en Shari 6e in 9"22. Zonder die misstap op de 2e horde was het misschien een 5e plaats geweest voor Shari, maar hoe dan ook, met dit onverwachte resultaat is ze meer dan tevreden.
Coach Leopold was dan ook fier op zijn poulain, jammer van die finale, maar o zo netjes was de reeks. En Shari heeft het gevoel dat het nog sneller kan, dat wordt uitkijken dus naar 1 maart voor het BK Juniores want we hebben zo een flauw vermoeden dat er daar potten gaan gebroken worden. Het zal alvast drummen worden voor een finaleplaats daar want die juniores lichting .... daar hebben ze nog niet mee gedaan.
Nagelbijtend werd uitgekeken naar de twee volgende reeksen en in de tweede reeks ging Zoë Brahy als derde net onder de tijd van Shari (8"92). Sarah Aerts en Marjolein Lindemans plaatsten zich hier rechtstreeks. In de derde reeks waren Sarah Missine en Shari's trainingsmaatje Ella De Maître zo goed als op voorhand zeker van de finale, maar welke tijd zou de 3e hier klokken ? Chloë Laurant liet 9"14 optekenen... van aan de overzijde kwam er eentje in extase naar ons toegelopen. We mochten ons gaan opmaken voor de finale van de 60mH.
Een finale zonder Eline Berings is dan wel onthoofd, maar tja wat doe je eraan. Sarah Aerts liet even voor de start weten dat ze wat last had in de voet en stuurde haar kat naar de startblokken. Een finale met 7 dus, waaronder 4 juniores, 3 eerstejaars notabene. Om 14u45 was het dan zover, Shari kreeg baan 8, maar met Ella naast haar in baan 7 tankte ze meteen vertrouwen. Niets moest, hier staan was al super.
En dan gaat het mis....Shari miste compleet haar start en zat op de eerste horde al met een behoorlijke achterstand. Ella knalde tegen die eerste horde en de angst sloeg Shari om het hart. Zelf keilde ze dan ook behoorlijk hard tegen de tweede horde en was ze uit haar ritme. Dit wordt een opgave dachten we, maar ze herstelde zich wonderwel. Marjolein Lindemans knalde op haar beurt tegen de horde en moest de wedstrijd staken. Wat was ons dat allemaal op die eerste drie hordes ! Gelukkig verliep de 2e wedstrijdhelft zonder botsingen en kwam iedereen aan, het was uiteindelijk Sarah Missine die als juniore de Belgische titel pakte in een tijd van 8"41. Ella De Maître herstelde zich nog prima van haar botsing en werd knap 2e in 8"60 en Dorien Van Diest werd 3e in 8"65. Van Cauwenberghe Siliane (onthou die naam maar) werd 4e in 8"66, Zoë Brahy 5e in 8"80 en Shari 6e in 9"22. Zonder die misstap op de 2e horde was het misschien een 5e plaats geweest voor Shari, maar hoe dan ook, met dit onverwachte resultaat is ze meer dan tevreden.
Coach Leopold was dan ook fier op zijn poulain, jammer van die finale, maar o zo netjes was de reeks. En Shari heeft het gevoel dat het nog sneller kan, dat wordt uitkijken dus naar 1 maart voor het BK Juniores want we hebben zo een flauw vermoeden dat er daar potten gaan gebroken worden. Het zal alvast drummen worden voor een finaleplaats daar want die juniores lichting .... daar hebben ze nog niet mee gedaan.
BK STUDENTEN INDOOR 07-02-2014 : SHARI TELT WEER MEE
Het wederoptreden van Shari....het kwam er eindelijk op vrijdag 7 februari. De keuze om iets langer dan voorzien te wachten met het terug in competitie komen bleek achteraf de juiste, Shari deed het immers prima op de drie nummers waarop ze zich ingeschreven had.
Op haar nieuwe liefde, de horden, wou ze meteen knallen, want ze zou toch zo graag op het BK alle categorieën staan volgende week zaterdag. Die 60mH is nóg moeilijker dan de 100mH outdoor, je hebt immers nog minder tijd om eventuele foutjes te corrigeren. Eén wedstrijd had Shari de kans en het moest meteen de goeie zijn. Ingedeeld in de op één na sterkste reeks met de Nederlandse Van Petersen, Trussaert, en Yoika De Pauw zat ze mooi, de Waalse Zoë Brahy naast haar en clubgenote Imke Vervaet, moesten Shari naar een goede tijd loodsen.
Bij de start ging het echter mis voor Vervaet en op de eerste horde was ze er jammer genoeg al aan voor de moeite. Brahy, Trussaert, De Pauw en Van Petersen waren snel weg, Shari na geen risico's op een valse start en was trager dan normaal weg. Achtervolgen dan maar, maar je hebt maar 60m tijd. Een huzarenstukje, maar Shari deed het prima. Had op de 3e horde De Pauw al te pakken en ze vatte ook Trussaert bij de lurven. Brahy en Van Petersen waren té sterk, maar toen op het scorebord de chrono van 9"07 verscheen was de 3e in de reeks misschien wel de meest blijde van allemaal. Het moet genoeg zijn voor een selectie tussen de groten volgende week, maandagavond weet Shari meer. Coach Leopold was achteraf formeel : "schitterend gelopen en als ze durft starten zoals op training duikt ze onder de 9 sec." Mooie commentaar toch ? In de snelste reeks kroonde Marjolein Lindemans zich tot Belgisch studentenkampioene, vóór Sarah Missine en Justien Grillet.
Nog niet goed bekomen van haar prestatie mocht Shari zich een half uurtje later al gaan opmaken voor het hoogspringen. Mede door de blessure en de ongelukkige uren van de trainingen voor dit nummer, was het al om en bij de vier maanden geleden dat Shari nog eens kon springen. De vraag is echter of die "speciale trainingen" wel veel uithalen, want sloeg Shari niet tilt op het einde van vorige zomer ? Nu, met de tips van coaches Leopold en "Lucky" ging het andermaal....prima. Een foutloos parcours tot en met 1m55 en Shari meteen aan de leiding in de competitie. 1m60 zou een nieuw PR geweest zijn, maar dat leek nog net iets te hoog gegrepen, al sprong ze die hoogte al op training vorige zomer....bij "Lucky". Ook hier wist ze op voorhand dat ze tegen Sarah De Vogelaer, Jolien Borghijs en Karen De Prijck niet op kan, maar andermaal verliet Shari meer dan tevreden de piste. De Prijck, zeer sterk trouwens deze winter, won uiteindelijk met een wip over 1m65. Shari werd 6e, een nieuw PR had haar het brons kunnen opleveren.
Als afsluiter van de avond zou Shari nog de 200m lopen. Dit nummer gewoon als test, want na de inspanningen die al geleverd waren moesten we geen hoge verwachtingen hebben. Shari moest starten in baan 5 in haar reeks en wie een indoorpiste kent weet dat dit niet de meest ideale baan is. Een behouden start dus, maar eens op het rechte stuk ging het goed. De bocht aan de overzijde liep ze (bijna) prima, en bij het ingaan van de rechte lijn kwam ze aan de leiding te lopen. Het werd een spannend duel met Noëmi Lins tot op de meet, de fotofinish moest uitsluitsel brengen. Lins won het verdict met 1/100, de chrono van Shari bleef staan op 27"79 en da's meteen een stuk beter dan de 28"08 die op de tabellen stond. Shari verklaarde achteraf : "ik kan sneller, maar niet na de inspanningen van vandaag".
Het werd dus een meer dan geslaagde avond, doel wordt nu het BK Juniores op 1 maart, een finale op de 60mH zou mooi zijn na een seizoen dat bijna dreigde in het water te vallen. De aanwezige supporters hadden er blijkbaar ook van genoten, hopelijk hadden ze nog een vaste hand toen ze aan het filmen waren en kunnen we deze beelden straks online zetten.
FOTO'S
Op haar nieuwe liefde, de horden, wou ze meteen knallen, want ze zou toch zo graag op het BK alle categorieën staan volgende week zaterdag. Die 60mH is nóg moeilijker dan de 100mH outdoor, je hebt immers nog minder tijd om eventuele foutjes te corrigeren. Eén wedstrijd had Shari de kans en het moest meteen de goeie zijn. Ingedeeld in de op één na sterkste reeks met de Nederlandse Van Petersen, Trussaert, en Yoika De Pauw zat ze mooi, de Waalse Zoë Brahy naast haar en clubgenote Imke Vervaet, moesten Shari naar een goede tijd loodsen.
Bij de start ging het echter mis voor Vervaet en op de eerste horde was ze er jammer genoeg al aan voor de moeite. Brahy, Trussaert, De Pauw en Van Petersen waren snel weg, Shari na geen risico's op een valse start en was trager dan normaal weg. Achtervolgen dan maar, maar je hebt maar 60m tijd. Een huzarenstukje, maar Shari deed het prima. Had op de 3e horde De Pauw al te pakken en ze vatte ook Trussaert bij de lurven. Brahy en Van Petersen waren té sterk, maar toen op het scorebord de chrono van 9"07 verscheen was de 3e in de reeks misschien wel de meest blijde van allemaal. Het moet genoeg zijn voor een selectie tussen de groten volgende week, maandagavond weet Shari meer. Coach Leopold was achteraf formeel : "schitterend gelopen en als ze durft starten zoals op training duikt ze onder de 9 sec." Mooie commentaar toch ? In de snelste reeks kroonde Marjolein Lindemans zich tot Belgisch studentenkampioene, vóór Sarah Missine en Justien Grillet.
Nog niet goed bekomen van haar prestatie mocht Shari zich een half uurtje later al gaan opmaken voor het hoogspringen. Mede door de blessure en de ongelukkige uren van de trainingen voor dit nummer, was het al om en bij de vier maanden geleden dat Shari nog eens kon springen. De vraag is echter of die "speciale trainingen" wel veel uithalen, want sloeg Shari niet tilt op het einde van vorige zomer ? Nu, met de tips van coaches Leopold en "Lucky" ging het andermaal....prima. Een foutloos parcours tot en met 1m55 en Shari meteen aan de leiding in de competitie. 1m60 zou een nieuw PR geweest zijn, maar dat leek nog net iets te hoog gegrepen, al sprong ze die hoogte al op training vorige zomer....bij "Lucky". Ook hier wist ze op voorhand dat ze tegen Sarah De Vogelaer, Jolien Borghijs en Karen De Prijck niet op kan, maar andermaal verliet Shari meer dan tevreden de piste. De Prijck, zeer sterk trouwens deze winter, won uiteindelijk met een wip over 1m65. Shari werd 6e, een nieuw PR had haar het brons kunnen opleveren.
Als afsluiter van de avond zou Shari nog de 200m lopen. Dit nummer gewoon als test, want na de inspanningen die al geleverd waren moesten we geen hoge verwachtingen hebben. Shari moest starten in baan 5 in haar reeks en wie een indoorpiste kent weet dat dit niet de meest ideale baan is. Een behouden start dus, maar eens op het rechte stuk ging het goed. De bocht aan de overzijde liep ze (bijna) prima, en bij het ingaan van de rechte lijn kwam ze aan de leiding te lopen. Het werd een spannend duel met Noëmi Lins tot op de meet, de fotofinish moest uitsluitsel brengen. Lins won het verdict met 1/100, de chrono van Shari bleef staan op 27"79 en da's meteen een stuk beter dan de 28"08 die op de tabellen stond. Shari verklaarde achteraf : "ik kan sneller, maar niet na de inspanningen van vandaag".
Het werd dus een meer dan geslaagde avond, doel wordt nu het BK Juniores op 1 maart, een finale op de 60mH zou mooi zijn na een seizoen dat bijna dreigde in het water te vallen. De aanwezige supporters hadden er blijkbaar ook van genoten, hopelijk hadden ze nog een vaste hand toen ze aan het filmen waren en kunnen we deze beelden straks online zetten.
FOTO'S
3e PLAATS OP HET PK 7-KAMP
We hadden het voorspeld en de scholieren dames hebben hun best gedaan om aan die voorspelling te voldoen, met name er een spannende competitie van maken. Voor de start van het laatste nummer, de 800m, waren ze op papier nog met 4 titelkandidaten. Eentje zou er dus net naast het podium belandden, en niemand wou die plaats ter ere hebben. Spannend.... tot op het laatste moment dus of hoe we opnieuw een mooie sportdag mochten beleven.
Als opener op dag 2 stond het verspringen op het programma. Het was nog vrij koud om 10u en dat zal ook wel de reden zijn geweest dat er geen supersprongen te noteren vielen. Shari opende meteen met 4m95, coach Leopold vond dan nog dat ze zich inhield. Lore Bauwens (5m04) en Celine Hofman (5m05) pakten iets meer punten dan Shari, maar de schade bleef behoorlijk beperkt. De plaatselijke Celestine Tytgat bleef met 4m90 mooi aanklampen in de stand, de rest was er na dit nummer zo goed als aan voor het podium. De Limburgse Linde Ceyssens wipte naar 5m34, gelukkig kwam zij niet in aanmerking voor het podium of het goud was al weg, twee nummers voor het einde.
Maar daar moesten de Oostvlaamse dames zich dus geen zorgen in maken, op de noen maakten ze zich op voor het speerwerpen en daar hebben ze blijkbaar allemaal schrik van. De Belgische kampioene op dit nummer, Catoke Van Den Brulle kon hier haar misstap van gisteren op de horden wat herstellen en toonde met 48m30 dat ze wel degelijk de beste speerwerpster van het land is. Lore Bauwens mikte 32m01 ver, Tytgat 29m55. Shari dropte het tuig 23m92 ver en hield hiermee Celine Hofman (21m07) achter zich. Conclusie : na 6 van de 7 proeven stonden ze met vier op een zakdoek. Lore aan de leiding met 15 pt voor op Celine die op haar beurt 90 pt voor had op Shari. Celestine volgde op een goeie 70 pt van Shari, het zou dus nog een zinderende 800m worden.
Met zijn allen (ze bleven nog met 15 over van de 18 atleten die aan de meerkamp begonnen waren) in één reeks, dus werd het drummen geblazen bij de start. Gelukkig geen accidenten, Shari nam meteen plaats achter het duo Bauwens-Hofman en had maar één ding voor ogen; Tytgat achter mij houden en ik ben zeker van het podium. De eerste ronde verliep tergend langzaam, zodat het ganse peloton aan de laatste ronde begon. Hofman gaf er dan een ferme snok aan en de rest was er aan voor de moeite. Even verder begon Bauwens aan de achtervolging want zij moest binnen de 4" achter Hofman aankomen. Shari keek om en zag dat Tytgat de rol moest lossen. Forceren had geen zin, gewoon op eigen tempo nu de wedstrijd volmaken was voldoende en dat deed ze ook om uiteindelijk nog ruim voor Tytgat te eindigen. Bauwens kwam in een spannende laatste 100m net te kort om Hofman binnen de 4" te naderen en zo won Celine Hofman verdiend de Provinciale titel met amper 8 pt voorsprong op Lore Bauwens.
De chrono van Shari bleef staan op 2'41"26, maar of die correct is, daar hebben we toch ferme twijfels over, want de elektronica liet het meermaals afweten in Deinze, waar we voor de rest een knappe organisatie mochten bewonderen.
En Linde Ceyssens zal men zich afvragen.... wat een ferme atlete hebben we dit weekend leren kennen. Dat ze tot veel in staat was wisten we, de Belgische kampioene hoogspringen, maar dit sloeg toch tot de verbeelding. Ze eindigde met 4921 pt en da's meteen goed voor een top 15 aller tijden ! Proficiat en bedankt ook aan haar coach voor het oplappen van Shari's dij !
EINDSTAND PK 7-KAMP:
1. Celine HOFMAN 4366 pt
2. Lore BAUWENS 4358 pt
3. SHARI LAMMENS 4058 pt
4. Celestine TYTGAT 3879 pt
5.Lien RUBBRECHT 3740 pt
Voor de volledige totaalstand verwijzen we naar de website van AC DEINZE !
Voor de foto's van deze 7-Kamp : kijk op de SLIDESHOW
Als opener op dag 2 stond het verspringen op het programma. Het was nog vrij koud om 10u en dat zal ook wel de reden zijn geweest dat er geen supersprongen te noteren vielen. Shari opende meteen met 4m95, coach Leopold vond dan nog dat ze zich inhield. Lore Bauwens (5m04) en Celine Hofman (5m05) pakten iets meer punten dan Shari, maar de schade bleef behoorlijk beperkt. De plaatselijke Celestine Tytgat bleef met 4m90 mooi aanklampen in de stand, de rest was er na dit nummer zo goed als aan voor het podium. De Limburgse Linde Ceyssens wipte naar 5m34, gelukkig kwam zij niet in aanmerking voor het podium of het goud was al weg, twee nummers voor het einde.
Maar daar moesten de Oostvlaamse dames zich dus geen zorgen in maken, op de noen maakten ze zich op voor het speerwerpen en daar hebben ze blijkbaar allemaal schrik van. De Belgische kampioene op dit nummer, Catoke Van Den Brulle kon hier haar misstap van gisteren op de horden wat herstellen en toonde met 48m30 dat ze wel degelijk de beste speerwerpster van het land is. Lore Bauwens mikte 32m01 ver, Tytgat 29m55. Shari dropte het tuig 23m92 ver en hield hiermee Celine Hofman (21m07) achter zich. Conclusie : na 6 van de 7 proeven stonden ze met vier op een zakdoek. Lore aan de leiding met 15 pt voor op Celine die op haar beurt 90 pt voor had op Shari. Celestine volgde op een goeie 70 pt van Shari, het zou dus nog een zinderende 800m worden.
Met zijn allen (ze bleven nog met 15 over van de 18 atleten die aan de meerkamp begonnen waren) in één reeks, dus werd het drummen geblazen bij de start. Gelukkig geen accidenten, Shari nam meteen plaats achter het duo Bauwens-Hofman en had maar één ding voor ogen; Tytgat achter mij houden en ik ben zeker van het podium. De eerste ronde verliep tergend langzaam, zodat het ganse peloton aan de laatste ronde begon. Hofman gaf er dan een ferme snok aan en de rest was er aan voor de moeite. Even verder begon Bauwens aan de achtervolging want zij moest binnen de 4" achter Hofman aankomen. Shari keek om en zag dat Tytgat de rol moest lossen. Forceren had geen zin, gewoon op eigen tempo nu de wedstrijd volmaken was voldoende en dat deed ze ook om uiteindelijk nog ruim voor Tytgat te eindigen. Bauwens kwam in een spannende laatste 100m net te kort om Hofman binnen de 4" te naderen en zo won Celine Hofman verdiend de Provinciale titel met amper 8 pt voorsprong op Lore Bauwens.
De chrono van Shari bleef staan op 2'41"26, maar of die correct is, daar hebben we toch ferme twijfels over, want de elektronica liet het meermaals afweten in Deinze, waar we voor de rest een knappe organisatie mochten bewonderen.
En Linde Ceyssens zal men zich afvragen.... wat een ferme atlete hebben we dit weekend leren kennen. Dat ze tot veel in staat was wisten we, de Belgische kampioene hoogspringen, maar dit sloeg toch tot de verbeelding. Ze eindigde met 4921 pt en da's meteen goed voor een top 15 aller tijden ! Proficiat en bedankt ook aan haar coach voor het oplappen van Shari's dij !
EINDSTAND PK 7-KAMP:
1. Celine HOFMAN 4366 pt
2. Lore BAUWENS 4358 pt
3. SHARI LAMMENS 4058 pt
4. Celestine TYTGAT 3879 pt
5.Lien RUBBRECHT 3740 pt
Voor de volledige totaalstand verwijzen we naar de website van AC DEINZE !
Voor de foto's van deze 7-Kamp : kijk op de SLIDESHOW
4e OP HET BELGISCH KAMPIOENSCHAP 100m HORDEN
Op weg naar de 4e plaats op het BK
Zaterdag 31 augustus, 14u20 te Moeskroen. Shari heeft net de reeksindeling gehoord en maakt zich op om in de startblokken te kruipen voor de 2e reeks van de 100m horden voor scholieren dames op het BK. In een reeks met Nenah De Coninck telt er maar één ding : het zo goed mogelijk doen en proberen om bij de 4 best verliezende tijden te zijn om zo recht te hebben op een plaats in de finale. En toen begon een namiddag waar we nooit aan gedacht hadden.....
Shari vertrok uitstekend bij het startschot en ze nam de eerste horde perfect, zij aan zij met Nenah. De hevige tegenwind dreigde roet in het eten te gooien maar Shari bleef gelijke tred houden. De 3e horde werd aangetikt, maar gelukkig zonder erge gevolgen. Halverwege duwde De Coninck even door, de zege veilig stellen noemen ze dat en Shari mocht even later ook al uitbollen, al was die laatste horde toch maar nipt. Het hoort er allemaal bij zeker en de chrono bleef, met -3m wind op een vrij scherpe 15"21 staan. In de eerste reeks waren ze op favoriete Beaucarne niet sneller, clubmaatje Helena Achten stond daar met de 2e tijd. Er volgden nog twee reeksen en dus werd het nog even nagelbijten, zeker omdat de wind ging liggen. Van Cauwenberghe en Hooybergs wonnen deze reeksen en zo werd de logica gerespecteerd. Eén uitschieter echter, Shari noteerde de 5e tijd (ingeschreven met de 7e).
Zaterdag 31 augustus 16u05 : callroom 100mH scholieren dames.
Ooit al eens stress gezien bij atleten ? Cloë Beaucarne, de uitgesproken favoriete voor de titel moet noodgedwongen forfait geven voor de finale wegens een blessure. Nenah De Coninck zit naast Shari en bijt naast haar nagels ook bijna haar vingers af. Dan maar samen op de foto....kwestie van de gedachten wat te verzetten. Shari's clubgenote Helena staat ook in de finale, de speaker van dienst spreekt van een verrassing met twee RCG-atletes in de spannendste finale van de dag. Het Waalse meisje Brahy geeft op het laatste moment ook forfait, de finale zal met 6 moeten gelopen worden.
Zekerheden voor het podium : De Coninck en Van Cauwenberghe en dan..... Hooybergs ? Maar kwam Shari op het Vlaams Kampioenschap niet tot op 1/100 van deze meid ?
16u10 : het startschot klinkt van de finale en Shari was andermaal goed weg. Kampioenschappen en Shari...we hebben al veel meegemaakt en het zou niet anders zijn deze keer, maar gelukkig was het dit maal in positieve zin.
15 seconden en 19/100 duurde de spanning en tot half wedstrijd lag Shari op medaille koers. Maar dan moest ze haar meerdere erkennen. Logica noemen ze dat want nooit kwam het in haar gedachten om mee te doen voor de prijzen, maar plots kom je er heel dicht bij.
Nenah De Coninck pakte de titel in een superieure 13"92 (met tegenwind) voor Van Cauwenberghe in 13"93. Kaat Hooybergs werd 3e in 14"69. Shari onverhoopt 4e dus en Helena pakte de 5e plaats. Kan het nog mooier ?
FOTO'S
Shari vertrok uitstekend bij het startschot en ze nam de eerste horde perfect, zij aan zij met Nenah. De hevige tegenwind dreigde roet in het eten te gooien maar Shari bleef gelijke tred houden. De 3e horde werd aangetikt, maar gelukkig zonder erge gevolgen. Halverwege duwde De Coninck even door, de zege veilig stellen noemen ze dat en Shari mocht even later ook al uitbollen, al was die laatste horde toch maar nipt. Het hoort er allemaal bij zeker en de chrono bleef, met -3m wind op een vrij scherpe 15"21 staan. In de eerste reeks waren ze op favoriete Beaucarne niet sneller, clubmaatje Helena Achten stond daar met de 2e tijd. Er volgden nog twee reeksen en dus werd het nog even nagelbijten, zeker omdat de wind ging liggen. Van Cauwenberghe en Hooybergs wonnen deze reeksen en zo werd de logica gerespecteerd. Eén uitschieter echter, Shari noteerde de 5e tijd (ingeschreven met de 7e).
Zaterdag 31 augustus 16u05 : callroom 100mH scholieren dames.
Ooit al eens stress gezien bij atleten ? Cloë Beaucarne, de uitgesproken favoriete voor de titel moet noodgedwongen forfait geven voor de finale wegens een blessure. Nenah De Coninck zit naast Shari en bijt naast haar nagels ook bijna haar vingers af. Dan maar samen op de foto....kwestie van de gedachten wat te verzetten. Shari's clubgenote Helena staat ook in de finale, de speaker van dienst spreekt van een verrassing met twee RCG-atletes in de spannendste finale van de dag. Het Waalse meisje Brahy geeft op het laatste moment ook forfait, de finale zal met 6 moeten gelopen worden.
Zekerheden voor het podium : De Coninck en Van Cauwenberghe en dan..... Hooybergs ? Maar kwam Shari op het Vlaams Kampioenschap niet tot op 1/100 van deze meid ?
16u10 : het startschot klinkt van de finale en Shari was andermaal goed weg. Kampioenschappen en Shari...we hebben al veel meegemaakt en het zou niet anders zijn deze keer, maar gelukkig was het dit maal in positieve zin.
15 seconden en 19/100 duurde de spanning en tot half wedstrijd lag Shari op medaille koers. Maar dan moest ze haar meerdere erkennen. Logica noemen ze dat want nooit kwam het in haar gedachten om mee te doen voor de prijzen, maar plots kom je er heel dicht bij.
Nenah De Coninck pakte de titel in een superieure 13"92 (met tegenwind) voor Van Cauwenberghe in 13"93. Kaat Hooybergs werd 3e in 14"69. Shari onverhoopt 4e dus en Helena pakte de 5e plaats. Kan het nog mooier ?
FOTO'S
VLAAMS KAMPIOENSCHAP : KNAP 5e IN NIEUW PR * 14"88
Naast Hooybergs op de laatste horde...bijna had ik ze
Hoe een wedstrijd over amper 100m zo spannend kan zijn en zoveel wendingen kan nemen snappen we zelf ook nog altijd niet, maar de Vlaamse scholieren dames hebben voor een ware thriller gezorgd op de piste in Heusden-Zolder. Het was aangekondigd, zelfs op de V.A.L. website en ze hebben waar gegeven voor hun geld.
Op een kampioenschap kan er altijd wel iets gebeuren, dus we hielden ons hart al vast voor eventuele valse starts of valpartijen. In de eerste reeks was Hanne Van Den Broeck al te snel weg, Katoke Van Den Brulle (ALVA) won die reeks in 15"57, de meiden van reeks 2 waren er dus vrij gerust in. Cloë Beaucarne (DEIN) en Nenah De Coninck (KAAG) zouden onder hun beiden wel uitmaken wie de titel zou pakken, met Noor Vidts (VAC) en Kaat Hooybergs (VMOL) waren de dichtste ereplaatsen in principe ook zeker. Of toch niet ?
Shari zou haar vel duur verkopen, dat was zeker want ze stond niet voor niets met de 5e tijd ingeschreven. 5e worden en het PR evenaren, dat zou prachtig zijn, maar Shari was goed weg uit de startblokken, héél goed. Op de 3e horde zat ze zowaar nog aan de zijde van Nenah en Cloë, maar dat was het sein voor deze twee om het gaspedaal wat dieper in te duwen. Maar Shari liet zich niet van de kaart vegen en bleef in 3e stelling lopen, wel met Vidts en Hooybergs aan haar zij. En dan op de 8e horde....een (heel) kleine hapering. Shari tikte met de knie de horde aan en op dit nummer gaat dit nu eenmaal gepaard met snelheidsverlies. Nog twee horden te gaan en in een normale wedstrijd maakt niemand nog iets goed. Ook Nenah verkeerd in dit straatje....zij lag duidelijk voor op Cloë, maar..... Wat volgde was een thriller, beter dan Aspe ze kan schrijven. Shari knokte zich terug en Noor Vidts moest er alles uit persen om haar 3e plaats vast te houden. 32/100 hield ze over en Kaat Hooybergs, die door de hapering van Shari naar plaats vier was gekomen, hield nog amper 1/100 over. Hoe close kan je komen in de laatste 20m ? En voor de zege was het hetzelfde scenario. Cloë remonteerde Nenah op de meet en de fotofinish gaf haar alsnog de zege in een snelle 13"74!
Het publiek applaudisseerde, de atleten vielen elkaar in de armen....sport kan mooi zijn. En Shari verliet even later de arena en wist al snel....ik trek naar het BK, want als ik hier die horde niet raak......
Afspraak dus in Moeskroen op 31 augustus, 14u20 en hopelijk ook om 16u10 :)
Op een kampioenschap kan er altijd wel iets gebeuren, dus we hielden ons hart al vast voor eventuele valse starts of valpartijen. In de eerste reeks was Hanne Van Den Broeck al te snel weg, Katoke Van Den Brulle (ALVA) won die reeks in 15"57, de meiden van reeks 2 waren er dus vrij gerust in. Cloë Beaucarne (DEIN) en Nenah De Coninck (KAAG) zouden onder hun beiden wel uitmaken wie de titel zou pakken, met Noor Vidts (VAC) en Kaat Hooybergs (VMOL) waren de dichtste ereplaatsen in principe ook zeker. Of toch niet ?
Shari zou haar vel duur verkopen, dat was zeker want ze stond niet voor niets met de 5e tijd ingeschreven. 5e worden en het PR evenaren, dat zou prachtig zijn, maar Shari was goed weg uit de startblokken, héél goed. Op de 3e horde zat ze zowaar nog aan de zijde van Nenah en Cloë, maar dat was het sein voor deze twee om het gaspedaal wat dieper in te duwen. Maar Shari liet zich niet van de kaart vegen en bleef in 3e stelling lopen, wel met Vidts en Hooybergs aan haar zij. En dan op de 8e horde....een (heel) kleine hapering. Shari tikte met de knie de horde aan en op dit nummer gaat dit nu eenmaal gepaard met snelheidsverlies. Nog twee horden te gaan en in een normale wedstrijd maakt niemand nog iets goed. Ook Nenah verkeerd in dit straatje....zij lag duidelijk voor op Cloë, maar..... Wat volgde was een thriller, beter dan Aspe ze kan schrijven. Shari knokte zich terug en Noor Vidts moest er alles uit persen om haar 3e plaats vast te houden. 32/100 hield ze over en Kaat Hooybergs, die door de hapering van Shari naar plaats vier was gekomen, hield nog amper 1/100 over. Hoe close kan je komen in de laatste 20m ? En voor de zege was het hetzelfde scenario. Cloë remonteerde Nenah op de meet en de fotofinish gaf haar alsnog de zege in een snelle 13"74!
Het publiek applaudisseerde, de atleten vielen elkaar in de armen....sport kan mooi zijn. En Shari verliet even later de arena en wist al snel....ik trek naar het BK, want als ik hier die horde niet raak......
Afspraak dus in Moeskroen op 31 augustus, 14u20 en hopelijk ook om 16u10 :)
OPEN MEETING RACING GENT : TEGEN DE BESTEN OP DE HORDEN 3e
Een namiddagje amusement op de eigen pistemeeting....zo dacht Shari. Tot ze zag wie zich kwam aanmelden voor de 100mH. Niemand minder dan Chloë Beaucarne (zilver op de jongste EYOF) en Nenah De Coninck (7e op het WK 400H) vonden de weg naar Gentbrugge. Met daarbij nog Lore Bauwens (ACME) en Helena Achten (RCG) was het meteen zeker dat er vuurwerk mocht verwacht worden. Opnieuw rond de 15"00 uitkomen was het doel voor Shari en ze liet zich niet imponeren door de kleppers. Ging op de eerste 3 horden zelfs goed mee, maar moest dan logischer wijze haar meerdere erkennen. Nenah duwde halfweg nog eens door en klopte Chloë in 14"02. Dat belooft voor donderdag op het KvV. Shari hield goed stand en eindigde knap 3e in 15"20. Het had iets sneller gemogen, maar beter geen risico's nemen natuurlijk.
Later in de namiddag begon Shari dan aan de grote onbekende factor met het oog op haar 7-kamp, het speerwerpen. De ene poging ging al beter dan de andere en met het eindresultaat van 24m70 mag ze best tevreden zijn. Coach Luc zag dan ook dat het goed was en weet dat het in september nog beter zal zijn. We kijken er al naar uit.
Om af te sluiten trok Shari nog de spikes aan om deel te nemen aan het verspringen. De aanloop zat niet zoals het moest en coach Leopold moest continu bijsturen. Met 4m79 als opener pak je natuurlijk geen prijzen, de 4m98 even later begon er al meer op te trekken. Toch was het nog niet wat de coach wou zien en gelijk had hij. De snelheid ontbrak maar bij de 6e en laatste poging was het dan toch behoorlijk goed. Deze poging resulteerde dan ook in 5m08 en dat was meteen goed om de overwinning in Gent te houden.
Gematigd tevreden dus na deze wedstrijden maar aan de andere kant toch een positieve noot! Tegen de top 5 in Vlaanderen op de 100mH kan Shari in principe niet op en als je daar dan tegenstanders van krijgt en je moet enkel die laten voorgaan, dan is het nog zo slecht niet. De snellere tijden komen er wel. Het speerwerpen is een kwestie van trainen en het verspringen....dat zal het vertrouwen wel zijn zeker.
Straks trekt Shari nog naar Aalst om er de 400mH te betwisten, nog één keer alles geven en dan rustig aan tot het Kampioenschap van Vlaanderen aanstaande donderdag.
We weten het, het is ver naar Heusden-Zolder maar wie de Vlaamse toekomst op de 100mH aan het werk wil zien zal niet teleurgesteld zijn. Wij kijken er al naar uit!
Later in de namiddag begon Shari dan aan de grote onbekende factor met het oog op haar 7-kamp, het speerwerpen. De ene poging ging al beter dan de andere en met het eindresultaat van 24m70 mag ze best tevreden zijn. Coach Luc zag dan ook dat het goed was en weet dat het in september nog beter zal zijn. We kijken er al naar uit.
Om af te sluiten trok Shari nog de spikes aan om deel te nemen aan het verspringen. De aanloop zat niet zoals het moest en coach Leopold moest continu bijsturen. Met 4m79 als opener pak je natuurlijk geen prijzen, de 4m98 even later begon er al meer op te trekken. Toch was het nog niet wat de coach wou zien en gelijk had hij. De snelheid ontbrak maar bij de 6e en laatste poging was het dan toch behoorlijk goed. Deze poging resulteerde dan ook in 5m08 en dat was meteen goed om de overwinning in Gent te houden.
Gematigd tevreden dus na deze wedstrijden maar aan de andere kant toch een positieve noot! Tegen de top 5 in Vlaanderen op de 100mH kan Shari in principe niet op en als je daar dan tegenstanders van krijgt en je moet enkel die laten voorgaan, dan is het nog zo slecht niet. De snellere tijden komen er wel. Het speerwerpen is een kwestie van trainen en het verspringen....dat zal het vertrouwen wel zijn zeker.
Straks trekt Shari nog naar Aalst om er de 400mH te betwisten, nog één keer alles geven en dan rustig aan tot het Kampioenschap van Vlaanderen aanstaande donderdag.
We weten het, het is ver naar Heusden-Zolder maar wie de Vlaamse toekomst op de 100mH aan het werk wil zien zal niet teleurgesteld zijn. Wij kijken er al naar uit!
SHARI VERBAAST OP HET PK 5-KAMP EN PAKT HET BRONS
Zij aan zij met Maudens tot op de 8e horde !
De donkere wolken boven Oordegem voorspelden niet veel goeds om een dagje atletiek te vullen maar dan krijg je gelukkig 7 meiden aan de start die voor wat spanning gaan zorgen. Regen en wind, het kon hen allemaal niet deren al stellen we ons achteraf wel de vraag hoe scherp de resultaten gingen geweest zijn in perfecte weersomstandigheden.
Tegen de klok van 10u begonnen ze er aan met de 100mH, de eerste voor Shari. Trainer Leopold had vooraf aangekondigd dat het ofwel een goed resultaat ging zijn ofwel.....een misser. We dachten toch aan een tijd van 15"20 à 15"50, Shari stond met enige schrik aan de start en dan klikt het startschot ! Shari kwam goed weg uit de startblokken en ging meteen mee met Hanne Maudens. Aan horde zes meldde de speaker "en Shari Lammens gaat verbazend goed mee met Hanne Maudens". Aan horde 8 gaf Shari amper iets prijs en Hanne (met een PR van 15"03) moest aan de laatste horde er alles uitpersen om Shari af te houden. De rest stond niet meer op de foto, Hanne won en de chrono bleef stil staan op .... 14"70 ! Een klinkend PR voor Hanne en meteen de 8e Belgische prestatie en dan was het wachten op de chrono van Shari. 14"95 (wind +0.7) riep de speaker en ook hij kon het niet onder stoelen of banken steken dat dit een race was op hoog niveau want Shari tekende met deze tijd voor de 10e Belgisch prestatie. De toon was gezet voor een schitterende dag atletiek want als er eentje verrast, dan wilt de rest niet onder doen.
Een half uur later ging het kogelstoten van start en ook dit was een nummer waar Shari voor het eerst aan deelnam, haar jeugdjaren niet meegerekend. Coach Luc was tevreden met 8m50, Shari vond dat al veel want zo'n kogel weegt tenslotte 3 kg. Drie beurten en bij de eerste landde het tuig na.... 8m94. Beurt twee was echter de beste, Shari tekende voor 9m04, véél beter dan verwacht dus en genoeg punten gesprokkeld om 2e te blijven in de tussenstand.
Bij het derde nummer mochten de dames zich opmaken aan de verspringbak en hier kregen ze voor het eerst af te rekenen met de weersomstandigheden. De wind stond stevig en kwam van alle kanten dus een perfecte aanloop nemen zou een kunstwerk worden. Maudens weet er alles van want bij haar laatste poging moeten alle records zo wat aan diggelen geweest zijn, maar jammer genoeg was de spong ongeldig. Shari moest in dit nummer zeker proberen over de 5m00 (haar PR) te springen, zo zou ze misschien genoeg punten over houden om in de top drie te blijven want Celine Hofman ging sowieso beter scoren in dit nummer en over haar gaan in de klassering. Shari zette een prima reeks neer, 4m97, 5m10 en 5m02 ! Met iets teveel meewind, maar in een meerkamp telt de score! Genoeg punten voor Shari, Maudens liep door haar overwinning verder uit in de klassering, de verrassende atlete uit Oudenaarde, Lore Bauwens, Shari en Hofman stonden op een zakdoek voor de overige podiumplaatsen. De verwachtte grote drie kwamen dus naar voor, de atleten trokken naar het hoogspringen en in principe zou Shari hier niet te veel mogen in verliezen. Maar op een meerkamp kan niet alles mee zitten en uitgerekend op dit nummer heeft Shari een pak punten laten liggen. 1m48 was het eindresultaat, Maudens won ook dit nummer en Hofman tekende met 1m63 ook al voor een klinkend resultaat. In de stand liep Hofman een goeie 100 punten uit, Bauwens die ook al beter deed dan Shari naderde tot op een 100 punten. Net voor de afsluitende 800m was de rest uitgeteld voor het podium, de dames moesten het met vier uitmaken wie op de trapjes zou mogen en Maudens zat ondertussen op koers om het BR te breken. Het sein voor Hanne om er nog eens tegenaan te gaan en Hofman koos haar spoor om zo meteen Shari op genoeg achterstand te zetten. Shari was al tevreden met een eventuele 3e plaats maar dan moest ze Bauwens af houden, of toch tenminste niet teveel prijs geven. En dan krijg je een tactische race met Bauwens die zich in het spoor van Shari zette. Maudens liep naar de winst, Hofman had genoeg marge om haar 2e plaats veilig te stellen en op 150m van de aankomst ging Bauwens over Shari in een ultieme poging het brons in de eindstand te pakken. Shari klampte aan, gaf een meter toe, twee meter, maar meer dan vijf meter werd het niet. Bauwens pakte de derde plaats in de wedstrijd, keek om en zag dat Shari ook al over de aankomst liep....het was genoeg voor Shari om 3e te blijven in de klassering!
En dan bleek nog maar eens wat voor een fantastische en sportieve groep deze lichting scholieren is. Iedereen wenste elkaar proficiat met de geleverde prestaties van de dag en zelfs de juryleden spraken hun lof uit over het niveau van deze wedstrijd.
Maudens pakte zoals verwacht de Provinciale titel met een nieuw BR, Celine Hofman was een schitterende 2e en Shari...... stond daar nog niet weinig fier naast!
Coach Luc bleef de ganse dag aan Shari's zijde, waar voor dank en hij zal het geweten hebben ook achteraf :)
EINDSCORE : 3139 punten
FOTO'S / VOLLEDIGE FOTOREEKS
Tegen de klok van 10u begonnen ze er aan met de 100mH, de eerste voor Shari. Trainer Leopold had vooraf aangekondigd dat het ofwel een goed resultaat ging zijn ofwel.....een misser. We dachten toch aan een tijd van 15"20 à 15"50, Shari stond met enige schrik aan de start en dan klikt het startschot ! Shari kwam goed weg uit de startblokken en ging meteen mee met Hanne Maudens. Aan horde zes meldde de speaker "en Shari Lammens gaat verbazend goed mee met Hanne Maudens". Aan horde 8 gaf Shari amper iets prijs en Hanne (met een PR van 15"03) moest aan de laatste horde er alles uitpersen om Shari af te houden. De rest stond niet meer op de foto, Hanne won en de chrono bleef stil staan op .... 14"70 ! Een klinkend PR voor Hanne en meteen de 8e Belgische prestatie en dan was het wachten op de chrono van Shari. 14"95 (wind +0.7) riep de speaker en ook hij kon het niet onder stoelen of banken steken dat dit een race was op hoog niveau want Shari tekende met deze tijd voor de 10e Belgisch prestatie. De toon was gezet voor een schitterende dag atletiek want als er eentje verrast, dan wilt de rest niet onder doen.
Een half uur later ging het kogelstoten van start en ook dit was een nummer waar Shari voor het eerst aan deelnam, haar jeugdjaren niet meegerekend. Coach Luc was tevreden met 8m50, Shari vond dat al veel want zo'n kogel weegt tenslotte 3 kg. Drie beurten en bij de eerste landde het tuig na.... 8m94. Beurt twee was echter de beste, Shari tekende voor 9m04, véél beter dan verwacht dus en genoeg punten gesprokkeld om 2e te blijven in de tussenstand.
Bij het derde nummer mochten de dames zich opmaken aan de verspringbak en hier kregen ze voor het eerst af te rekenen met de weersomstandigheden. De wind stond stevig en kwam van alle kanten dus een perfecte aanloop nemen zou een kunstwerk worden. Maudens weet er alles van want bij haar laatste poging moeten alle records zo wat aan diggelen geweest zijn, maar jammer genoeg was de spong ongeldig. Shari moest in dit nummer zeker proberen over de 5m00 (haar PR) te springen, zo zou ze misschien genoeg punten over houden om in de top drie te blijven want Celine Hofman ging sowieso beter scoren in dit nummer en over haar gaan in de klassering. Shari zette een prima reeks neer, 4m97, 5m10 en 5m02 ! Met iets teveel meewind, maar in een meerkamp telt de score! Genoeg punten voor Shari, Maudens liep door haar overwinning verder uit in de klassering, de verrassende atlete uit Oudenaarde, Lore Bauwens, Shari en Hofman stonden op een zakdoek voor de overige podiumplaatsen. De verwachtte grote drie kwamen dus naar voor, de atleten trokken naar het hoogspringen en in principe zou Shari hier niet te veel mogen in verliezen. Maar op een meerkamp kan niet alles mee zitten en uitgerekend op dit nummer heeft Shari een pak punten laten liggen. 1m48 was het eindresultaat, Maudens won ook dit nummer en Hofman tekende met 1m63 ook al voor een klinkend resultaat. In de stand liep Hofman een goeie 100 punten uit, Bauwens die ook al beter deed dan Shari naderde tot op een 100 punten. Net voor de afsluitende 800m was de rest uitgeteld voor het podium, de dames moesten het met vier uitmaken wie op de trapjes zou mogen en Maudens zat ondertussen op koers om het BR te breken. Het sein voor Hanne om er nog eens tegenaan te gaan en Hofman koos haar spoor om zo meteen Shari op genoeg achterstand te zetten. Shari was al tevreden met een eventuele 3e plaats maar dan moest ze Bauwens af houden, of toch tenminste niet teveel prijs geven. En dan krijg je een tactische race met Bauwens die zich in het spoor van Shari zette. Maudens liep naar de winst, Hofman had genoeg marge om haar 2e plaats veilig te stellen en op 150m van de aankomst ging Bauwens over Shari in een ultieme poging het brons in de eindstand te pakken. Shari klampte aan, gaf een meter toe, twee meter, maar meer dan vijf meter werd het niet. Bauwens pakte de derde plaats in de wedstrijd, keek om en zag dat Shari ook al over de aankomst liep....het was genoeg voor Shari om 3e te blijven in de klassering!
En dan bleek nog maar eens wat voor een fantastische en sportieve groep deze lichting scholieren is. Iedereen wenste elkaar proficiat met de geleverde prestaties van de dag en zelfs de juryleden spraken hun lof uit over het niveau van deze wedstrijd.
Maudens pakte zoals verwacht de Provinciale titel met een nieuw BR, Celine Hofman was een schitterende 2e en Shari...... stond daar nog niet weinig fier naast!
Coach Luc bleef de ganse dag aan Shari's zijde, waar voor dank en hij zal het geweten hebben ook achteraf :)
EINDSCORE : 3139 punten
FOTO'S / VOLLEDIGE FOTOREEKS
RESULTATEN MEETING ZELE : PRIMA
Zoals afgesproken trok Shari zondag 26 mei naar de meeting in Zele om er verder te werken in het kader van haar meerkamp-avontuur. 400mH en verspringen stond op het programma, het eerste nummer om eens een richttijd te hebben maar bij aankomst in Zele bleek dat er geen elektronische tijdsopname beschikbaar was. Jammer, hand gestopte tijden dan maar zoals in de goede oude tijd. Onder de 1'10" uitkomen moest mogelijk zijn, maar niet in deze omstandigheden. Door de (zeer) geringe opkomst voor de horden werden alle dames in één reeks gezet, Shari moest het zo opnemen tegen Magalie Vyncke (HAMM - scholier) en juniore Fien Van Brussel (HAMM). Neem daarbij de strakke tegenwind in de eerste 200m en dan weet je het wel. Toch deed ze het meer dan behoorlijk en mits een iets rustigere start had ze zeker onder de 1'10" kunnen duiken. Bij de 2e horde had Shari reeds de leiding genomen (zie foto) en die kon ze houden tot in de laatste rechte lijn. Daar kwam de terugval van de té snelle start en Magalie kon nog net over haar gaan. Toch was Shari met een eindtijd van 1'10"60 best tevreden. Het was immers haar eerste 400mH ooit en hoe ze die moest indelen was dus een raadsel. Bij deze is ook dit opgelost en heeft ze het gevoel dat een tijd rond de 1'08 mogelijk moet zijn. Wordt vervolgd...
En wat later het verspringen. Er werd meewind gesprongen dus dat was al goed, nu maar hopen dat er niet meer dan de toegelaten 2m/s waaide. Er werd in een gemende reeks met juniores gesprongen, ze waren in totaal met 7 dus iedereen had recht op de 6 beurten. Shari opende met 4m66 en 4m76. Favoriete Silke De Clerck (VOLH) wipte bij haar 3e beurt naar de leiding met 4m84, Shari deed nog geen minuut later hetzelfde : 4m84. Coach Leopold stuurde Shari wat bij met de aanloop, maar dit draaide averechts uit. Shari liet ruim een halve meter liggen op de plank en liet 4m44 optekenen. Had dit maar een goeie geweest . Maar het zat er in en dan moet het er eens uitkomen. 4m68 was de opmeting na de 5e poging, de aanloop zat goed (en Shari kijkt niet meer naar de plank) en Silke verbeterde zich niet meer in de laatste poging. Shari zette alles op alles en bij de afstoot zie je het dan al.....dit is 'm ! Het was hem ook maar dan verliest Shari eventjes het evenwicht bij de landing en ze moest een voetje achteruit zetten om niet helemaal ten val te komen. Een verlies van enkele centimeters, het PR was anders aan diggelen, maar nu bleef de meting op 4m95 staan. Over Silke dus en meteen een deugddoende overwinning voor Shari. De wind zat perfect op +2m/s.
Na een behoorlijk goede horden race en deze laatste sprong was ze dan ook meer dan tevreden, als nu de werpnummer nog goed komen dan moet een meerkamp lukken :)
Shari zal zaterdag nog eens een wegwedstrijd meepikken als training, daarna is het twee weken examens waarin geen wedstrijden zullen gedaan worden. Op 22 Juni zal ze dan normaliter starten in haar eerste (mini)meerkamp.
En wat later het verspringen. Er werd meewind gesprongen dus dat was al goed, nu maar hopen dat er niet meer dan de toegelaten 2m/s waaide. Er werd in een gemende reeks met juniores gesprongen, ze waren in totaal met 7 dus iedereen had recht op de 6 beurten. Shari opende met 4m66 en 4m76. Favoriete Silke De Clerck (VOLH) wipte bij haar 3e beurt naar de leiding met 4m84, Shari deed nog geen minuut later hetzelfde : 4m84. Coach Leopold stuurde Shari wat bij met de aanloop, maar dit draaide averechts uit. Shari liet ruim een halve meter liggen op de plank en liet 4m44 optekenen. Had dit maar een goeie geweest . Maar het zat er in en dan moet het er eens uitkomen. 4m68 was de opmeting na de 5e poging, de aanloop zat goed (en Shari kijkt niet meer naar de plank) en Silke verbeterde zich niet meer in de laatste poging. Shari zette alles op alles en bij de afstoot zie je het dan al.....dit is 'm ! Het was hem ook maar dan verliest Shari eventjes het evenwicht bij de landing en ze moest een voetje achteruit zetten om niet helemaal ten val te komen. Een verlies van enkele centimeters, het PR was anders aan diggelen, maar nu bleef de meting op 4m95 staan. Over Silke dus en meteen een deugddoende overwinning voor Shari. De wind zat perfect op +2m/s.
Na een behoorlijk goede horden race en deze laatste sprong was ze dan ook meer dan tevreden, als nu de werpnummer nog goed komen dan moet een meerkamp lukken :)
Shari zal zaterdag nog eens een wegwedstrijd meepikken als training, daarna is het twee weken examens waarin geen wedstrijden zullen gedaan worden. Op 22 Juni zal ze dan normaliter starten in haar eerste (mini)meerkamp.
INTERCLUB DAMES 11-05-2013 : STEENTJE BIJGEDRAGEN
Op 1m45 : zo moet het...
Met een resultaat van 1m50 op de tabellen heeft Shari vanmiddag in het Gaston Roelandts stadion te Leuven 4,5 pt behaald voor haar club in de interclub wedstrijd op het allerhoogste niveau. In het hoogspringconcours alleen al stonden namen als Marjolein Lindemans (ROBA - en reeds geplaatst voor het EK Jun deze zomer) en Nafi Thiam (RFCL) tegenover Shari. Of beter....Shari stond tegenover hen. Neem daarbij nog Noor Vidts (VAC) en Jolien Borghijs (ACW) en dan weet je wel hoe laat het is.
Het was trouwens precies 14u00 toen de wedstrijd op gang werd getrokken, Shari mocht meteen aan de bak op de (verplichte minimum) hoogte van 1m40. Geen probleem voor Shari en ook over 1m45 ging het prima, daar waar reeds drie andere dames de mist ingingen. En over die wip over 1m45 zal nog lang nagepraat worden want menig supporter en toeschouwer waren het er over eens dat dit dé (bijna) perfecte sprong van Shari was. Goed uitgevoerd en een zee van ruimte over. Trainer Eli bevestigde : deze was 1m60 waard! Jammer dat dit niet telt natuurlijk, maar het gaf Shari moed, zeker toen ze op 1m50 een derde poging bleek nodig te hebben. Eventjes met de trainer gaan praten en hop...we doen weer mee. Naar de 1m55 dan en daar had Shari misschien een risico moeten nemen. Ze komt nog iets te dicht bij de lat uit, maar nu de aanloop nog aanpassen was waarschijnlijk geen optie. Alles of niks dan maar bij de derde poging en het werd jammer genoeg een misser. Uitgeschakeld dus en gedeeld 8e wat 4,5 pt opleverde voor de club.
Dat in deze discipline een tikkeltje geluk meespeelt bleek achteraf want had dit dé dag van Shari geweest dan had ze met pakweg 1m60, wat zeker in de benen zit volgens Eli, een 5e pl kunnen pakken. Maar "als ze" en "had ze" zijn grote woorden achteraf maar het komt er wel eens uit. Shari was alweer een ervaring rijker want op het bankje zitten wachten op je beurt naast Thiam en Lindemans....je zou voor minder stress krijgen. Mooi is wel dat andermaal bleek dat er veel respect is onder de atleten, wie er uit ging kreeg een proficiat van zij die overbleven en dan sta je daar maar mooi als scholierke tussen de seniors.
Shari tevreden dus, wij ook en na het sluiten van de dag ook de club tevreden want we bleven netjes in de hoogste afdeling met 113,5 pt op de 8e plaats. En zeggen dat we het moesten opnemen tegen Almensh Belete, Sarah Aerts, Hanne Claes en andere Veerle Van Lindens en daarbij zelf nog 2x "0" scoorden. We moeten er geen tekeningske bijmaken zeker!
Het was trouwens precies 14u00 toen de wedstrijd op gang werd getrokken, Shari mocht meteen aan de bak op de (verplichte minimum) hoogte van 1m40. Geen probleem voor Shari en ook over 1m45 ging het prima, daar waar reeds drie andere dames de mist ingingen. En over die wip over 1m45 zal nog lang nagepraat worden want menig supporter en toeschouwer waren het er over eens dat dit dé (bijna) perfecte sprong van Shari was. Goed uitgevoerd en een zee van ruimte over. Trainer Eli bevestigde : deze was 1m60 waard! Jammer dat dit niet telt natuurlijk, maar het gaf Shari moed, zeker toen ze op 1m50 een derde poging bleek nodig te hebben. Eventjes met de trainer gaan praten en hop...we doen weer mee. Naar de 1m55 dan en daar had Shari misschien een risico moeten nemen. Ze komt nog iets te dicht bij de lat uit, maar nu de aanloop nog aanpassen was waarschijnlijk geen optie. Alles of niks dan maar bij de derde poging en het werd jammer genoeg een misser. Uitgeschakeld dus en gedeeld 8e wat 4,5 pt opleverde voor de club.
Dat in deze discipline een tikkeltje geluk meespeelt bleek achteraf want had dit dé dag van Shari geweest dan had ze met pakweg 1m60, wat zeker in de benen zit volgens Eli, een 5e pl kunnen pakken. Maar "als ze" en "had ze" zijn grote woorden achteraf maar het komt er wel eens uit. Shari was alweer een ervaring rijker want op het bankje zitten wachten op je beurt naast Thiam en Lindemans....je zou voor minder stress krijgen. Mooi is wel dat andermaal bleek dat er veel respect is onder de atleten, wie er uit ging kreeg een proficiat van zij die overbleven en dan sta je daar maar mooi als scholierke tussen de seniors.
Shari tevreden dus, wij ook en na het sluiten van de dag ook de club tevreden want we bleven netjes in de hoogste afdeling met 113,5 pt op de 8e plaats. En zeggen dat we het moesten opnemen tegen Almensh Belete, Sarah Aerts, Hanne Claes en andere Veerle Van Lindens en daarbij zelf nog 2x "0" scoorden. We moeten er geen tekeningske bijmaken zeker!
BEKER VAN VLAANDEREN : SHARI 4e MET RACING GENT
In een competitie met 12 hoogspringsters moest Shari aantreden in het openingsnummer. Het zonnetje straalde en de (frisse) wind viel al bij al nog mee zodat er zo goed als in perfecte omstandigheden kon gesprongen worden. Shari koos voor de aanvangshoogte van 1m40, lager was geen optie, want het zou wel eens kunnen spannen in de klassering met het aantal beurten.
Als je de arena inkomt en je ziet dat je het mag opnemen tegen Linde Ceyssens (AVT), Nienke De Waele (ASVO) en Ans Didden (Looise), dan weet je al dat er bij de eerste drie niks te rapen valt.... of toch ? Het zou maar eens moeten lukken dachten we, zeker toen Ans Didden een eerste maal de mist inging op 1m50. Shari had dan al met ruime overschot de 1m40 en 1m45 overwonnen. Misschien hadden we dan moeten gokken en een beurt overslaan, maar Shari nam het zekere voor het onzekere en maakte zich klaar voor de 1m50. Wat Ans niet lukte bij een eerste poging lukte Shari even later wel. Ans klaarde daarna toch nog de opdracht, de rest sneuvelde en dus bleven de dames plots maar met 4 meer over. AVT met Linde Ceyssens, ASVO met Nienke De Waele, Looise AV met Ans Didden en ...RC Gent met Shari. Vanaf nu ging het per 3 cm omhoog en de missers begonnen te komen, bij iedereen, ook bij Shari. Bij haar 3e beurt liet ze dé kans op de verrassing van de dag liggen want op 1m53 had ze de 3e pl kunnen pakken. Het werd echter 3x een nipte misser, Didden slaagde wel net (maar ging er daarna ook uit op 1m56) en pakte zo de 3e pl. Shari werd dus 4e, pakte 9 punten voor de club en was daar heel tevreden mee. Want zeg nu zelf, in de uitslag staan achter deze drie toppers is toch schoon al is ze er haar van bewust dat er meer in zat. Linde Ceyssens, waarschijnlijk één van de grootste talenten momenteel in het hoogspringen, haalde het uiteindelijk met een wip van 1m59, ook zij kan nog véél hoger.
Het leverde Shari en haar club dus genoeg op, in de eindafrekening zou het uiteindelijk een onverhoopte 4e plaats worden achter Deinze, AVT en DCLA (Leuven) en niemand zal ons tegenspreken dat we gewoon geklopt zijn door de momenteel 3 sterkste ploegen in Vlaanderen.
Meteen was Shari's kleine teleurstelling van afgelopen woensdag weg, toen ze op de SVS-wedstrijd hoopte op een ticket voor het WK in Tsjechië. Met de scholenploeg liep het wat minder dan verwacht maar individueel maakte Shari een sterke beurt in het hoogspringen (1m50) en op de 300mH. Toen ze de eindafrekening te horen kreeg was het minder......1 puntje kwam Shari te kort om uitgestuurd te worden naar Tsjechië, wat haar tweede WK op rij zou betekent hebben. Jammer, maar zoals gezegd is het al vergeten, nu ligt de focus op volgende week voor de interclub met de dames in 's lands hoogste afdeling.
Als je de arena inkomt en je ziet dat je het mag opnemen tegen Linde Ceyssens (AVT), Nienke De Waele (ASVO) en Ans Didden (Looise), dan weet je al dat er bij de eerste drie niks te rapen valt.... of toch ? Het zou maar eens moeten lukken dachten we, zeker toen Ans Didden een eerste maal de mist inging op 1m50. Shari had dan al met ruime overschot de 1m40 en 1m45 overwonnen. Misschien hadden we dan moeten gokken en een beurt overslaan, maar Shari nam het zekere voor het onzekere en maakte zich klaar voor de 1m50. Wat Ans niet lukte bij een eerste poging lukte Shari even later wel. Ans klaarde daarna toch nog de opdracht, de rest sneuvelde en dus bleven de dames plots maar met 4 meer over. AVT met Linde Ceyssens, ASVO met Nienke De Waele, Looise AV met Ans Didden en ...RC Gent met Shari. Vanaf nu ging het per 3 cm omhoog en de missers begonnen te komen, bij iedereen, ook bij Shari. Bij haar 3e beurt liet ze dé kans op de verrassing van de dag liggen want op 1m53 had ze de 3e pl kunnen pakken. Het werd echter 3x een nipte misser, Didden slaagde wel net (maar ging er daarna ook uit op 1m56) en pakte zo de 3e pl. Shari werd dus 4e, pakte 9 punten voor de club en was daar heel tevreden mee. Want zeg nu zelf, in de uitslag staan achter deze drie toppers is toch schoon al is ze er haar van bewust dat er meer in zat. Linde Ceyssens, waarschijnlijk één van de grootste talenten momenteel in het hoogspringen, haalde het uiteindelijk met een wip van 1m59, ook zij kan nog véél hoger.
Het leverde Shari en haar club dus genoeg op, in de eindafrekening zou het uiteindelijk een onverhoopte 4e plaats worden achter Deinze, AVT en DCLA (Leuven) en niemand zal ons tegenspreken dat we gewoon geklopt zijn door de momenteel 3 sterkste ploegen in Vlaanderen.
Meteen was Shari's kleine teleurstelling van afgelopen woensdag weg, toen ze op de SVS-wedstrijd hoopte op een ticket voor het WK in Tsjechië. Met de scholenploeg liep het wat minder dan verwacht maar individueel maakte Shari een sterke beurt in het hoogspringen (1m50) en op de 300mH. Toen ze de eindafrekening te horen kreeg was het minder......1 puntje kwam Shari te kort om uitgestuurd te worden naar Tsjechië, wat haar tweede WK op rij zou betekent hebben. Jammer, maar zoals gezegd is het al vergeten, nu ligt de focus op volgende week voor de interclub met de dames in 's lands hoogste afdeling.
3e OP PK HOOGSPRINGEN - HET BEGINT TE KLOPPEN
Aan het weer zou het vandaag in Beveren niet liggen want het zonnetje was van de partij en de wind was veel rustiger dan de dag voordien. De tegenstand loog er echter andermaal niet om, maar Shari heeft al geleerd dat je altijd beter presteert als je betere tegenstand hebt dan dat je er geen hebt. Toch was er enige stress want Hanne Maudens en Hanne Van Den Broeck zijn nu niet bepaald de eerste de besten en de rest kon toch ook behoorlijke hoogtes aan. Zo wou Shari al op 1m35 beginnen, we hebben het haar afgeraden en net voor de start kon ze nog wijzigen naar 1m40 bij de scheidsrechter. Het zou achteraf haar geluk zijn!
1m40 was (uiteraard) geen probleem en van dan af ging het per 3 cm omhoog ipv per 5. Normaal wacht men daarmee tot 1m50 of 1m55, maar goed, het was nu zo. Shari overwon ook 1m43 en 1m46 zonder misser en op 1m49 had ze een zee van overschot. De tegenstand had het ook gezien en keek al van...amai. Na de 1m49 bleven ze met 4 atletes over, Hanne Maudens moest nog aan haar 1e sprong beginnen.
Op 1m52 overwon ze die ook, Hanne Van Den Broeck volgde haar voorbeeld, Shari na een 2e beurt en Sien (AVLO) had er 3 nodig. Op 1m55 miste Shari eerst nipt, ging bij de 2e beurt compleet de mist in en de 3e beurt was het wel erg nipt maar de lat viel. Sien overkwam het zelfde, beide Hanne's haalden de hoogte wel. Shari had 1 foutsprong minder dan Sien en pakte zo de 3e plaats. Van Den Broeck werd uiteindelijk 2e met 1m61, Maudens won met 1m64. Zoals gezegd, Shari zou al een ferm PR (1m58) hebben moeten springen om beter te doen. Het hoogst haalbare was dus binnen en met een waardige score. Missie geslaagd dus!
Dus blikt ze zeer tevreden terug op dit PK, de aanloop begint te kloppen en ze doet weer mee met de besten. Gisteren nog net het podium gemist, vandaag haar plaats die ze waard is ferm verzilverd. Al is dit dus met een bronzen plak.
Proficiat aan Hanne Van Den Broeck & Hanne Maudens, de sfeer onder de atleten was immers schitterend, zo hoort het ook en ook daarvoor een dikke pluim!
FOTO'S PK HOOGSPRINGEN
1m40 was (uiteraard) geen probleem en van dan af ging het per 3 cm omhoog ipv per 5. Normaal wacht men daarmee tot 1m50 of 1m55, maar goed, het was nu zo. Shari overwon ook 1m43 en 1m46 zonder misser en op 1m49 had ze een zee van overschot. De tegenstand had het ook gezien en keek al van...amai. Na de 1m49 bleven ze met 4 atletes over, Hanne Maudens moest nog aan haar 1e sprong beginnen.
Op 1m52 overwon ze die ook, Hanne Van Den Broeck volgde haar voorbeeld, Shari na een 2e beurt en Sien (AVLO) had er 3 nodig. Op 1m55 miste Shari eerst nipt, ging bij de 2e beurt compleet de mist in en de 3e beurt was het wel erg nipt maar de lat viel. Sien overkwam het zelfde, beide Hanne's haalden de hoogte wel. Shari had 1 foutsprong minder dan Sien en pakte zo de 3e plaats. Van Den Broeck werd uiteindelijk 2e met 1m61, Maudens won met 1m64. Zoals gezegd, Shari zou al een ferm PR (1m58) hebben moeten springen om beter te doen. Het hoogst haalbare was dus binnen en met een waardige score. Missie geslaagd dus!
Dus blikt ze zeer tevreden terug op dit PK, de aanloop begint te kloppen en ze doet weer mee met de besten. Gisteren nog net het podium gemist, vandaag haar plaats die ze waard is ferm verzilverd. Al is dit dus met een bronzen plak.
Proficiat aan Hanne Van Den Broeck & Hanne Maudens, de sfeer onder de atleten was immers schitterend, zo hoort het ook en ook daarvoor een dikke pluim!
FOTO'S PK HOOGSPRINGEN
6e OP PK VERSPRINGEN 27-04-2013
Laatste sprong van een mooi PK
Zoals in de aankondiging reeds gezegd was het verspringen op het PK in Lebbeke één van de spannendste wedstrijden van de namiddag en dan weet je het wel : alles moet mee zitten. De wind zou een grote rol spelen en het deelnemersveld was ook al niet van de poes. Dat Chloë Beaucarne het goud ging pakken, daar twijfelde niemand aan (of ze moest al drie maal fout springen) maar daarachter waren alle deelnemers allemaal podium kandidaten. Met 11 vatten ze de competitie aan, Shari wou persé bij de laatste 8 zijn en zo drie extra beurten verzilveren en met een resultaat boven de 4m75 zou ze al meer dan tevreden zijn.
Bij de eerste drie pogingen nam ze dan ook geen risico's, 4m53, 4m71 en 4m62 liet ze optekenen. De 4m71 was goed genoeg voor het 7e resultaat, Shari mee naar de finale dus, snel onder het deken kruipen tegen de koude wind (met Silke) en wachten op de volgende beurt dus. 4m85 was dan goed voor de 4e plaats, 4m97 voor de 3e. Shari's 4e wip was een goeie : 4m84 met zo goed als geen wind (+0.2) Meteen naar plaats vijf dus in het klassement, met amper 20 cm verschil tussen plaats 3 en 7. De vijfde sprong van Shari was 4m69, wetende dat ze de vijf meter aan kan moest ze dus alles op alles zetten in de laatste sprong. En waarom niet, zij had toch niks te verliezen tegen deze meiden die al jaren op het verspringen trainen. De wind tolde over de piste en Shari wachtte om haar aanloop aan te vangen. Net niet lang genoeg want de wind kwam hevig in het nadeel te staan. 4m76 was het resultaat met meer dan 3m tegenwind. Hier zat zeker meer in, maar of het genoeg zou zijn geweest voor het podium zullen we nooit weten. Toch verliet Shari tevreden de piste, tegen deze meiden mee doen voor de prijzen is immers ook knap. Clubgenote Celien Cambier (4m92) ging in de stand nog naar plaats 4, zo zakte Shari nog één plaatsje en werd ze 6e. Vriendin Silke De Clercq van Volharding werd 5e met .... 4m85, Chloë Beaucarne won verdiend de wedstrijd met een beste van 5m32, proficiat.
Bij de eerste drie pogingen nam ze dan ook geen risico's, 4m53, 4m71 en 4m62 liet ze optekenen. De 4m71 was goed genoeg voor het 7e resultaat, Shari mee naar de finale dus, snel onder het deken kruipen tegen de koude wind (met Silke) en wachten op de volgende beurt dus. 4m85 was dan goed voor de 4e plaats, 4m97 voor de 3e. Shari's 4e wip was een goeie : 4m84 met zo goed als geen wind (+0.2) Meteen naar plaats vijf dus in het klassement, met amper 20 cm verschil tussen plaats 3 en 7. De vijfde sprong van Shari was 4m69, wetende dat ze de vijf meter aan kan moest ze dus alles op alles zetten in de laatste sprong. En waarom niet, zij had toch niks te verliezen tegen deze meiden die al jaren op het verspringen trainen. De wind tolde over de piste en Shari wachtte om haar aanloop aan te vangen. Net niet lang genoeg want de wind kwam hevig in het nadeel te staan. 4m76 was het resultaat met meer dan 3m tegenwind. Hier zat zeker meer in, maar of het genoeg zou zijn geweest voor het podium zullen we nooit weten. Toch verliet Shari tevreden de piste, tegen deze meiden mee doen voor de prijzen is immers ook knap. Clubgenote Celien Cambier (4m92) ging in de stand nog naar plaats 4, zo zakte Shari nog één plaatsje en werd ze 6e. Vriendin Silke De Clercq van Volharding werd 5e met .... 4m85, Chloë Beaucarne won verdiend de wedstrijd met een beste van 5m32, proficiat.
200m, HOOG- EN VERSPRINGEN IN KORTRIJK
4m70 ver....ook dit komt wel goed
In de aankondiging was het al te lezen, veel atleten zakten niet af naar de meeting in Kortrijk en zo stond Shari er helemaal alleen aan de start van het hoogspringen. Dit betekende dat de beurten snel na elkaar volgden, ze begon er aan op 1m35, gewoon maar om de nieuwe aanloop zoveel mogelijk te kunnen oefenen. Doel was zeker 1m45 te halen, al wat meer zou zijn was meegenomen. Shari ondervond heel veel hinder van de stevige wind, net als de officielen die verschillende maal de lat terug moesten leggen tussen de beurten door want die waaide er gewoon af. Toen Shari de lat op 1m48 liet leggen zou ze er nog meer last van hebben. De eerste twee beurten gingen mis, bij de 3e beurt was ze er (nipt) over maar de lat viel toch. Verbijstering bij Shari toen de official zei dat het over was. Hij dacht dat ze de lat met de hiel geraakt had. Jammer, maar het was wel duidelijk door de wind.
Als tweede nummer, met oog op een meerkamp later op het seizoen, ging Shari van start op de 200m. Dit voor de allereerste keer in haar loopbaan en ze deed het prima ! We stelden een tijd onder de 30" voorop. Shari nam een goede start in baan 6 van de 2e reeks. Ze nam meteen de leiding en .... ze stond die niet meer af. Ze won haar reeks in 29"00, geen supertijd maar toch een knappe prestatie voor een niet-sprintster! Shari klokte trouwens de 2e tijd over de beide reeksen.
Als laatste nummer stond het verspringen op het programma en daar was de wind een nog grotere spelbreker. Toch liet Shari op haar 6 pogingen geen enkele "0" noteren en sprong ze andermaal een vrij evenwichtige wedstrijd. 4m56, 4m62, 4m70, om er maar enkele te noemen. Deze laatste was meteen de beste en was goed voor de 2e plaats bij de scholieren. We zagen ook enkele foutjes bij de afsprong, maar daar wordt vanaf morgen aan gewerkt bij trainer Leopold! Het kan er dus alleen maar op beteren en dat na min of meer een geslaagde repetitie voor wat nog komt deze zomer.
FOTO'S
Als tweede nummer, met oog op een meerkamp later op het seizoen, ging Shari van start op de 200m. Dit voor de allereerste keer in haar loopbaan en ze deed het prima ! We stelden een tijd onder de 30" voorop. Shari nam een goede start in baan 6 van de 2e reeks. Ze nam meteen de leiding en .... ze stond die niet meer af. Ze won haar reeks in 29"00, geen supertijd maar toch een knappe prestatie voor een niet-sprintster! Shari klokte trouwens de 2e tijd over de beide reeksen.
Als laatste nummer stond het verspringen op het programma en daar was de wind een nog grotere spelbreker. Toch liet Shari op haar 6 pogingen geen enkele "0" noteren en sprong ze andermaal een vrij evenwichtige wedstrijd. 4m56, 4m62, 4m70, om er maar enkele te noemen. Deze laatste was meteen de beste en was goed voor de 2e plaats bij de scholieren. We zagen ook enkele foutjes bij de afsprong, maar daar wordt vanaf morgen aan gewerkt bij trainer Leopold! Het kan er dus alleen maar op beteren en dat na min of meer een geslaagde repetitie voor wat nog komt deze zomer.
FOTO'S
36e OP BK OOSTENDE.
Bergop ging andermaal goed, jammer van de dipjes....
Het Belgisch kampioenschap anno 2012 is er weer eentje die de geschiedenis zal ingaan als "nooit te vergeten". De regen van de dagen voordien had de omloop zo goed als volledig onder water gezet, het was koud op de dag zelf en Shari zelf draaide maar een halve wedstrijd op een behoorlijk niveau. Over het eerste kunnen we kort zijn : de weersomstandigheden heb je niet in de hand, maar "Stene" in Oostende staat er bekent om dat wanneer het regent alles kan onderlopen. En wat doet men er aan ..... een grote tent voorzien voor de VIP en een kleine voor de atleten, waar op de koop toe iedereen zijn frieten zit op te eten zodat de atleten geen plaats hebben. Over de rest van de erbarmelijke organisatie gaan we het niet hebben, maar hopelijk verschijnen er geen filmpjes op You Tube.
Goed, 54 scholieren (2e jaars) hadden zich ingeschreven en tien bleven er al van thuis. Tja, het is en blijft cross natuurlijk. Op Renee Eykens na waren zo goed als alle toppers present en de rest was zowat allemaal subtop. Sterk gezelschap dus en het is al knap dat Shari haar kansen wou verdedigen terwijl anderen al op voorhand de handdoek gooiden. Bij de start ging het al mis voor Shari, ze werd meteen gehinderd door eentje die nogal veel plaats nodig heeft en miste zo haar start. Ze zette snel orde op zaken, nam de duik naar beneden goed en liep zo halfweg het pak. Een eigen tempo zoeken was de opdracht, Shari vond die en haspelde de eerste ronde af tussen de 20e en 25e plaats. Bij het ingaan van de tweede ronde moest ze toch eens naar adem happen en ging het even niet goed. Het duurde een volle ronde eer ze terug een deftig tempo kon vinden en zo viel Shari ver terug, tussen de 35e en 40e plaats. Bij het begin van de derde ronde ging het dan terug wat beter en liep ze terug naar de top 30. Op het einde viel ze echter terug stil, de kou begon haar parten te spelen en ze had geen gevoel meer in de voeten. Nog een geluk dat ze toch beslist had om met een extra shirt te lopen...'t zou anders nogal wat geweest zijn. Het werd dus uiteindelijk een 36e plaats, een plaats die er niet toe doet, maar toch zat Shari met een dubbel gevoel achteraf. Het ging een halve cross goed en die andere helft liep het voor geen meter. De meest ellendige winter uit haar loopbaan is meteen achter de rug, twee weken rust zal wel verse energie brengen en dan kunnen we naar de zomer toe werken.
Vermelden we natuurlijk wie de Belgische titel pakte : Vanessa Scaunet (OEH) toonde zich de sterkste, Lisa Rooms ( AVLO) was knap 2e en Jana Vandepoele (AVR) pakte het brons, door in een spannende spurt Lieselotte Schellekens (ROBA) naar plaats 4 te verwijzen. (we zaten er dus dicht op met de voorspelling)
FOTO'S
Goed, 54 scholieren (2e jaars) hadden zich ingeschreven en tien bleven er al van thuis. Tja, het is en blijft cross natuurlijk. Op Renee Eykens na waren zo goed als alle toppers present en de rest was zowat allemaal subtop. Sterk gezelschap dus en het is al knap dat Shari haar kansen wou verdedigen terwijl anderen al op voorhand de handdoek gooiden. Bij de start ging het al mis voor Shari, ze werd meteen gehinderd door eentje die nogal veel plaats nodig heeft en miste zo haar start. Ze zette snel orde op zaken, nam de duik naar beneden goed en liep zo halfweg het pak. Een eigen tempo zoeken was de opdracht, Shari vond die en haspelde de eerste ronde af tussen de 20e en 25e plaats. Bij het ingaan van de tweede ronde moest ze toch eens naar adem happen en ging het even niet goed. Het duurde een volle ronde eer ze terug een deftig tempo kon vinden en zo viel Shari ver terug, tussen de 35e en 40e plaats. Bij het begin van de derde ronde ging het dan terug wat beter en liep ze terug naar de top 30. Op het einde viel ze echter terug stil, de kou begon haar parten te spelen en ze had geen gevoel meer in de voeten. Nog een geluk dat ze toch beslist had om met een extra shirt te lopen...'t zou anders nogal wat geweest zijn. Het werd dus uiteindelijk een 36e plaats, een plaats die er niet toe doet, maar toch zat Shari met een dubbel gevoel achteraf. Het ging een halve cross goed en die andere helft liep het voor geen meter. De meest ellendige winter uit haar loopbaan is meteen achter de rug, twee weken rust zal wel verse energie brengen en dan kunnen we naar de zomer toe werken.
Vermelden we natuurlijk wie de Belgische titel pakte : Vanessa Scaunet (OEH) toonde zich de sterkste, Lisa Rooms ( AVLO) was knap 2e en Jana Vandepoele (AVR) pakte het brons, door in een spannende spurt Lieselotte Schellekens (ROBA) naar plaats 4 te verwijzen. (we zaten er dus dicht op met de voorspelling)
FOTO'S
14e PLAATS IN CROSS CUP DOUR.
Klik op de foto voor meer uit Dour
Na de kommer en kwel van de afgelopen winter, kon Shari vanmiddag met opgeheven hoofd de oude mijnsite van Dour verlaten. Was het al super? Neen, natuurlijk niet, maar het was zo goed als ze zelf wou. Geen pijn, geen vermoeide benen envooral een heel goed gevoel na de wedstrijd. "Ik had nog overschot hoor, maar ik heb me aan de afspraak gehouden". Dat was de deskundige uitleg van Shari. Achteraf had ze er een beetje spijt van, want eigenlijk zat er een top 10 plaats in, al moet het gezegd dat er nog niet eens 20 scholieren afzakten naar Dour.
De bedoeling was de wedstrijd over 3000m in drie delen in te delen. Eén, een goede start nemen tot aan de eerste beklimming. Vanaf dan een goed tempo zoeken die ze zou kunnen volhouden tot de laatste 500m en vanaf daar proberen om een hoger tempo te lopen.
En het lukte prima. Shari kwam goed weg, liet zich een beetje doen in de aanloop van de eerste beklimming van de gevreesde berg, maar kwam toch vlotjes boven. Ze zocht een goed tempo, verzeilde zo wel in de achtergrond van het peloton, maar dat was het minste van haar (en onze) zorgen vandaag. De dubbele trapjes aan de overkant van de omloop nam ze gezwind en bij de 2e passage aan de berg zagen we duidelijk dat ze op reserve liep. Afdalen blijft echter een probleem voor Shari maar soit. Na de tweede doortocht over de trapjes liep het nog altijd lekker, op ongeveer 500m van de aankomst schakelde Shari dan ook de gevraagde versnelling hoger. Ze hield het vol tot op het einde en eindigde uiteindelijk 14e.
Bij het vragen achteraf naar haar gevoel kregen we bovenstaand antwoord en op het BK in Oostende is het de bedoeling om nog eens dezelfde tactiek toe te passen. "Akkoord" zei Shari, maar dan ga ik op het einde wél proberen doorgaan tot het uiterste! M.a.w.: test geslaagd en er is er eentje blij dat ze er terug bij is.
Vermelden we nog dat Lieselotte Schellekens (ROBA) naast de wedstrijd, ook het eindklassement van de Lotto Cross Cup won. Proficiat meid en ook bedankt om naar Shari's toestand te informeren. Klasse!
De bedoeling was de wedstrijd over 3000m in drie delen in te delen. Eén, een goede start nemen tot aan de eerste beklimming. Vanaf dan een goed tempo zoeken die ze zou kunnen volhouden tot de laatste 500m en vanaf daar proberen om een hoger tempo te lopen.
En het lukte prima. Shari kwam goed weg, liet zich een beetje doen in de aanloop van de eerste beklimming van de gevreesde berg, maar kwam toch vlotjes boven. Ze zocht een goed tempo, verzeilde zo wel in de achtergrond van het peloton, maar dat was het minste van haar (en onze) zorgen vandaag. De dubbele trapjes aan de overkant van de omloop nam ze gezwind en bij de 2e passage aan de berg zagen we duidelijk dat ze op reserve liep. Afdalen blijft echter een probleem voor Shari maar soit. Na de tweede doortocht over de trapjes liep het nog altijd lekker, op ongeveer 500m van de aankomst schakelde Shari dan ook de gevraagde versnelling hoger. Ze hield het vol tot op het einde en eindigde uiteindelijk 14e.
Bij het vragen achteraf naar haar gevoel kregen we bovenstaand antwoord en op het BK in Oostende is het de bedoeling om nog eens dezelfde tactiek toe te passen. "Akkoord" zei Shari, maar dan ga ik op het einde wél proberen doorgaan tot het uiterste! M.a.w.: test geslaagd en er is er eentje blij dat ze er terug bij is.
Vermelden we nog dat Lieselotte Schellekens (ROBA) naast de wedstrijd, ook het eindklassement van de Lotto Cross Cup won. Proficiat meid en ook bedankt om naar Shari's toestand te informeren. Klasse!
12e PLAATS IN GRIMBERGEN
Klik voor meer foto's uit Grimbergen
Zoals gezegd dus ging Shari vandaag van start in de cross van Grimbergen, 3000m kreeg ze voor de voeten in het plaatselijke Prinsenbos, een omloop die niet liegt. Aan de ene zijde lichtjes bergop door het bos naar het kasteel, draaien en dan op de lichtlopende stroken naar beneden, inclusief een extra lus. Deze ronde diende 2x afgewerkt te worden, maar de eerste taak was de moelijke startstrook goed doorkomen. Op een scheef en modderig stuk koos Shari er voor om aan de buitenzijde te vertrekken, van boven naar beneden de bocht in gaan leek inderdaad de beste optie. Zo kwam ze goed weg in het spoor van de favorieten Vanessa Scaunet (OEH) en Amber Teugels (VAC). Met Annelies Deville (ACP) en Jessi Tshiasuma (RESC) stonden nog enkele behoorlijke atleten aan de start, al maakte het voor Shari niet zoveel uit tegen wie ze het moest opnemen. Voor haar telt maar één ding, week na week vorderingen maken. En het zou ook met verbetering zijn. Na een kleine 500m nam Scaunet al een lichte voorsprong, Shari zat mooi rond de 7e à 8e plaats in het peloton en ging goed mee in het bos. Op de snellere stroken zou ze het wel wat lastiger krijgen, maar aan het einde van de eerste ronde hing haar wagonnetje nog net aan het groepje van een tiental atleten. Teugels gaf er een snok aan bij het ingaan van de tweede ronde, ze moest ook wel want Scaunet had al een 30m voorsprong genomen. Amber kreeg Vandenlindenhoof (ABES) mee, de rest moest passen.
Shari zag het allemaal gebeuren, maar versnellen zit er momenteel nog niet in en dus moest ze ook een klein gaatje laten. Door het bos ging het nog welletjes, ze bleef op een 10m hangen van de top 10, maar dicht kreeg ze het niet. De tweede passage over de snellere stroken was er dan ook teveel aan voor haar, pure snelheid ontwikkelen zal waarschijnlijk niet meer voor deze winter zijn. Jammer, maar toch is er hoop. Het ging trouwens al een stuk beter, Shari zelf had immers ook niet verwacht dat ze toch al een halve wedstrijd zou meekunnen. En wat belangrijker is : de rug hield ook voortreffelijk stand. Nog wat een ambetant gevoel, maar geen pijn.
Het werd uiteindelijk dus een 12e plaats, Scaunet diepte haar voorsprong nog ferm uit in de 2e ronde en won met de vingers in de neusgaten. Proficiat meid.
Volgend weekend staat er géén wedstrijd op het programma, wat er daarna volgt zien we wel.
Shari zag het allemaal gebeuren, maar versnellen zit er momenteel nog niet in en dus moest ze ook een klein gaatje laten. Door het bos ging het nog welletjes, ze bleef op een 10m hangen van de top 10, maar dicht kreeg ze het niet. De tweede passage over de snellere stroken was er dan ook teveel aan voor haar, pure snelheid ontwikkelen zal waarschijnlijk niet meer voor deze winter zijn. Jammer, maar toch is er hoop. Het ging trouwens al een stuk beter, Shari zelf had immers ook niet verwacht dat ze toch al een halve wedstrijd zou meekunnen. En wat belangrijker is : de rug hield ook voortreffelijk stand. Nog wat een ambetant gevoel, maar geen pijn.
Het werd uiteindelijk dus een 12e plaats, Scaunet diepte haar voorsprong nog ferm uit in de 2e ronde en won met de vingers in de neusgaten. Proficiat meid.
Volgend weekend staat er géén wedstrijd op het programma, wat er daarna volgt zien we wel.
VEEL GELEERD NA DE WEDSTRIJD IN SOEST.
Met in het achterhoofd dat Shari aan de weg terug is beginnen timmeren door het opvolgen van papa's raad én met de kennis over de rug na het bezoekje aan Dr.Peeters, trokken we dus op Oudejaarsdag de Soesterduinen in om er deel te nemen aan de plaatselijke Sylvestercross.
De wedstrijd wordt niet alleen als "de mooiste cross van Nederland" beschouwd, het is met ruime voorsprong ook "de moeilijkste en zwaarste". Wie hier uit de voeten kan, kan op alle omlopen uit de voeten en wie hier meespeelt vooraan mag zich terecht een klasbak noemen. We vinden het dan ook een beetje jammer dat de aangekondigde deelname van de Belgische toppers achterwege bleef, hopelijk was dit niet van de schrik ?
Twee ronden kregen de atleten voor de voeten, over een totale afstand van 3200m, verdeeld over één kleine ronde van 1200m en één grote van 2000m. Die eerste ronde is een nog vrij makkelijke, zo goed als overal vlak, mar het nadeel is dan natuurlijk dat er bijzonder snel gestart wordt. Shari startte op de 2e rij, trok zich in het duinenzand goed op gang en na 100m draaide ze dan ook rond de 10e plaats het bos in. En daar was het meteen vlammen, het was meteen duidelijk dat men in Nederland een veel hoger tempo kan lopen dan bij ons. Shari had niet veel keuze, meegaan of straks achteraan bengelen want door het te kort aan uithouding kon dit wel eens gebeuren. Ze ging mee, maar het tempo lag veel te hoog en zo zat ze aan het einde van de eerste ronde op een 21e plaats. Bij het ingaan van de tweede ronde was het klimmen geblazen in het zand. Op karakter en kracht, en bergop lopen kan ze nog altijd als een van de beteren. Shari rukte zich los van haar groepje en kwam op de hielen van een groepje tot plaats 15. De grote ronde in Soest is echter geen meter vlak en uiteraard komen er na beklimmingen ook afdalingen. Dat gaat wat minder bij Shari, ook omdat ze nog niet voluit kan gaan met de rug. (het opvangen van de schokken) Na de opmars een terugval dus, en al lag het tempo bij Shari dan wat lager, ze kon het wel volhouden. Forceren was voor niks nodig en een 25e plaats is dan wel niet schitterend (top 15 moet hier mogelijk zijn) maar het gegeven dat ze na afloop toch een goed gevoel had en op de afdalingen na, géén last had van de rug, stemde haar best tevreden. Ook het besef dat er met de nieuwe aanpak van trainen beterschap lijkt te komen was een positief gegeven.
En wie won er de wedstrijd uiteindelijk : het zal niemand verbazen dat de Nederlandse Nisrine Marshalmi de tegenstand op en hoopje liep en met ruime voorsprong de zege behaalde. Proficiat!
De wedstrijd wordt niet alleen als "de mooiste cross van Nederland" beschouwd, het is met ruime voorsprong ook "de moeilijkste en zwaarste". Wie hier uit de voeten kan, kan op alle omlopen uit de voeten en wie hier meespeelt vooraan mag zich terecht een klasbak noemen. We vinden het dan ook een beetje jammer dat de aangekondigde deelname van de Belgische toppers achterwege bleef, hopelijk was dit niet van de schrik ?
Twee ronden kregen de atleten voor de voeten, over een totale afstand van 3200m, verdeeld over één kleine ronde van 1200m en één grote van 2000m. Die eerste ronde is een nog vrij makkelijke, zo goed als overal vlak, mar het nadeel is dan natuurlijk dat er bijzonder snel gestart wordt. Shari startte op de 2e rij, trok zich in het duinenzand goed op gang en na 100m draaide ze dan ook rond de 10e plaats het bos in. En daar was het meteen vlammen, het was meteen duidelijk dat men in Nederland een veel hoger tempo kan lopen dan bij ons. Shari had niet veel keuze, meegaan of straks achteraan bengelen want door het te kort aan uithouding kon dit wel eens gebeuren. Ze ging mee, maar het tempo lag veel te hoog en zo zat ze aan het einde van de eerste ronde op een 21e plaats. Bij het ingaan van de tweede ronde was het klimmen geblazen in het zand. Op karakter en kracht, en bergop lopen kan ze nog altijd als een van de beteren. Shari rukte zich los van haar groepje en kwam op de hielen van een groepje tot plaats 15. De grote ronde in Soest is echter geen meter vlak en uiteraard komen er na beklimmingen ook afdalingen. Dat gaat wat minder bij Shari, ook omdat ze nog niet voluit kan gaan met de rug. (het opvangen van de schokken) Na de opmars een terugval dus, en al lag het tempo bij Shari dan wat lager, ze kon het wel volhouden. Forceren was voor niks nodig en een 25e plaats is dan wel niet schitterend (top 15 moet hier mogelijk zijn) maar het gegeven dat ze na afloop toch een goed gevoel had en op de afdalingen na, géén last had van de rug, stemde haar best tevreden. Ook het besef dat er met de nieuwe aanpak van trainen beterschap lijkt te komen was een positief gegeven.
En wie won er de wedstrijd uiteindelijk : het zal niemand verbazen dat de Nederlandse Nisrine Marshalmi de tegenstand op en hoopje liep en met ruime voorsprong de zege behaalde. Proficiat!
TEVREDEN NA KERSTCORRIDA IN TIELT.
Wat ooit een kleine wegwedstrijd was op 2e Kerstdag, is in Tielt (in organisatie van AVMO) uitgegroeid tot een ware trekpleister.Niet moeilijk
als je ziet met welke geldprijzen de organisatoren over de brug komen, maar ze hebben gelijk, zo lok je tenminste wat kwaliteit. En er was veel kwaliteit op deze 26e december. Trekpleister was uiteraard Nathalie De Vos, die met de feestdagen in België vertoeft.Nathalie is (eindelijk) al enkele maanden verlost van alle leed en timmert volop aan de wederopbouw in haar juidige woonplaats in Colorado Springs (USA). En dat
het goed gaat met haar zou snel duidelijk worden in deze wedstrijd over goed 5 km (5,2 op precies te zijn)
Naast "Vosken" o.a. Charline Vanneste (AVR) aan de start, een gevestigde, winnende, waarde in het stratencircuit, Ria Thienpondt (AVMO), Ophelia Helin en Veronique Coene. Namen die voor de volgers van de wegwedstrijden zeker niet onbekend zijn. Neem daarbij nog een Elke Bruwier (AVMO), Evelin Van Havere (HAMM), Jolien Van Leughenhaege (HAMM) en enkele ander "crossers" en we wisten meteen dat het een vrij harde wedstrijd zou worden. Shari kon ook rekenen op wat mentale steun van clubmaatje Eline Daelemans, voor beide dames stond deze wedstrijd als training op het programma, maar toch hadden ze na de opwarming behoorlijk wat stress. (vooral Eline toch)
Om 17u45 werden de 247 atleten op gang geschoten, over drie ronden door het centrum van Tielt, geen meter vlak dus en behoorlijk spectaculair met het bochtenwerk op de natte kasseistenen.
De Vos werkte zich meteen los uit het gedrum en na ongeveer 500m zagen we haar passeren met een kopgroep van vijf. Kort daarachter nog eens een groepje van een 7 à 8 atleten, nog eens op enkele meters gevolgd door een nieuw groepje van een tiental atleten en in dat derde groepje had Shari post gevat. Het ging tot dan toe bergaf, een beetje later mocht de meute een eerste keer omhoog lopen in het centrum en dat de groepjes gingen splitsen wisten we dus op voorhand. Na één ronde hadden we dan ook twee leiders met De Vos en Vanneste, daarachter lag het veld uiteen met hier en daar een groepje van maximum vijf atleten samen. Van Havere hield ook knap stand op laats 5, Daelmans had zich wat vergaloppeerden zakte ietsje weg, Van Leughenhaege passeerde ons op 14 en Shari, die volgde kort daarachter in een klein groepje tussen de 17e en 22e plaats.
Mooi dus en als ze dat kon vasthouden waren we al heel tevreden. Maar het ging beter en beter, Shari schoof op en ondernam een poging om naar de top
15 te lopen. Maar als je natuurlijk zo'n gaatje niet in één keer dicht krijgt dan krijg je meestal de terugslag. Zo ook bij Shari, op het einde van
de 2e ronde moest ze dus even het goede tempo terugvinden. Zo kwamen er wat atleten terug uit de achtergrond, maar met nog een 750m te gaan zat
ze terug in het ritme en ondernam ze een poging om terug in de top 20 te komen, ze liep toen 22e. Vooraan hadden de twee leiders hun voorsprong
uitgediept tot om en bij de halve minuut, tja als "Vosken" op kop sleurt....ze kan het nog altijd.
Op de laatste helling versnelde Vanneste echter en paste Nathalie. Na een mooi duel won Charline Vanneste dus de wedstrijd in een knappe 18'28".
Na De Vos was Evelin Van Havere een goeie 5e, Shari's clubgenote Eline Daelmans kon knap standhouden (in haar eerste wedstrijd sinds lang) op
de 10e plaats. Van Leughenhaege kwam als 15e binnen en hoe zat het met Shari ondertussen? Ze was op de hielen van de 20e gekomen op
300m van de streep, maar tegen de versnelling van Devoldere op de laatste helling kon ze niet meer op.
21e dus en dik tevreden want stiekem had Shari gehoopt om in de top 20 te eindigen. In deze heropbouw hadden we een tijd van 22'30" à 23'00
voorzien, wat redelijk was op zo'n omloop. Het werd 22'33", beter mikken kan dus niet.
Goed gevoel dus en de rug hield ook behoorlijk stand, jammer van het kleine dipje iets over halfweg. Maar als je achteraf van omstaanders te horen
krijgt dat er merkelijk beterschap inzit, dan doet dit enorm deugd. Op een goeie twee weken vooruitgang maken is een goed begin, nu nog hopen dat
ze na het onderzoek van de rug eind deze week groen licht krijgt om er in 2013 terug met volle vermogen tegen aan te gaan.
als je ziet met welke geldprijzen de organisatoren over de brug komen, maar ze hebben gelijk, zo lok je tenminste wat kwaliteit. En er was veel kwaliteit op deze 26e december. Trekpleister was uiteraard Nathalie De Vos, die met de feestdagen in België vertoeft.Nathalie is (eindelijk) al enkele maanden verlost van alle leed en timmert volop aan de wederopbouw in haar juidige woonplaats in Colorado Springs (USA). En dat
het goed gaat met haar zou snel duidelijk worden in deze wedstrijd over goed 5 km (5,2 op precies te zijn)
Naast "Vosken" o.a. Charline Vanneste (AVR) aan de start, een gevestigde, winnende, waarde in het stratencircuit, Ria Thienpondt (AVMO), Ophelia Helin en Veronique Coene. Namen die voor de volgers van de wegwedstrijden zeker niet onbekend zijn. Neem daarbij nog een Elke Bruwier (AVMO), Evelin Van Havere (HAMM), Jolien Van Leughenhaege (HAMM) en enkele ander "crossers" en we wisten meteen dat het een vrij harde wedstrijd zou worden. Shari kon ook rekenen op wat mentale steun van clubmaatje Eline Daelemans, voor beide dames stond deze wedstrijd als training op het programma, maar toch hadden ze na de opwarming behoorlijk wat stress. (vooral Eline toch)
Om 17u45 werden de 247 atleten op gang geschoten, over drie ronden door het centrum van Tielt, geen meter vlak dus en behoorlijk spectaculair met het bochtenwerk op de natte kasseistenen.
De Vos werkte zich meteen los uit het gedrum en na ongeveer 500m zagen we haar passeren met een kopgroep van vijf. Kort daarachter nog eens een groepje van een 7 à 8 atleten, nog eens op enkele meters gevolgd door een nieuw groepje van een tiental atleten en in dat derde groepje had Shari post gevat. Het ging tot dan toe bergaf, een beetje later mocht de meute een eerste keer omhoog lopen in het centrum en dat de groepjes gingen splitsen wisten we dus op voorhand. Na één ronde hadden we dan ook twee leiders met De Vos en Vanneste, daarachter lag het veld uiteen met hier en daar een groepje van maximum vijf atleten samen. Van Havere hield ook knap stand op laats 5, Daelmans had zich wat vergaloppeerden zakte ietsje weg, Van Leughenhaege passeerde ons op 14 en Shari, die volgde kort daarachter in een klein groepje tussen de 17e en 22e plaats.
Mooi dus en als ze dat kon vasthouden waren we al heel tevreden. Maar het ging beter en beter, Shari schoof op en ondernam een poging om naar de top
15 te lopen. Maar als je natuurlijk zo'n gaatje niet in één keer dicht krijgt dan krijg je meestal de terugslag. Zo ook bij Shari, op het einde van
de 2e ronde moest ze dus even het goede tempo terugvinden. Zo kwamen er wat atleten terug uit de achtergrond, maar met nog een 750m te gaan zat
ze terug in het ritme en ondernam ze een poging om terug in de top 20 te komen, ze liep toen 22e. Vooraan hadden de twee leiders hun voorsprong
uitgediept tot om en bij de halve minuut, tja als "Vosken" op kop sleurt....ze kan het nog altijd.
Op de laatste helling versnelde Vanneste echter en paste Nathalie. Na een mooi duel won Charline Vanneste dus de wedstrijd in een knappe 18'28".
Na De Vos was Evelin Van Havere een goeie 5e, Shari's clubgenote Eline Daelmans kon knap standhouden (in haar eerste wedstrijd sinds lang) op
de 10e plaats. Van Leughenhaege kwam als 15e binnen en hoe zat het met Shari ondertussen? Ze was op de hielen van de 20e gekomen op
300m van de streep, maar tegen de versnelling van Devoldere op de laatste helling kon ze niet meer op.
21e dus en dik tevreden want stiekem had Shari gehoopt om in de top 20 te eindigen. In deze heropbouw hadden we een tijd van 22'30" à 23'00
voorzien, wat redelijk was op zo'n omloop. Het werd 22'33", beter mikken kan dus niet.
Goed gevoel dus en de rug hield ook behoorlijk stand, jammer van het kleine dipje iets over halfweg. Maar als je achteraf van omstaanders te horen
krijgt dat er merkelijk beterschap inzit, dan doet dit enorm deugd. Op een goeie twee weken vooruitgang maken is een goed begin, nu nog hopen dat
ze na het onderzoek van de rug eind deze week groen licht krijgt om er in 2013 terug met volle vermogen tegen aan te gaan.
STEKENE 09/12/2012
Zoals aangekondigd zou Shari vandaag starten in Stekene als test voor haar rug. Op de vlakke omloop, ook lag die er toch redelijk lastig bij door de vele glibberige bochten kwam echter een, zo mogelijk, nog groter probleem de kop opsteken, een probleem dat we gelukkig al een tijdje in het oog hadden. Positieve noot aan de wedstrijd was achteraf dat Shari géén last had van de rug, de andere kant van de medaille was dan dat er wel duidelijk een uithoudingsprobleem is, iets wat we al lang in de mot hadden. Dit is dus het volgende probleem die we gaan aanpakken, na de wedstrijd werd de knoop doorgehakt om het over een andere trainingsboeg te gooien. Maar daarover later meer, nu de wedstrijd, waar we heel kort kunnen over zijn.
Amper 6 ( ) scholieren vonden de weg naar Stekene, maar daar zullen de examens wel voor iets tussen zitten. Met de bij het plaatselijke Volharding aangesloten Lisa Van Lent aan de start was de winnares zo goed als op voorhand gekend, zonder af te doen van de kwaliteiten van de andere meisjes lag de 2e plaats, of op zijn minst het podium, open voor Shari.
Na de eerste kleine ronde leek het scenario al af, Lisa en Shari namen de koppositie, de andere meisjes probeerden aan te klampen. Na ongeveer 800m was het echter over voor Shari want bij het ingaan van de grote ronde, versnelde Van Lent een beetje. Shari kon geen versnelling hoger schakelen en moest ook nog twee andere meisjes laten voorgaan. We hoorden links en rechts commentaren opduiken van mensen aan de kant, "dat het niet zo goed gaat met Shari". Wij weten (gelukkig) waar het aan ligt, zoals hoger gezegd gooien we het vanaf morgen over een andere boeg, kwaad zal het allesinds niet doen.
Het werd uiteindelijk een 4e plaats voor Shari, niet goed dus maar toch ook iets positiefs want zoals de chiropractor deze week al aanhaalde; die rug komt (en is dus) in orde
Nu wordt het dus trainen tot het einde van het jaar. Op 26 december zal Shari terug een wedstrijd lopen, waar en met wie houden we nog even voor ons
Amper 6 ( ) scholieren vonden de weg naar Stekene, maar daar zullen de examens wel voor iets tussen zitten. Met de bij het plaatselijke Volharding aangesloten Lisa Van Lent aan de start was de winnares zo goed als op voorhand gekend, zonder af te doen van de kwaliteiten van de andere meisjes lag de 2e plaats, of op zijn minst het podium, open voor Shari.
Na de eerste kleine ronde leek het scenario al af, Lisa en Shari namen de koppositie, de andere meisjes probeerden aan te klampen. Na ongeveer 800m was het echter over voor Shari want bij het ingaan van de grote ronde, versnelde Van Lent een beetje. Shari kon geen versnelling hoger schakelen en moest ook nog twee andere meisjes laten voorgaan. We hoorden links en rechts commentaren opduiken van mensen aan de kant, "dat het niet zo goed gaat met Shari". Wij weten (gelukkig) waar het aan ligt, zoals hoger gezegd gooien we het vanaf morgen over een andere boeg, kwaad zal het allesinds niet doen.
Het werd uiteindelijk een 4e plaats voor Shari, niet goed dus maar toch ook iets positiefs want zoals de chiropractor deze week al aanhaalde; die rug komt (en is dus) in orde
Nu wordt het dus trainen tot het einde van het jaar. Op 26 december zal Shari terug een wedstrijd lopen, waar en met wie houden we nog even voor ons
OUDENAARDE 02/12/2012
De Memorial Valentien De Smet in Oudenaarde; sinds enkele jaren één van de geliefkoosde wedstrijden van Shari want ze rijgde er de ereplaatsen aan elkaar, leek vandaag opnieuw op een succes uit te draaien. Tenminste, tot op het einde van de eerste ronde toch Dan moest Shari afhaken bij de koplopers en bij het passeren riep ze "mijne rug".....we wisten genoeg .
Geen vuiltje aan de lucht voor de start, al weten we wel dat Shari de laatste tijd wat sukkelt met de rug. Dit wordt medisch opgevolgd en is niet van kwade aard en lopen mag ze zeker blijven doen. Deze week op training ging het trouwens prima, so what Het deelnemersveld (amper 15 atleten) zag er ook aantrekkelijk uit met naast Lisa Rooms ook een herboren Ellen Beddeleem aan de start en leuk was ook dat Deville (ACP) (winnares in Kortenberg) naar Oudenaarde was afgezakt en van de andere kant uit Vlaanderen had Ella Vanpoucke (FLAC) de weg gevonden naar de startlijn in Oudenaarde. Neem daarbij de plaatselijke Eeckhout en we konden ons opmaken voor een mooie cross-namiddag op een gewijzigde omloop die er vooral kort na de start behoorlijk spectaculair is op geworden.
De wedstrijd dan : kort na de start een versmalling en bergop, dan direct naar beneden duiken en 90° draaien... en dan maar vrezen voor Shari in het naar beneden lopen. No way, we pikten het peloton op kort na de bocht en Shari liep lekker in 2e stelling
Lisa Rooms ging er meteen sterk tegenaan, Shari probeerde aan te kampen. Achteraf zou ze melden dat ze nog nooit zo soepel liep en makkelijk kon volgen. Na pakweg 500m kwam de eerste passage over de dubbele heuvels, Lisa pakte daar toch een 20m op Shari, zij nestelde zich mooi op kop van de achtervolgende groep met Deville, Beddeleem, Bruylandt en Vanpoucke. En daar moet het mis zijn gelopen.... bij de eerste afdaling voelde ze een pijnscheut in de rug, maar zoals een goed atleet moet doen, ze beet door. Zelf waren we niet op de hoogte van de problemen want ja....als je ziet dat Shari op het einde van de eerste ronde zich nog steeds moeit in de debatten bij de achtervolgers dan denk je dat het goed zit. Maar goed in de tweede ronde was het over met de euforie. Shari loste in het groepje en met terug de heuvels in zicht zag het er niet goed uit. Ze durfde gewoon geen kracht meer zetten en afremmen in de afdaling was er al helemaal niet meer bij. Zo hing ze meteen op plaats 10. Er liepen haar nog meisjes voorbij die, met alle respect, normaal ver achter haar eindigen, maar Shari wou niks meer forceren. Gewoon op eigen tempo de wedstrijd uitlopen was nog het enige doel. Het werd uiteindelijk een 12e plaats, diep telleurgesteld verliet ze dan ook de Oudenaardse omloop. "Verdoeme hé..... zo goeie benen heb ik nog nooit gehad.... ik moest hier het podium halen". Jammer, maar het zal voor een andere keer zijn.
Lisa Rooms won uiteindelijk makkelijk de wedstrijd voor Ella Vanpoucke, eerstejaars Ilana Eeckhout was een goeie 3e. Proficiat dames En dat deze meiden achteraf nog inzaten met Shari kunnen we alleen maar appreciëren.
Om uit te wijzen of Shari nu het meest last heeft (en meeste schokken opvangt) bij afdalingen, zal ze volgende week in Stekene starten. Daar is het een vlakke omloop en zou er dus verschil moeten zijn. Bij deze laten we dus ook weten dat ze de wedstrijd in Brussel zal laten vallen.
Geen vuiltje aan de lucht voor de start, al weten we wel dat Shari de laatste tijd wat sukkelt met de rug. Dit wordt medisch opgevolgd en is niet van kwade aard en lopen mag ze zeker blijven doen. Deze week op training ging het trouwens prima, so what Het deelnemersveld (amper 15 atleten) zag er ook aantrekkelijk uit met naast Lisa Rooms ook een herboren Ellen Beddeleem aan de start en leuk was ook dat Deville (ACP) (winnares in Kortenberg) naar Oudenaarde was afgezakt en van de andere kant uit Vlaanderen had Ella Vanpoucke (FLAC) de weg gevonden naar de startlijn in Oudenaarde. Neem daarbij de plaatselijke Eeckhout en we konden ons opmaken voor een mooie cross-namiddag op een gewijzigde omloop die er vooral kort na de start behoorlijk spectaculair is op geworden.
De wedstrijd dan : kort na de start een versmalling en bergop, dan direct naar beneden duiken en 90° draaien... en dan maar vrezen voor Shari in het naar beneden lopen. No way, we pikten het peloton op kort na de bocht en Shari liep lekker in 2e stelling
Lisa Rooms ging er meteen sterk tegenaan, Shari probeerde aan te kampen. Achteraf zou ze melden dat ze nog nooit zo soepel liep en makkelijk kon volgen. Na pakweg 500m kwam de eerste passage over de dubbele heuvels, Lisa pakte daar toch een 20m op Shari, zij nestelde zich mooi op kop van de achtervolgende groep met Deville, Beddeleem, Bruylandt en Vanpoucke. En daar moet het mis zijn gelopen.... bij de eerste afdaling voelde ze een pijnscheut in de rug, maar zoals een goed atleet moet doen, ze beet door. Zelf waren we niet op de hoogte van de problemen want ja....als je ziet dat Shari op het einde van de eerste ronde zich nog steeds moeit in de debatten bij de achtervolgers dan denk je dat het goed zit. Maar goed in de tweede ronde was het over met de euforie. Shari loste in het groepje en met terug de heuvels in zicht zag het er niet goed uit. Ze durfde gewoon geen kracht meer zetten en afremmen in de afdaling was er al helemaal niet meer bij. Zo hing ze meteen op plaats 10. Er liepen haar nog meisjes voorbij die, met alle respect, normaal ver achter haar eindigen, maar Shari wou niks meer forceren. Gewoon op eigen tempo de wedstrijd uitlopen was nog het enige doel. Het werd uiteindelijk een 12e plaats, diep telleurgesteld verliet ze dan ook de Oudenaardse omloop. "Verdoeme hé..... zo goeie benen heb ik nog nooit gehad.... ik moest hier het podium halen". Jammer, maar het zal voor een andere keer zijn.
Lisa Rooms won uiteindelijk makkelijk de wedstrijd voor Ella Vanpoucke, eerstejaars Ilana Eeckhout was een goeie 3e. Proficiat dames En dat deze meiden achteraf nog inzaten met Shari kunnen we alleen maar appreciëren.
Om uit te wijzen of Shari nu het meest last heeft (en meeste schokken opvangt) bij afdalingen, zal ze volgende week in Stekene starten. Daar is het een vlakke omloop en zou er dus verschil moeten zijn. Bij deze laten we dus ook weten dat ze de wedstrijd in Brussel zal laten vallen.